“Kozmolojik Argüman”, “Tasarı Argümanı” ve dinî tecrübe delili (“Tecrübe ve Tanrı”) ile devam etmektedir. Bu dört bölüm, söz konusu argümanların felsefe tarihindeki temsilcilerinin düşüncelerini ve birbirlerine karşı itirazlarını konu edinerek ilerlemektedir. Yazar, ontolojik argümanda kronolojik olarak Anselm, Gaunilo, Descartes, Hick, Malcolm ve Plantinga’nın görüşlerine yer verir. Ardından, ontolojik argümanın muhasebesini Kant üzerinden yaparak Frege’den alıntıyla ‘Venüs’ün sıfır tane ayı vardır’ örneği üzerinde durur. Frege’nin ‘varlık’ yüklemini sayılara benzettiğini ifade ederek ‘Tanrı vardır’ önermesinin, aslında sıfır sayısı gibi hiçbir şeyi kapsamayan bir kavrama nitelik atfetmekle aynı olduğu üzerinde durur. Yazar, kozmolojik argümanda da Aquinas’dan başlayarak Newton, Russell, Nielsen ve Geach gibi filozofların düşüncelerine yer verir. Bu argümanın izahında Aquinas’ın beş yol öğretisindeki ilk üç yolun üzerinde fazlasıyla durulmuş olması dikkat çekmektedir. Özellikle Aquinas’ın “Değişmekte olan her şeyin bir değiştiricisi vardır” önermesine, Anthony Kenny’nin Newton fiziği üzerinden eleştiri getirmesi bu noktada isabetli görünmektedir. Kenny şunu söylemektedir: “ … bir maddenin belirli bir zamandaki sabit doğrusal hareketi, başka bir etken işin içine sokulmaksızın, maddenin önceki hareketiyle bağlantılı olarak atalet/süredurum ilkesiyle açıklanabilir” (s.106). Diğer taraftan yine Aquinas’ın bu görüşünün, Bir