Amaç: Ülkemizde tularemi ilk olarak 1936 yılında bildirilmiş olup günümüzde daha çok Marmara, Batı-Orta Karadeniz, İç Anadolu bölgelerinde; kırsal kesimlerde ve içme-kullanma sularının sanitasyonunun yetersiz olduğu bölgelerde görülmektedir. Bu çalışmada hastanemizde tularemi tanısı ile izlenen hastaların klinik ve laboratuvar bulguları retrospektif olarak değerlendirilmiştir.Materyal ve Metot: Ocak 2010- Ocak 2019 tarihleri arasında hastanemize başvuran mikrobiyolojik veya serolojik olarak doğrulanmış tularemi hastaları çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, klinik ve laboratuvar bulguları olgu bildirim formlarından ve hastaların takip çizelgelerinden elde edildi.Bulgular: Hastalarımızın ortalama yaşı 43’tü ve hastaların çoğunluğu (%66) kadın cinsiyete sahipti. Hastaların %52’si kuyu suyu kullanmaktaydı. Başvuruda en yaygın şikayetler boyunda şişlik (%92), halsizlikti (%90), ateş (%76) ve boğaz ağrısı (%72) idi. Hastaların semptom başlangıcından hastaneye başvurusuna kadar geçen ortalama süre 22 gündü. Lenfadenopati (%94) ve konjonktivit (%24) ise en sık saptanan klinik bulgular iken, 1 (%2) hastada splenomegali mevcuttu. Lenfadenopati ile başvuran hastaların çoğunda (%65) servikal lenf nodları tutulmuştu. Hastaların tanısı mikroaglütinasyon testi ile doğrulandı ve antikor titreleri 1/160- 1/1280 arasında değişmekteydi. Altı (%12) hastanın aspirasyon materyalinde Francisella tularensis polimeraz zincir reaksiyonu pozitifliği gösterilirken, 2 (%4) hastada ise kültürde mikroorganizma üretildi.Sonuç: Ülkemizde özellikle beta-laktam grubu antibiyotik tedavisine yanıt vermeyen boyunda şişlik, boğaz ağrısı ve ateş yüksekliği ile başvuran hastaların ayırıcı tanısında tularemi mutlaka akılda bulundurulmalıdır.

Objectives: In our country, tularemia was first reported in 1936, and today it is mostly seen in Marmara, West Central Black Sea, and Central Anatolia regions; and in rural areas where sanitation of water is insufficient. Inthis study, clinical and laboratory findings of patients who were followed up with a diagnosis of tularemia wereevaluated retrospectively. Materials and Methods: Microbiologically or serologically confirmed tularemia patients admitted to ourhospital between January 2010 and January 2019 were included in the study. Demographic characteristics,clinical and laboratory findings of the patients were obtained from case report forms, and follow-up charts ofthe patients. Results: Mean age of the patients was 43 years, and the majority (66%) of the patients were female. Fifty-twopercent of the patients were using well water. The most common complaints on admission were neck swelling(92%), weakness (90%), fever (76%), and sore throat (72%). The average time from the onset of symptoms toadmission to the hospital was 22 days. While lymphadenopathy (94%) and conjunctivitis (24%) were the mostcommon clinical findings, 1(2%) patient had splenomegaly. Cervical lymph nodes were involved in most of thepatients (65%) presenting with lymphadenopathy. Diagnosis of patients was confirmed by microagglutinationtest and antibody titers ranged between 1/160 and 1/1280. Francisella tularensis polymerase chain reactionpositivity was shown in 6(12%) patients’ aspiration specimen, while the microorganism was grown in culturein 2(4%) patients. Conclusion: In our country, tularemia should be kept in mind as a differential diagnosis, especially in patientswho present with swelling in the neck, sore throat, high fever, and does not respond to beta-lactam groupantibiotic treatment.