Ekrem GÜLER, Beltinge KILIÇ DEMİRCİOĞLU, Mustafa Haki SUCAKLI, Salih GENÇOĞLAN, Hamit Sırrı KETEN, Selçuk KARDAŞ, Hakan ÖNAY, Caner ÖLMEZ, Mustafa ÇELİK, Soner ÖLMEZ

Primer Enürezis Noktürna Tanılı Çocuk ve Ergenlerde Anksiyete ve Depresyon Belirti Şiddetinin Değerlendirilmesi

Amaç: Bu çalışmada Primer enürezis noktürna (PEN) tanısı alan çocuk ve ergenlerde sosyal kaygı ve depresyon belirti şiddetinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Bu çalışma 12.2013-03.2014 tarihleri arasında pediatri ve pediatrik nefroloji polikliniğine başvuran hastalar üzerinde gerçekleştirildi. Katılımcılar ve ebeveynleri çalışma öncesinde bilgilendirildi, onam veren olgular çalışmaya dahil edildi. Çalışmada yer alan 168 katılımcının; 82'sini PEN tanılı hastalar, 86'sını kontrol grubunda yer alan çocuk ve ergenler oluşturdu. Katılımcılara Çocuklar için Sosyal Anksiyete Ölçeği-Yenilenmiş Form (ÇSAÖ-Y) ve Çocuklar için Depresyon Ölçeği (ÇDÖ) uygulandı. Bulgular: Çalışmada yer alan 168 kişinin 92'si (%54.8) erkek, 76'sı (%45.2) kadın idi. PEN tanısı konulan hastaların yaş ortalaması 10.9±1.8, kontrol grubunun ise 11.09±1.44 olarak belirlendi. İki grubun yaş ortalaması (p=0.463) ve cinsiyet dağılımı (p=0.854) benzerdi. PEN tanılı grubun ÇDÖ puanı 25.0±3.5, kontrol grubunun ise 25.3±4.9 olarak saptandı. ÇDÖ puanı PEN tanısı konulan grup ile kontrol grubunda benzerdi (p=0.635). PEN tanısı konulan hastaların ÇSAÖ-Y puanı 44.0±13.6 iken, kontrol grubundaki kişilerde ÇSAÖ-Y puanı 36.5±9.5 olarak belirlendi. ÇSAÖ-Y puanı PEN tanısı konulan grupta, kontrol grubuna göre anlamlı düzeyde yüksek olarak tespit edildi (p=0000). Sonuç: Çalışmamızda PEN tanısı konulan olguların sosyal kaygı düzeyinin kontrol grubuna göre yüksek olduğunu ortaya koyduk. Çocuk ve ergen psikolojisi göz önüne alındığında PEN önemli bir psikolojik sorun kaynağıdır. Bu olgularda medikal tedavinin yanı sıra psikiyatrik değerlendirmenin yapılması ve gerekli desteğin sağlanması büyük önem taşımaktadır.

Evaluation of Anxiety and Depression Symptoms Severity in Children and Adolescents Diagnosed as Primary Nocturnal Enuresis

Objective: This study was performed to determine the presence of social anxiety and depression symptoms severity in children and adolescents diagnosed as primary nocturnal enuresis. Materials and Methods: The study included 168 children and adolescents presented to the outpatient clinics of pediatrics and pediatric nephrology between December 2013 and March 2014. The patients and their parents were informed about the study and those giving informed consent were included in the study. Of 168 participants, 82 diagnosed as primary nocturnal enuresis were assigned into the patient group and 86 were assigned into the control group. The participants were administered the Social Anxiety Scale for Children -Revised and the Depression Scale for Children. Results: Of 198 participants, 92 (54.8%) were male and 76 (45.2%) were female. The mean age was 10.9±1.8 years in the patient group and 11.09±1.44 years in the control group. Both groups were similar in terms of the mean age (p=0.463)and gender (p=0.854). The patient group got 25.0±3.5 from the Depression Scale for Children and the control group got 25.3±4.9 for the Depression Scale for Children without a significant difference (p=0.635). The patient group and the control group got 44.0±13.6 and 36.5±9.5 for the Social Anxiety Scale for Children -Revised respectively. The patient group got significantly higher scores for the Social Anxiety Scale for Children -Revised (p=0000). Conclusion: The results showed that the patients diagnosed as primary nocturnal enuresis had a higher degree of anxiety than the control group. Considering psychology in childhood and adolescence, primary nocturnal enuresis is an important source of psychological problems. Therefore, it is of great importance to perform a psychiatric evaluation and to offer appropriate psychiatric support in addition to medical treatment.

PDF

___

1. Shaffer D. Enuresis. In: M Rutter, E Taylor, L Hersov (eds). Child and Adolescent Psychiatry Modern Approaches. 3rd ed. Oxford:Blackwell: 1994:505-519.
2. Ünalan D, Çetinkaya F, Baştürk M. Kentsel Kesimde 7-12 Yaş Grubunda Enürezis Nokturna Prevalansı ve Özellikleri. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2001; 2(3):175-182.
3. Bower WF, Moore KH, Shepherd RB. The Epidemiology of Childhood Enuresis İn Australia. Br J Urology 1996; 78(4):602-606.
4. Kalo BB, Bella H. Enuresis Prevalence and Associated Factors Among Primary School Children İn Saudi Arabia. Acta Pediatric 1996; 85(10):1217-1222.
5. Bilir Ş, Arı M, Dönmez NB. Giresun, Rize, Nevşehir, Malatya ve Ankara İllerinde 4-12 Yaş Çocuklarında Enürezis Nokturna Görülme Sıklığının İncelenmesi. Sağlık Dergisi 1988; 60(2):51-64.
6. Kırılmaz A, Işık A. Park Sağlık Ocağı'na Bağlı İlkokullarda Enürezis Nokturna Prevalans Araştırması. Ankara Hastanesi Tıp Dergisi 1994;29(3):73-77.
7. Bodur Ş, Soysal Ş. Enürezis Nokturna: Yalnızca Bir Tuvalet Eğitimi Sorunu mu? Sürekli Tıp Eğitimi Dergisi 2005;14(7):165-168.
8. Çarman KB, Nuhoğlu Ç, Ceran Ö. İstanbul İli Ümraniye İlçesinde Bir Grup Okul Çocuğunda Enürezis Nokturna Prevalansı. Türk Pediatri Arşivi 2003; 38(3):153-159.
9. Sadock BJ, Sadock VA. Dışaatım Bozuklukları. In: Aydın H, Bozkurt A (eds.) Kaplan&Sadock's Concise Texbook of Clinical Psychiatry. Ankara:Güneş Kitapevi;2005: 562-565.
10. Chang SS, Ng CF, Wong SN. Behavioural Problems İn Children And Parenting Stress Associated With Primary Nocturnal Enuresis İn Hong Kong. Acta Paediatr 2002;91(4):475-9.
11. Ünal F, Mazlum B. Dışa Atım Bozuklukları. Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Temel Kitabı. In: Çetin FÇ(eds.). 1rd ed. Ankara: HYB Basım Yayın; 2008;524-532
12. Demir T, Eralp-Demir D, Türksoy N, Özmen E, Uysal Ö. Çocuklar İçin Sosyal Anksiyete Ölçeğinin Geçerlilik ve Güvenilirliği. Düşünen Adam 2000; 13 (1): 42-48.
13. Öy B. Çocuklar İçin Depresyon Ölçeği: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Türk Psikiyatri Derg 1991; 2(2): 132-136.
14. Van Hoecke E, Hoebeke P, Braet C, Walle JV. An Assessment of İnter nalizing Problems İn Children With Enuresis. J Urol. 2004;171(2):2580-3.
15. Baeyens D, Roeyers H, Vande Walle J, Hoebeke P. Behavioural Problems And Attention Deficit-Hyperactivity Disorder in Children With Enuresis: A Literature Review. European Journal of Pediatrics. 2005;164(11):665-672.
16. Fergusson DM, Horwood LJ. Nocturnal Enuresis And Behavioral Problems İn Adolescence: A 15-Year Longitudinal Study. Pediatrics 1994;94(5):662-8.
17. Ergüven M, Çelik Y, Deveci M, Yıldız N. Primer Enürezis Noktürnada Etiyolojik Risk Faktörleri. Türk Pediatri Arşivi 2004; 39(2): 83- 7.
18. Chiozza ML, Bernardinelli L. An Italian Epidemiological Multicentre Study of Nocturnal Enuresis. BJU 1998; 81(3): 86- 9.
19. Cher TW, Lin GS. Prevalence of Nocturnal Enuresis And Associaed Familial Factors İn Primary School Children in Taiwan. J Urol 2002; 168(3): 1142- 6.
20. Akis N, Irgil E. Enuresis and Effective Factors. Scand J Urol Nephrol 2002; 36 (3):1999- 2003.