Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu 14 Nisan 2014’te, Kanun’un 91. maddesinde öngörülen “Geçici Koruma” rejimini düzenleyen Geçici Koruma Yönetmeliği ise 22 Ekim 2014’te yürürlüğe girmiştir. Bu makale yakın zamanda yürürlüğe giren bu iki düzenlemeyi eleştirel bir bakış açısıyla ve toplumsal cinsiyet perspektifiyle değerlendirmektedir. Yabancılar ve Uluslararası Koruma Kanunu ve Geçici Koruma Yönetmeliği maddi hukuk ve ayrıca usule ilişkin hükümleriyle mülteci ve göçmenlerin yarısından fazlasının kadın olduğunu dikkate almamakta, cinsel yönelimleri nedeniyle zulüm gören LGBTİ bireyleri ise adeta yok saymaktadır. Her iki düzenleme de kavramsal tahayyülleri ve öngördüğü toplumsal cinsiyet duyarsız usulleri ile Türkiye’nin taraf olduğu İstanbul Sözleşmesi’nin çeşitli hükümlerine aykırıdır. Kanun ve yönetmelik ayrıca gerekçelerinde referans verilen AB müktesebatındaki ilgili yönergelerin de toplumsal cinsiyet konularında öngördüğü çerçevenin dışında görünmektedir. 

Law on Foreigners and International Protection has entered into force on 14 April 2014. The Temporary Protection Regulation, which is based upon Article 91 of the Law has been in force since 22October 2014. This article investigates these two legal texts from a critical and gender based perspective. The Law on Foreigners and International Protection and the Temporary Protection Regulation do not take into consideration that more than half of the refugees and migrants are women. They ignore the LGBTI who are persecuted because of their sexual orientation. Both legal texts with their conceptual framework and the gender insensitive procedural rules they provide are in contradiction with the Istanbul Convention. The Law and the Regulation refer to the EU Acquis, however they are incompatible with the gender sensitive framework of the concerned EU Directives.