Bu makalede, özellikle de son PISA sınavlarında ülkelerarası ligde ilkler arasında yer alan Singapur’un, bilgi çağında ayakta kalabilmesi için geliştirdiği bir vizyon, gelecek için eğitim hareketi konu edilmektedir. Bu vizyon bir model olarak, öğrencilerde eleştirel ve yaratıcı düşünmeyi geliştirmek üzere özünde Gardner’in modelini dayanak almıştır. Bu vizyon temelde okuma, matematik ve fen alanlarını İngilizce ifade etmeyi ve teknoloji yardımıyla bütünleştirmeyi öngören bütünleşik bir öğretim modeli projesidir. Başlangıçta eğitim sistemi için öngörülen bu vizyon, zamanla ülkenin diğer sektörlerinde de esas alınmıştır.  Zira Singapurlular bilgi çağında ayakta kalabilmenin ve rekabet edebilmenin, eğitimle gerçekleşebileceğine; bilgi toplumunda kritik farkın ancak eğitim yoluyla yaratılabileceğine inanmışlardır.  Ülke bu vizyon sayesinde 30-35 yıl gibi bir sürede en gelişmiş ülkeler ligine girmeyi başarabilmiş; uluslararası sınavlarda da öğrencileri ilklerde yer almıştır. Makalede, “Düşünen Okullar Öğrenen Ulus”  hareketinin artalanı ve nasıl doğduğu ,  “düşünen okullar” ve “öğrenen ulus” kavramlarının ne anlama geldiği, sonrasında hareketin nasıl bir gelişme gösterdiği, uygulamaya nasıl konulduğu ayrıntılı olarak tartışılmıştır. Makalede son olarak bu vizyonun yaşama geçirilmesinde kritik iki öğe olarak öğretmen ve yöneticilerin nasıl yetiştirildiği de açıklanmıştır. Makale tartışma, sonuç ve önerilerle bitirilmiştir.