2007-2013 Arası Tıpta Uzmanlık Sınavları: Bir Trend Analizi
Giriş ve Amaç: Türkiye'de altı yıllık tıp eğitiminin ardından 'tip doktoru' ünvanını alan hekimler uzmanlaşmak için 1987yılından ben' yılda iki kez yapılan Tıpta Uzmanlık Sınavında (TUS) başarılı olmak zorundadır.Sağlıkta dönüşüm projesi, 5947 sayılı tam gün yasası ve hatalı tıbbi uygulama davalarının ve cezaların artması gibi çeşitlifaktörlerin etkisiyle hekimlerin TUS tercihleri değişmeye başlamıştır.Bu araştırmada 2007--2013 yılları arasındaki TUS kadro ve puanlarının incelenmesi ve yıllara ve alanlara göredeğişimlerin analiz edilmesi amaçlanmıştır.Materyal ve Metod: 2007 Nisan --2013 Nisan arasında düzenlenen 13 adet TUS ile ilgili veriler Ölçme, Seçme veYerleştirme Merkezi web sitesinden (http:/!wwwosym.gov.tr/) indirildi ve incelendi. Araştırmanın ana sonuç ölçütünütaban puanlar oluşturdu. Analizlerde SPSS 18.0 paket istatistik programı kullanıldı.Bulgular: Yıllar içerisinde Tıbbi biyokimya ve Tıbbi Mikrobiyoloji puanlarında yükselme olurken Kadın Hastalıkları veDoğum, Genel Cerrahi ve Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları branşlarımn taban puanlarında belirgin düşüşlerin olduğu dikkatçekiciydi. Sağlık Bakanlığı'na ait kurumların ortalama taban puanları 62 ,3i2 ,6; üniversitelerin ortalama taban puanları ise61 ,8i2 ,0 olarak saptandı. Kurumlar arasında taban puan ortalamaları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farksaptanmadı (t=1,18; p=0 ,241).2009 sonrasmda cerrahi branşlara göre dahili branşlarda daha az olmakla birlikte yataklı hizmeti olan branşlarınpuanlarında tedrici bir düşüş gözlenirken yataklı hizmeti olmayan branşların puanlarında yıllar içerisinde bir artış olduğudikkati çekti. Branş grupları arasındaki puan farkı 2007 yılında istatistiksel olarak anlamlı iken (F=4,691; p=0,02) diğeryıllarda anlamsız bulundu (p>0,05).Sonuç: Yıllar içerisinde TUS'da branş tercihindeki trend değişmektedir. Gelecekte sağlık hizmeti sunumunda branşhekimlerinin sayıları arasında oluşabilecek dengesizlikten kaynaklanacak aksaklıklar olabileceğinden, TUSkontenjanlarımn ve tercihlerinin belirlenmesinin bu trend bilgileri ışığında yapılması uygun olacaktır.
Medical Specialization Exams Between 2007 and 2013: Trend Analysis
Background and Aim: Since 1987 Turkish medical doctors have to enter the specialization exam TUS, which isperformed twice year in order to be placed to residency training program. There is recent change in the preferencesof residency candidates with the probable effects of factors such as the Health Transformation Project, full-timeemployment act (#5947), and increased numbers of malpractice lawsuits.The aim of this study was to investigate TUS quota and scores between the years 2007 and 2013 and analyze changes inthe trends with regard to specialty preferences.Materials and methods: Data for the 13 TUS exams between April 2007 and April 2013 were analyzed by downloadingrelevant booklets from the web page of the examining organization; Center for Measurement, Selection, and Placement(http://www.osym.gov.tr/). The main outcome measure of the investigation was mean minimum scores of the TUS exam.Statistical analysis was done with the SPSS 18.0 software.Results: While there was an increase in the mean scores for Medical Biochemistry and Medical Microbiology, there wasdrop in the scores for Gynecology and Obstetrics, General Surgery, and Pediatrics residencies. Mean scores for residencyprograms of the Ministry of Health were 62.3i2.6 compared with 61.8:20 for residency programs run by universities,without any statistically significant difference (t=1,18; p=0,241).Surgical disciplines being more prominent, there was drop in the scores in disciplines with inpatient services comparedto those without inpatient service. This difference was statistically significant in the year 2007 (F=4.691; p=0.02), butbecame non--significant thereafter (p>0,05).ConclusionThe trend in residency preferences of medical doctors in Turkey is changing. This trend should be taken into considerationwhen planning quota for residency positions in order to prevent imbalances in the specialist doctor workforces.
___
- 1. Kara İH, Bozdemir (eds.): Birinci Basamakta Tam ve Tedavi. Ankara: Nobel Tıp Kitabevleri; 2010: 47-54.
- 2. Tunc T, Kutanis RO: Role conflict, role ambiguity, and burnout in nurses and physicians at university hospital in Turkey. Nurs Health Sci. 2009;11(4):410--416.
- 3. Sınav Arşivi. Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi. Available at: http://www.osym.gov.tr/BelgeGoster.aspx?F6E10F8892433CFFD4AF1 EF75F7A796885ACA374B1116107 Erişim tarihi: 19.06.2013).
- 4. 5947 Sayılı Üniversite Ve Sağlik Personelinin Tam Gün Çalişmasina Ve Bazi Kanunlarda Değişiklik Yapilmasina Dair Kanun. Resmi Gazete, 2010.
- 5. Malpraktis. Malpraktis Net. Available at: http://Www.malpraktis.net (Erişim tarihi: 26.09.2013.)
- 6. Ölçme, Seçme ve Yerleştirme Merkezi. Available at: http://www.osym.gov.tr (Erişim tarihi: 09.07.2013).
- 7. Çiçek C, Terzi C, Solak A: Üniversite Hastanelerinde Temel Bilimler Alanında Uzmanlik Eğitimi: Tıpta Uzmanlik Öğrencisi Bakış Açısı ile. Mikrobiyoloji Bül 2005;39:491--501.
- 8. Aktürk Z, Işık M: The Need for Medical Doctors in Turkey: Projection Plan from 2013 to 2033 with Emphasis to Family Medicine. Euras Fam Med 2013;2(1):33--36.
- 9. Yeniçeri N, Mevsim V, Özçakar N, Özan S, Güldal D, Başak 0: Tıp Eğitimi Son Sınıf Öğrencilerinin Gelecek Meslek Yaşamları İle İlgili Yaşadıkları Anksiyete İle Sürekli Anksiyetelerinin Karşılaştırılması. DEÜ Tıp Fakültesi Dergisi 2007;21(1):19--24.
- 10. Asan A: Tıpta Uzmanlık Eğitimine Bakış: Sorunlar ve Çözüm Önerileri. Akademik Dizayn Dergisi 2007;1:6-9. Yazışma Adresi/Correspondence
- 11. Tekin 0, Ustü Y, Uğurlu M: Aile Hekimliği Uzmanlık Eğitiminde Dr. Abdülkadir Kaya Saha Eğitimi. Ankara Medical Journal 2012;12(1)116-21-- Atatürk Üniversitesi, Tıp Fakültesi, Aile Hekimliği AD,
- 12. Set T, Aktürk Z: Türkiye'de 2001-2010 Yılları Arası Aile Hekimliği Erzurum, Türkiye Uzmanlık Eğitimi Kadroları: Nispi Artışla Birlikte Yeterli Olmaktan e-posta: dra.kadir@h0tmail.c0m Uzak. Sağlıkta Nabız Dergisi 20102634245.