Türk gazilerinin XIV. yüzyılın ilk çeyreğinde yaptıkları sürekli akınlar Yakındoğu'da üsleri bulunan Hristiyan devletlerin tepkisini çekmiştir. Bu akınların kaynağı Batı Anadolu'da yer alan denizci Türk beylikleriydi. Onlardan birisi olan Karesi Beyliği, Doğu Roma imparatorluğu çevresinde ve Kuzey Ege'de önemli bir tehdit haline gelmiştir. 1320'lerden itibaren Türk denizcileriyle savaşmakta olan Venediklilerin Avrupa'da Türkler aleyhinde propagandaları da böyle bir seferin oluşmasına katkıda bulunmuştur. Buna rağmen Fransa kralı VI. Philippe ve Papa XXII. Iohannes'in esas arzuları Kudüs'ün Hristiyanlar tarafından geri alınmasıdır. Venediklerin Türk aleyhtarı söylemleri ve Türk gazilerinin akınları Ege Denizi'nde bir Haçlı ligi oluşturulması krini kuvvetlendirdi. 1331'den itibaren başlayan ilk müzakereler 1332 yılında Rodos'ta yapılan görüşmeyle sonuçlanmış, çeşitli sebeplerle ittifakın tam oluşması 1334'e kadar sürmüştür. Birleşik Haçlı donanması Karesi Beyliği'nin Bergama kolunun lideri Yahşi Bey'i boyunduruk altına almak için harekete geçip Edremit Körfezi'ne gelmiş, bunun sonucunda 1334 tarihli Edremit Deniz Savaşı yaşanmıştır. Savaşı Haçlı ordusu kazanmış, Karesi donanması ağır bir hezimete uğramıştır. Edremit Deniz Savaşı galibiyeti 1291'de Akka'nın düşmesinin ardından Haçlıların ilk önemli başarısı olmuş ve daha sonraki Haçlı liglerinin kurulmasını temellendirmiştir.