Türkiye’de Kadın Çalışmaları Üzerinden Siyaset ve Kamusal Alan

Kadınların hayat hakkı arayışları, kamusal alanda yer alma ve bir vatandaş olarak siyasal haklara sahip olmak amacıyla verdikleri mücadelede izledikleri yol tarihimizin farklı bir yüzünün hikâyesidir. Hikâyenin kadın yüzünü keşfedebilmek ve okuyabilmek 1980’li yıllarda mümkün olabilmiştir. Osmanlının ve Cumhuriyet’in ilk döneminin kadınlarının dergi ve gazetelerde yazdıkları yazılar-mektuplar, çıkardıkları dergiler, kurdukları örgütler, verdikleri demeçler, romanlar, öyküler kadınların haklarını aramak için verdikleri mücadelenin geçmişini ortaya çıkarmıştır. Ataerkil-erkek egemen kararlar ve politikalar kadınları bir yandan kamusal alandan diğer yandan siyaset alanından uzaklaştırmaya çalışmışlar, kadınlar da bu alanlarda vatandaş olarak varolabileceklerini kanıtlamaya çabalamışlardır. Unutturulan bir tarihin ortaya çıkmasının, 1980’lerde başlayarak 1990’lar ve 2000’li yıllarda devam eden hak arayışlarını daha da güçlendirdiğini söyleyebiliriz.

Politics and Public Space in Turkey through Women's Studies

The path women follow in their struggle for the right to live, to take part in the public life and to have political rights as citizens is the story of a different aspect of our history. Discovering and reading the female side of the story became possible in the 1980s. The articles and letters written by the women of the Ottoman Empire and the first period of the Republic, in the magazines and newspapers, the magazines they published, the organizations they founded, the statements they made, the novels and the stories actually revealed the history of the women’s struggle to seek their rights. Patriarchal-male-dominated decisions and policies tried to keep women away from both the public sphere and the politics; women, on the other hand, tried to prove that they could exist as citizens in those areas. We can say that the emergence of a forgotten history further strengthened the search for rights that started in the 1980s and continued in the 1990s and 2000s.

___

  • Akal, C. B. (1994). Siyasi İktidarın Cinsiyeti. Ankara: İmge Yayınları.
  • Akşit, E. E. (2012). Kızların Sessizliği. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Atay, T. (2004, Güz). Erkeklik En Çok Erkeği Ezer. Toplum ve Bilim(101), s. 11-28.
  • Berktay, F. (2003). Tarihin Cinsiyeti. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Birbirimize Sahip Çıkıyoruz! (2008, 09 26). Birbirimize Sahip Çıkıyoruz!: http://birbirimizesahipcikiyoruz.blogspot.com/ adresinden alındı
  • Çakır, S. (2016). Osmanlı Kadın Hareketi. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Davis, N. Y. (2016). Cinsiyet ve Millet. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Demirdirek, A. (2016). Osmanlı Kadınlarının Hayat Hakkı Arayışının Bir Hikayesi. Ankara: Ayizi Kitap.
  • Durakbaşa, A. (2021). Halide Edib: Türk Modernleşmesi ve Feminizm. İstanbul : İletişim Yayınları.
  • Ekmekçioğlu, L. (2010). Bir Adalet Feryadı: Osmanlı'dan Türkiye'ye Beş Ermeni Feminist Yazar. İstanbul: Aras Yayıncılık.
  • Erkilet, A. (2015). Eleştirillikten Uyuma-Müslümanların Kamusal Alan Serüveni. İstanbul: Büyüyenay Yayınları.
  • Erkol, Ç. G. (2018). İllet, Zillet, Erkeklik: Eleştirel Erkeklik Çalışmaları ve Türkiye’deki Seyri. Toplum ve Bilim(145), s. 6-31.
  • Gouge, O. d. (1996). Kadının ve Kadın Yurttaşın Haklar Bildirgesi. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 45(1), s. 185-193. doi:10.1501/Hukfak_0000000676
  • Gökalp, Z. (2009). Küçük Mecmua II. Ankara: Yeniden Anadolu ve Müdafaa-i Hukuk Yayınları.
  • Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü. (2015). Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Yayınları: https://www.aile.gov.tr/ksgm/yayinlar/ adresinden alındı
  • Kandiyoti, D. (1997). Cariyeler Bacılar Yurttaşlar. İstanbul: Metis Yayınları.
  • Osmanağaoğlu, H. (2015). Feminizm Kitabı-Osmanlı'dan 21. Yüzyıla Seçme Metinler. İstanbul: Dipnot Yayınları.
  • Özarslan, O. (2016). Hovarda Alemi. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Sancar, S. (2012). Türk Modernleşmesinin Cinsiyeti-Erkekler Devlet Kadınlar Aile Kurar. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Tokuroğlu, B. (1992). Adaletsiz Barış, Adaletsiz Eşitlik ve Adaletsiz Gelişme Olmaz. Tezkire(3), s. 55-67.
  • Tuksal, H. Ş. (2001). Kadın Karşıtı Söylemin İslam Geleneğindeki İzdüşümleri. İstanbul: Kitabiyat Yayınevi.
  • Türk, H. B. (2008). Eril Tahakkümü Yeniden Düşünmek: Erkeklik Çalışmaları İçin Bir İmkan Olarak Pierre Bourdieu. Toplum ve Bilim, s. 119-147.
  • Walby, S. (2016). Vatan Millet Kadınlar. A. G. Altınay içinde, Kadın ve Ulus (s. 35-63). İstanbul: İletişim Yayınları.
  • Zihnioğlu, Y. (2013). Kadınsız İnkılap. İstanbul: Metis Yayınları.