Beden Eğitimi Öğretmenlerinin Eğitimde Mizah Kullanımına Yönelik Tutumları

Mizah, en karmaşık, en yoğun ders ortamlarında bile araştırmayı, bilgi sahibi olmayı ve yaratıcılığı kolaylaştıran özelliklere sahiptir. Mizah bu özellikleriyle eğitimi canlı tutar. Bu araştırmada, Beden Eğitimi öğretmenlerinin eğitimde mizah kullanımına yönelik tutumlarının belirlenmesi ve cinsiyet, medeni durum, yaş ve mesleki hizmet yılı değişkenlerine göre incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırma grubunu kolay örnekleme yöntemine göre seçilen 140 gönüllü Beden Eğitimi öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmada Eğitimde Mizahın Kullanımına Yönelik Tutum Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmanın veri analizinde, betimsel istatistik için frekans ve yüzde, ortalama ve standart sapma analizi; ilişkisiz ölçümlerde toplam puanların karşılaştırılması için Varyans analizi (Tek Yönlü ANOVA, bağımsız örneklem t testi), anlamlı farklılığın hangi gruplar arasında olduğunu belirlemek için Tukey testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda, cinsiyete göre Beden Eğitimi öğretmenlerinin eğitimde mizah kullanmaya yönelik tutumlarında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Evli Beden Eğitimi öğretmenlerinin mizahı eğitimde gerekli görme tutumlarının daha fazla olduğu; mesleğe yeni başlayan Beden Eğitimi öğretmenlerinin mizahı eğitimde gerekli görme ve dil ve öğretime etki inançlarının daha fazla olduğu, yaşı daha fazla olan Beden Eğitimi öğretmenlerinin sınıf düzeninin sağlanmasına etkide mizahı kullanma tutumlarının daha fazla olduğu belirlenmiştir. Araştırmanın en önemli sonucu, eğitimin etkililiği açısından, Beden Eğitimi öğretmenlerinin eğitimde mizah kullanımına yönelik tutumlarının yüksek düzeyde olmasıdır.

Anahtar Kelimeler:

Beden eğitimi öğretmeni, eğitim, mizah, eğitimde mizah, tutum

Physical Education Teacher’s Attitudes towards the Use of Humor in Education

In this research, it was aimed to determine the attitudes of Physical Education Teachers (PET) towards the use of humor in education and to examine them according to the variables of gender, marital status, age, and year of professional service. In the research, the survey model was used. The data group consisted of 140 volunteer PETs selected according to the simple random sampling method. The Attitude Scale towards the Use of Humor in Education was used. The data analysis of the research includes frequency and percentage, mean and standard deviation analysis for descriptive statistics; Variance analysis (One-way ANOVA, independent sample t test) was used to compare mean scores in unrelated measurements and, the Tukey test was used to determine which groups had significant differences. As a result of the study, there was no significant difference in the attitudes of PETs towards using humor in education according to gender. It has been determined that married PETs have more attitudes towards humor deemed necessary in education, PETs who are new to the profession have more beliefs about deemed necessary in education and its effect on language and teaching towards humor, and PETs and who are older have more attitudes to use humor in the effect of maintaining classroom order. The most important result of the study is that PETs' attitudes towards the use of humor in education are at a high level in terms of the effectiveness of education.

Keywords:

Physical education teacher, education, humor, humor in education, attitude,

PDF

___

Akkaya, M. (2011). Sınıf öğretmenlerinin sınıf yönetimi becerileri ile mizah tarzları arasındaki ilişkinin incelenmesi (İstanbul ili Şişli ilçesi örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Alatalo, S., and Poutiainen, A. (2016). Use of humor in multicultural classroom. The Israeli Journal of Humor Research, 5(1), 65-79. Retrieved from:https://www.theseus.fi/bitstream/handle/10024/123975/Alatalo_Use%20of%20 Humour.pdf?sequence=1&isAllowed=y
Altınkurt, Y. ve Yılmaz, K. (2016). Öğretmenlerin mizah tarzları ile örgütsel sinizm düzeyleri arasındaki ilişki. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (32), 122-143. https://dergipark.org.tr/en/download/article-file/323213 adresinden erişilmiştir.
Ammerman, M. C. (2002). Gender differences in the use of humor in intimate relationships and marital adjustment (Unpublished doctoral dissertation). Peperdine University, USA. Retrieved from https://www.proquest.com/openview/d3d24f0f794f2a187107d1df5cd6d5f4/1?p q-origsite=gscholar&cbl=18750&diss=y
Avcı, N. (2012). Üniversite öğrencilerinin mizah tarzlarının, psikolojik belirtiler ve ölüm kaygısı ile ilişkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Ensitüsü, Sakarya.
Avşar, V. (2008). Öğretmen adaylarının mizah tarzları ve cinsiyet rolleri ilişkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Balta, E. E. (2016). Eğitimde mizahın kullanımına ilişkin öğretmen tutumları. Elementary Education Online, 15(4), 1268-1279. doi: 10.17051/io.2016.64984
Berk, R. A. (2003). Professors are from Mars, students are from snickers: How to write and deliver humor in the classroom and in Professional presentations. Sterling, VA: Stylus Publishing.
Cann, A., and Matson, C. (2014). Sense of humor and social desirability: Understanding how humor styles are perceived. Personality and Individual Differences, 66, 176-180. doi: 10.1016/j.paid.2014.03.029
Cengiz, R., Kayhan, M. ve Acet, M. (2016). Beden eğitimi öğretmenlerinin mizah tarzları ile algılanan duygusal bezdirme üzerine araştırma. International Journal of Science Culture and Sport, 4(2), 2148-1148.
Chaniotakis, N. (2012). Humor im unterricht: Ansichten der lehrer. MENON, 1, 100- 111. Retrieved from https://www.academia.edu/6187981/Humor_im_Unterricht_Ansichten_der_Le hrer
Cohen, J. (1988). Statistical power analysis for the behavioral sciences. Hillsdale, NJ: Lawrence Erlbaum.
Çelik, B. (2014). Dokuzuncu sınıf bilgi ve iletişim teknolojisi dersinde mizah ve kavram karikatürü kullanımının öğrenci başarısı, tutumu, kaygısı ve kalıcılığa etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Ensitüsü, Aydın.
Çimen, B. (2011). Devlet ve özel okullarda görev yapan sınıf öğretmenlerinin öğretim sürecinde mizah kullanma yeterlilikleri konusundaki algılarının incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Davis, E. M. (2015). Humor in teaching: An analysis of the literature. New York: United States Military Academy West point. Dupré, A. (1998). Humor and the healingarts: A multi method analysis of humor use in healthcare. Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Fındıklı, E. B. (2013). Okul yöneticilerinin mizah tarzları ile yaşam doyumları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Yeditepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Garner, R. L. (2006). Humor in pedagogy: How ha-ha can lead to aha! College Teaching, 54(1), 177-180. doi: 10.3200/CTCH.54.1.177-180
Halula, S. P. (2013). What role does humor in the higher education classroom play in student-perceived instructor effectiveness (Unpublished doctoral dissertaition). Marquette University, Milwaukee, Wisconsin. Retrieved from https://epublications.marquette.edu/dissertations_mu/252/
Harland, T. (2012). University teaching: An introductory guide. London: Routledge.
Jacobs, E. (1985). The functions humor of in marital adjustment (Doctoral dissertation). University of Microfilm International, Ann Arbor. (UMI Number. 8514188). Retrieved from https://www.proquest.com/openview/39bc730ad00bbc691e02c9eb14a1d940/1? pq-origsite=gscholar&cbl=18750&diss=y
Jeder, D. (2015). Implications of using humor in the classroom. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 180(2015), 828-833. doi: 10.1016/j.sbspro.2015.02.218
Karasar, N. (2018). Bilimsel araştırma yöntemi: Kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Kember, D., and Kwan, K. P. (2002). Lecturers’ approaches to teaching and their relationship to conceptions of good teaching. In N. Hativa and P. Goodyear (Eds.), Teacher thinking, beliefs and knowledge in higher education (pp. 219- 239). Dordrech, Netherlands: Springer.
Lei, S. A., Cohen, J. L., and Russler, K. M. (2010). Humor on learning in the college classroom: Evaluating benefits and drawbacks from ınstructors’ perspectives. Journal of Instructional Psychology, 37(4), 326-331. Retrieved from: https://eric.ed.gov/?id=EJ952139
Lovorn, M., and Holaway, C. (2015). Teachers’ perceptions of humour as a classroom teaching, interaction, and management tool. European Journal of Humour Research, 3(4), 24-35. doi: 10.7592/EJHR2015.3.4.lovorn
Mermi, Ö. F. (2015). Öğretmenlerin mesleki tükenmişlikleri ile mizah tarzları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep
Mierop, J. (1999). Satisfaction (Unpublished master dissertation). California State University, UMI Dissertation Information Service.
Minchew, S. S., and Hopper, P. F. (2008). Techniques for using humor and fun in the language arts classroom. The Clearing House, 81(5), 232-236. doi: 10.3200/TCHS.81.5.232-236
Omede, J., and Daku, N. J. (2013). Teachers’ perception of humor and laughter as pedagogical tools for promoting learning in Kogi State College of Education, Ankpa, Nigeria. Journal of Emerging Trends in Educational Research and Policy Studies, 4(5), 706-711.
Oral, G. (2004). Ergenlikte mizah ölçeği. Eğitim ve Bilim, 29(133), 20-27. http://egitimvebilim.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/5058/1173 adresinden erişilmiştir.
Özdemir, S. ve Recepoğlu, E. (2010). Örgütsel sağlık ve mizah. N. Argun (Ed.), V. ulusal eğitim yönetimi kongresi bildiri kitabı içinde (ss. 219-229). Ankara: Nobel.
Özgen, G. (2014). Üsküdar bölgesinde görev yapan öğretmenlerin mizah tarzları ve dini başa çıkma tarzları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Pala, İ. (1995). Ansiklopedik divân şiiri sözlüğü. Ankara: Akçağ Yayınları.
Polimeni, J., and Reiss, J. P. (2006). The first joke: Exploring the evolutionary origins of humor. Evolutionary Psychology, 4, 347-366. doi: 10.1177/147470490600400129
Provine, R. (1996). Laughter. American Scientist, 84(1), 38-45. Retrieved from: https://www.jstor.org/stable/29775596?casa_token=_61osTM4YUcAAAAA% 3ALvFgrbuBEpOdndnGBFan2nzSvPTSGgxu57V6hc3Uz_hL23ZPO0XKD20A86UQDlyStirnwhPBjcKBcuZ_o19U3C_keiUYgualmgkydRbcp_CLpFCLz2&seq=1#metadata_info_tab_contents
Ruch, W. (1998). The sense of humor. Berlin: Mouton de Gruyter.
Saroglou, V., Lacour C., and Demerue M. E. (2010). Bad humor bad marriage: Humor styles in divorced and married couples. Europe’s Journal of Psychology, 6(3), 94-121. doi: 10.5964/ejop.v6i3.210
Sepetçi, C. (2010). Okul yöneticilerinin mizah betimlemesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Tokat.
Susa, A. (2002). Humor type, orgnizational climate and outcomes: The shortest distance between an organizations environment and the bottom line is laughter (Unpublished doctoral dissertation). University of Nebraska, UMI Dissertation Information Service. Retrieved from https://digitalcommons.unl.edu/dissertations/AAI3074105/
Tabachnick B., and Fidell, L. (2013). Using multivariate statistics (6th International ed. covered). New Jersey: Sage Publications.
Tait, G., Lampert, J., Bahr, N., and Bennett, P. (2015). Laughing with the lecturer: The use of humour in shaping university teaching. Journal of University Teaching & Learning Practice, 12(3), 1-15. Retrieved from https://ro.uow.edu.au/cgi/viewcontent.cgi?referer=https://www.google.com/&h ttpsredir=1&article=1530&context=jutlp
Torok, S. E., Mcmorris, R. F., and Lin W. C. (2004). Is humor and appreciated teaching tool? College Teaching, 52(1), 14-20. doi: 10.3200/CTCH.52.1.14-20
Vu, P., and Lan, V. (2012). Techniques to bring humor and create a pleasant learning environment in adult ESL classrooms. Journal of Research and Practice for Adult Literacy, Secondary and Basic Education, 1(1), 444-447. Retrieved from https://eric.ed.gov/?id=EJ984641
Yardımcı, İ. (2010). Mizah kavramı ve sanattaki yeri. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(3/2), 1–41. https://dergipark.org.tr/tr/download/articlefile/202399 adresinden erişilmiştir.
Yılmaz, E. ve Akdeniz, Y. (2018, Ekim). Öğretmenlerin mizah tarzlarının örgütsel bağlılıklarına etkisi. 2nd International Social and Educational Sciences Symposium’da sunulan sözlü bildiri, Konya.
https://www.researchgate.net/publication/329916699_Ogretmenlerin_Mizah_T arzlarinin_Orgutsel_Bagliliklarina_Etkisi adresinden erişilmiştir.
Yılmaz, M. (2010). Görsel sanatlar eğitiminde uygulamalar (Beşinci baskı).Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayınevi.
Yılmaz, M. (2014). Görsel sanatlar eğitiminde mizahın yeri ve kaynakları. Akademik Bakış Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler Dergisi, (40), 1-22. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/382691 adresinden erişilmiştir.
Yirci, R., Özdemir, T. Y. ve Kartal, S. E. (2016). Okul yöneticilerinin mizah yönelimleri. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 5(8), 2479-2495. doi: 10.15869/itobiad.281489
Yolcu, O., Gündoğdu, K. ve Akar, V. R. (2018). Fen bilimleri dersinde mizah temelli geliştirilen içerik üzerine bir durum çalışması. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(2), 1305-1332. https://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/503715 adresinden erişilmiştir.
Yüksek Öğretim Kurulu (2007). Öğretmen yetiştirme ve eğitim fakülteleri. Öğretmenin üniversitede yetiştirilmesinin değerlendirilmesi. Bilkent, Ankara: Yüksek Öğretim Kurumu Yayını.
Zhang, W., and Xu, X. (2011). Chinese EFL learners’ perceptions of humor in teaching and learning. In Z. Lu, W. Zhang, and A. Crippen (Eds.), Issues in English language teaching and learning at tertiary level (pp. 312-323). Hong Kong: Hong Kong Polytechnic University.
Ziyaeemehr, A., Kumar, V., and Abdullah, M. (2011). Use and non-use of humor in academic ESL classrooms. English Language Teaching, 4(3), 111-119. doi: 10.5539/elt.v4n3p111