Bu makale Avrupa ve İslam karşıtlıklarının en yoğun yaşandığı Fransa kamusal alanında kültürler ve dinlerarası geçişlerin öznesi olarak ifade edilebilecek kadın mühtediler üzerine odaklanmaktadır. Makalenin konusu içsel bir tecrübe olan inancın “beden” yoluyla Fransa kamusal alanına yansıyış biçimleriyle ortaya çıkan karşıt durumlar, dini dönüşümün arka planı, ihtida sonrası ve alışkanlıkların değişmesi, yeni kimlik tanımlamaları, yeniden sosyalleşme stratejileri, alternatif alan arayışlarıyla yeni bir İslami gürün ortaya çıkışı tartışılmaktadır. Makalede öne çıkan görüşler Birincisi; A. Touraine'in belirttiği gibi “İnsanlar bireysel özne olarak kendilerini ifade edemezlerse, total ideolojiler altında yaşamaya devam edecektir”. Bu teoriyi mühtediler açısından düşünmek, onlara bireysel özne olarak kendilerini ifade etme fırsatı sunmaktadır. İkincisi; çoğulcu toplumlarda kültürler ve dinlerarası geçişlerin kaçınılmaz olduğu, farklı desenleri bir arada görmenin yaygınlaşmasıdır. Üçüncüsü Fransa aile yapısının ve seküler yaşam biçimlerinin bireylere salt mutluluğu sağlamada yetkinliğinin tartışılabilirliğidir. İhtida sonrası “Fransız Müslüman” öznesinin diğer göçmen müslümanlardan ayrıştığı noktalara dikkat çekmektedir. Dördüncüsü inanç veya inanç tercihleri ile toplumun bir kesiminin ötekileştirilmemesi için ilgili tartışmaların sadece politik açıdan değil kişilerin duyduğu metazik istekler ve vicdan özgürlüğü bağlamında ele alınmasına duyulan ihtiyacı aktarır. Ayrıca İslam'da ibadetlerin kişilerin ahlâkını dönüştürücü etkisi üzerinde durulmaktadır. Evrensel bir değer olan ahlakın, İslamîleşmesi süreci ve sıradan davranışların i