İlayda KİMZAN, Kader KARADENİZ AKDOĞAN, Emel DURMAZ, Dilek ACER

Bir Öğrenme Ortamı Olarak Müze Atölyeleri

Araştırmanın amacı müzelerdeki çocuk atölyelerinin öğrenme ortamı olarak incelenmesidir. Araştırma, nitel araştırmayöntemlerinden, durum çalışması deseni kullanılarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma grubu Ankara ilinde bulunan ve çocukatölyesi olan toplam 7 müzeden oluşmaktadır. Veri toplama aracı olarak atölye ortamlarında kullanılmak üzere araştırmacılartarafından hazırlanmış olan yarı yapılandırılmış gözlem formu kullanılmıştır. Buna ek olarak müze ve / veya atölye sorumluları ilegörüşme amacıyla hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Gözlem ve görüşmelerden elde edilen verilerinanalizi sonucunda, fiziksel çevre koşulları açısından atölye ortamlarının genellikle yeterli olduğu ortaya çıkmıştır. Ancak, özelgereksinimli bireylerin atölye ortamlarına katılımını sağlayacak düzenlemelerin eksik olduğu görülmüştür. Atölye ortamlarındadonanım unsurlarının (masa, sandalye, vb.) çoğunlukla yeterli olduğu saptanmıştır. Teknolojik donanım açısından hemen hementüm atölyeler uygun kaynaklara sahiptir. Sarf malzemeleri (farklı renk, doku, boyutta kağıtlar, fırçalar, boyalar, açık uçlu materyaller, vb.) açısından ise atölyelerde kullanılan materyaller değişkenlik göstermekte fakat gelişimsel uygunluk açısından tartışmayaratmaktadır. Müze atölyelerinin 4 tanesinde eğitim programının bulunduğu ve 5 tanesinde atölye sorumlusu olduğu görülmüştür.Atölye ortamlarının erişilebilirlik açısından uygun donanıma sahip olduğu görülmüştür.

Museum Workshops as a Learning Environment

The purpose of this study is to examine children museum workshops as learning environments. This study was conducted through the use of case study qualitative research methods. The study group consisted of a total of 7 museums in Ankara which have children workshops. A semi-structured observation form, developed by the researchers, was used as a data collection tool in the workshop environments. In addition to this, semi-structured interviews were held with museum and / or workshop educators. According to analysis of the data obtained from observations and interviews, it was found that, in terms of physical environmental conditions, workshop environments were generally sufficient. However, it has been observed that the arrangements to ensure the participation of individuals with special needs in workshop environments are inadequate. That said, equipment such as tables, chairs etc. were found to be generally adequate in workshop environments, and in terms of technological equipment, almost all workshops were found to have appropriate resources. In terms of expendable materials, such as different colored, textured and sized papers, brushes, crayons, open ended materials etc., the materials used in the workshops vary, but their developmental appropriateness is questionable. It was seen that 4 of the museum workshops have educational programs, and 5 of them have workshop educators. It was seen that the workshop environments have suitable equipments in terms of accessibility.

PDF

___

Acer, D. (2012). Okul öncesi eğitim kurumlarının fiziksel ve eğitsel ortamları. G. Haktanır (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş içinde (ss. 227-254). Ankara: Anı.
Acer, D. (2014). Erken çocukluk eğitiminde fiziksel ortam ve özellikleri. İ.H. Diken (Ed.), Erken çocukluk eğitimi içinde (ss.374-399). Ankara: Pegem Akademi.
Aktın, K. (2017). Okul öncesi dönemde müze eğitimi ile çocukların tarihsel düşünme becerilerinin geliştirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(2), 465-486.
Alpar, D., Batdal, G., Avcı, Y. (2007). Öğrenci merkezli eğitimde eğitim teknolojileri uygulamaları. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 19-31.
Anderson, D., Piscitelli, B., Weier, K., Everett, M. Ve Tayler, C. (2002). Children’s museum experiences: Identifying powerful mediators of learning. Curator: The Museum Journal, 45(3), 213-231.
Atagök, T. (2003). Müzecilikte yeni yaklaşımlar. B. Onur (Yay. Haz..) Müze Eğitimi Semineri 1: Akdeniz Bölgesi Müzeleri içinde (ss. 25- 29). Antalya: Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü.
Ayaydın, A. (2017). Çoklu zekâ tabanlı görsel sanatlar eğitiminde bir öğretim yöntemi olarak müze eğitimi. Milli Eğitim Dergisi, 46(214), 9-21.
Aydın Yağmur, Ş. ve Şerefhanoğlu Sözen, M. (2016). Dersliklerde görsel konfor ve iç yüzeylerin etkisi. Megaron, 11(1) 49-62.
Bodrova, E. ve Leong, D. J. (2013). Zihnin araçları, erken çocukluk eğitiminde Vygotsky yaklaşımı. Ankara: Anı.
Brahms, L. ve Crowley, K. (2016). Learning to make in the museum: The role of maker educators. K. Peppler, E. R. Halverson ve Y. B. Kafai (Eds.), Makeology: Makerspaces as learning environments içinde (ss. 15–29). New York: Routledge.
Buyurgan, S. ve Bingöl, M. (2012). Müzede öğrenme ve çocuk müzeleri. İ. San (Yay.haz.), Çocuk müzeleri ve yaratıcı drama içinde (ss. 147-170). Ankara: Naturel.
Clemens, S. G. (1991). Art in the classroom: Making everyday special. Young Children, 46(2), 4-11.
Creswell, J. W. (1998). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions. Thousand Oaks, CA: Sage.
Creswell, J. W. (2014). Nitel araştırma yöntemleri: Beş yaklaşıma
göre nitel araştırma ve araştırma deseni. (M. Bütün ve S. B. Demir, Çev. Ed.). Ankara: Siyasal Kitabevi.
Demiriz, S., Ulutaş, İ. ve Karadağ, A. (2011). Okul öncesi kurumlarında eğitim ortamı ve donanım. Ankara: Anı.
Dilli, R., Dümenci-Bapoğlu, S. ve Turgut-Kesebir, G. (2018). Müzede çevre eğitimi kapsamında okul öncesi dönemi çocuklarına yenilenebilir enerji kaynaklarının anlatılması. Electronic Journal of Social Sciences, 17(66), 421-432.
Duke, L. (2010). The museum visit: It’s an experience, not a lesson. Curator: The Museum Journal, 53(3), 271-279.
Erbay, M. (2017). Yeni nesil teknolojiler ile müzelerde eğitim. Milli Eğitim Dergisi, 214, 255-268.
Erbay, N. Ö. (2017). Müzeler ve engelli ziyaretçilere yönelik eğitim projeleri. Milli Eğitim Dergisi, 214, 345-358.
Fleming, D. (2005). Creative space. S. MacLeod (Ed.). Reshaping
Museum Space: Architecture, design, exhibitions içinde (s. 48-52). Routledge.
Fox, J. E. ve Schirrmacher, R. (2014). Çocuklarda sanat ve yaratıcılığın gelişimi. (N. Aral ve G. Duman, Çev.). Ankara: Nobel.
Gioftsali, K. (2003). Museum learning as participation in a community of learners: A sociocultural perspective. Museological Review, 9, 49-58.
Hein, E. G. (2004). John Dewey and museum education. Curator: The Museum Journal, 47(4), 413-426.
Hohmann, M. ve Weikart, D. P. (2000). Küçük çocukların eğitimi. (S. Saltiel Kohen ve Ü. Öğüt, Çev.). İstanbul: Hisar Eğitim Vakfı.
Hooper- Greenhill, E. (1999). Müze ve galeri eğitimi, (M.Ö. Evren ve E. G. Kapçı, Çev. Ed.), Prof. Dr. Bekir Onur (Yay. Haz.), Ankara Üniversitesi Çocuk Kültürü Araştırma ve Uygulama Merkezi Yayınları, No:4, Ankara.
Jalongo, M. R. ve Stamp, L. N. (1997). The arts in children’s lives. USA: Allyn and Bacon.
Kaçar, A. Ö. ve Doğan, N. (2007, Ocak 31-Şubat 2). Okul öncesi eğitimde bilgisayar destekli eğitimin rolü. Akademik Bilişim, 31, 1-11.
Karadeniz, C. (2009). Dünyada çocuk müzeleri, bilim, keşif ve teknoloji merkezlerinin incelenmesi ve Türkiye için bir çocuk müzesi modeli oluşturulması. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Karadeniz, C. ve Okvuran, A. (2014). Müzede bir gece: Ankara Üniversitesi öğrencileri ile Çorum Arkeoloji Müzesi’nde müze eğitimi. İlköğretim Online, 13(3), 865‐879.
Kıldan, O. (2013). Yapılandırmacı yaklaşım. F. Temel (Ed.), Erken çocukluk eğitiminde programlar ve yaklaşımlar içinde (ss. 15-43). Ankara: Vize.
Krakowski, P. (2012). Museum superheroes, Journal of Museum Education, 37(1), 49-58.
Lakot Alemdağ, E. ve Sayitoğlu Taş, Ç. (2019, Nisan, 17-20). Eğitim yapılarında ısıl konfor üzerine yapılan çalışmaların değerlendirilmesi. 14. Ulusal Tesisat Değerlendirme Kongresi, İzmir, ss.1073-1082.
Mallos, M. (2012). Collaboration is the key. Journal of Museum Education, 37(1), 69-80.
Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. (S. Turan, Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi. (S.Akbaba-Altun ve A. Ersoy, Çev. Ed.). Ankara: Pegem Akademi.
Monahan, P. (2007). Children’s museums as citizens: Four inspiring examples. Curator: The Museum Journal, 50(1), 123-126.
Onur, B. (2003). Müze eğitimi: temel ilkeler ve politikalar. B. Onur (yay. haz.) Müze Eğitimi Seminerleri I: Akdeniz Bölgesi Müzeleri içinde (ss.7-23). Antalya: Suna-İnan Kıraç Akdeniz Medeniyetleri Araştırma Enstitüsü.
Onur, B. (2012). Çağdaş müze eğitim ve gelişim: Müze psikolojisine giriş. Ankara: İmge.
Özbek, G., Akyol, A. A ve Köksal-Akyol, A. (2017). Ankara’daki müzelerin eğitim işlevleri açısından incelenmesi. Milli Eğitim, 214, 137-153.
Özdemir, N. (2017). Öğrenme ortamı olarak üniversite müzelerinin mekânsal açıdan irdelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Schunk, D.H. (2011). Eğitimsel bir bakışla öğrenme teorileri. (M. Şahin, Çev. Ed.). Ankara: Nobel.
Shaffer, S. (2012) Early learning. Journal of Museum Education, 37(1), 11-15.
Shulman Herz, R. (2017). Children’s museums: A look back at the literature. Curator: The Museum Journal, 60(2), 143- 150.
Sungur Ergenoğlu, A. (2013). Mimarlıkta kapsayıcılık: herkes için tasarım. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Basım Yayın Merkezi.
Szyba, C. M. (1999). Why do some teachers resist offering appropriate, open ended art activities for young children. Young Children, 54(1), 16-20.
Şar, E. ve Sağkol, T. (2013). Eğitim fakültelerinde müze eğitimi dersi gerekliliği üzerine. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(2), 83-90.
Tran, L. U. (2007). Teaching science in museums: The pedagogy
and goals of museum educators. Science Education, 91(2), 278-297.
Ulutaş, İ. (2014). Okul öncesinin eğitim ortamlarının fiziksel özellikleri. N. Avcı ve M. Toran (Ed.), Okul öncesi eğitime giriş içinde (ss.183-205). Ankara: Eğiten Kitap.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin. Yin. R. K. (2009). Case study research: Design and methods (4th ed.). Thousand Oaks CA: Sage.
Yorulmaz, E. (2016). Sosyal Bilgiler dersi kapsamında okul dışı çevrelerin kullanımı: Çorum Yatılı Arkeoloji Müzesi’nde bir gün. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Cumhuriyet Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.