Bu çalışmada, bir üreticinin yeni ürünlere olan talebi yeni ürün üreterek, yeniden üretilmiş ürünlere olan talebi ise geri dönen ürünleri yeniden üreterek veya yeni üretilmiş ürünlerle ikame ederek karşılayabildiği bir kafile büyüklüğü belirleme problemi ele alınmıştır. Geri dönen ürünler yeniden üretimle geri kazanılabileceği gibi bertaraf da edilebilirler. Bu problemde amaç, planlama ufkunun her bir döneminde üretilecek yeni ürün miktarını, yeniden üretilecek ürün miktarını, yeniden üretilmiş ürünlere olan talebi karşılayan yeni ürün miktarını ve bertaraf edilecek geri dönen ürün miktarını belirleyerek, üretim, ikame, bertaraf ve envanter maliyetlerini içeren toplam maliyeti enazlamaktır. Problem için yeni bir karışık tamsayılı programlama modeli önerilmiş ve literatürde varolan model ile karşılaştırılmıştır. Kapsamlı sayısal deneyler yapılmış ve sonuçlar önerilen modelin varolan modele göre önemli ölçüde üstün sonuçlar verdiğini göstermiştir. Tek yönlü ikamenin ikamesiz duruma göre maliyet tasarrufu sağlayabildiği gösterilmiş ve sayısal deneylerle bu maliyet tasarrufunun büyüklüğü belirlenmiştir. Önerilen model yeni üretim, yeniden üretim, ikame ve bertaraf kararlarını birlikte veren üreticiler için etkili bir karar verme aracı olarak kullanılabilecektir.

This study considers a lot sizing problem in which a producer can meet the demand for new products by manufacturing new products and the demand for remanufactured products by remanufacturing returned products or substituting remanufactured products with the new ones. The returned products can be recovered through remanufacturing or disposed. The aim in this problem is to minimize the total cost composed of production, inventory, substitution and disposal costs by determining the amount of new items to manufacture, the amount of used items to remanufacture, the amount of remanufactured items to be substituted by new items, and the amount of used items to dispose in each time period of the planning horizon. A new mixed integer programming model is proposed and compared with the model existing in the literature. Extensive computational experiments have been performed and the results show that the newmodel yields superior results than the existing one. It has been shown that one-way substitution can provide cost savings compared to the case without substitution and the magnitude of cost savings is determined through computational results. The proposed model is an effective decision-making tool for manufacturers which jointly decide on the manufacturing of new products, remanufacturing of used products, substitution of remanufactured products, and disposal of used products