ALİ BESTEMİ KEPEKÇİ, Elif ERDOĞAN, MERVE ZIVALI

Frequency of Palliative Care Patients in a Second Level Intensive Care Unit: Retrospective Study

Objective: Intensive care units (ICUs) are associated with high mortality rates. Therefore, inten- sive care physicians should have knowledge in terms of end-of-life care. Palliative care patients are often exposed to aggressive treatments instead of supportive care as they transfer to ICUs in the terminal period of their lives. The main aim of this study is to investigate the frequency, char- acteristics, duration of ICU stay, primary diseases and outcomes of palliative care patients fol- lowed up in our ICU. Method: The data of 173 patients who admitted to the intensive care unit between 01.01.2017 and 08.31.2018 were retrospectively analyzed. According to the criteria set by the World Health Organization; the patients who could be considered as palliative care patients were picked up among the patients who were admitted in the ICU. Patients who met the study criteria were clas- sified into two groups as palliative care patients (study group) and intensive care patients (control group). Sixty-two patients (39%) who met the palliative care criteria were accepted as the study group. The frequency, demographic characteristics, ICU stay times, diagnosis, APACHE II scores, death or discharge status of palliative care patients were listed. Results: The mean age, causes of mortality, ICU stay and discharge rates were significantly dif- ferent between the two groups. Most of the study group had advanced neurological diseases and terminal period of cancer. It was observed that the patients in the study group occupied 55% of the total ICU bed days. Conclusion: In order to improve the quality of end-of-life care, to raise the awareness of ICU doc- tors about end-of-life care, to implement end-of-life decisions, to increase the number of beds of the palliative care unit, and to determine the guidelines in the decisions to be used in the care of palliative care patients and in intensive care admissions. Thus, inappropriate use of ICUs may be prevented.

İkinci Seviye Yoğun Bakım Ünitesinde Takip Edilen Palyatif Bakım Hastalarının Sıklığı: Retrospektif Çalışma

Amaç: Yoğun Bakım Üniteleri (YBÜ) mortalite sıklığının yüksek olduğu ünitelerdir. Bu nedenle yoğun bakım doktorları yaşam sonu bakım konusunda da bilgili olmalıdır. Palyatif bakım hastala- rı da sıklıkla yaşamlarının son dönemlerinde YBÜ’lerine transfer olarak destek bakım yerine agresif tedavilere maruz kalmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, YBÜ’mizde takip edilen palyatif bakım hastalarının sıklığını, karakteristik özelliklerini, YBÜ’de kalış sürelerini, primer hastalıklarını ve sonuçlarını araştırmaktır. Yöntem: YBÜ’mize 01.01.2017-31.08.2018 tarihleri arasında başvuran 173 hastanın dosyaları geriye dönük olarak incelendi. Dünya Sağlık Örgütü’nün belirlediği kriterlere göre; palyatif bakım hastası olarak kabul edilebilecek hastalar, YBÜ’de takip edilen hastaların arasından alındı. Çalışma kriterlerine uyan hastalar, palyatif bakım hastaları (çalışma grubu) ve yoğun bakım has- taları (kontrol grubu) olarak belirtilip 2 gruba ayrıldı. Palyatif bakım kriterlerini karşılayan 62 hasta (%39) çalışma grubu olarak kabul edildi. Palyatif bakım hastalarının sıklığı, demografik özellikleri, YBÜ kalış süreleri, tanı, APACHE II skorları, ölüm veya taburcu olma durumu listelendi. Bulgular: Ortalama yaş, mortalite, hastanede kalış süresi ve taburculuk oranları 2 grup arasında anlamlı olarak farklıydı. Çalışma grubu hastalarının çoğunda ileri dönem nörolojik hastalıklar ve terminal dönem kanser olduğu görüldü. Çalışma grubu hastalarının toplam YBÜ yatak günlerinin %55’ini meşgul ettiği gözlendi. Sonuç: Yaşam sonu bakım kalitesini arttırmak için yoğun bakım doktorlarını yaşam sonu bakım konu- sunda bilinçlendirmek, yaşam sonu kararları uygulamak, palyatif bakım ünitesi yataklarının sayısını artırmak ve palyatif bakım hastalarının bakımında ve yoğun bakım yatış kararlarında belirlenecek yönergeleri kullanmak gerekli olabilir. Böylelikle YBÜ’lerinin uygunsuz kullanımı da önlenebilecektir.

PDF

___

Akin S, Gündogan K, Coskun R, et al. Yoğun bakımda yaşlı hasta mortalitesi: Yaş risk faktörü mü?/Critically Ill elderly patient mortality: Is age a risk factor? Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Dergisi. 2014;5:26. https://doi.org/10.5152/dcbybd.2014.667

Boumendil A, Somme D, Garrouste-Orgeas M, et al. Should elderly patients be admitted to the intensive care unit? Intensive Care Medicine. 2007;33:1252. https://doi.org/10.1007/s00134-007-0621-3

http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri.do?id=27595. TÜİK. Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi 2017 Nüfus Sayımı Sonuçları 2017.

Samanci Tekin Ç, Kara F. Dünyada ve Türkiye’de yaşlılık. Journal of International Scientific Researches. 2018;3:219-29. https://doi.org/10.21733/ibad.370584

http://www.thewhpca.org/resources/global-atlas-on- end-of-life-care. Global Atlas of Palliative Care. Appendix 6. 2014:93.

Kaasa S, Hjermstad MJ, Loge JHv. Methodological and structural challenges in palliative care research: how have we fared in the last decades? Palliative Medicine. 2006;20:727-34. https://doi.org/10.1177/0269216306072620

Özer Ö, Şantaş F. Kamunun sunduğu evde bakım hiz- metleri ve finansmanı. 2012.

Norton SA, Hogan LA, Holloway RG, et al. Proactive palliative care in the medical intensive care unit: effects on length of stay for selected high-risk patients. Crit Care Med. 2007;35:1530-5. https://doi.org/10.1097/01.CCM.0000266533.06543.0C

Uysal N, Gündogdu N, Börekçi S, et al. Üçüncü basa- mak merkezde dahili yoğun bakım hastalarının progno- zu/Prognosis of patients in a medical intensive care unit of a tertiary care centre. Dahili ve Cerrahi Bilimler Yoğun Bakım Dergisi. 2010;1:1.

Ceylan E, İtil O, Arı G, et al. İç hastalıkları yoğun bakım ünitesinde izlenmiş hastalarda mortalite ve morbidite- yi etkileyen faktörler. Toraks Dergisi. 2001;2:6-12.

Kaymak C, Sencan I, Izdes S, et al. Mortality of adult intensive care units in Turkey using the APACHE II and SOFA systems (outcome assessment in Turkish intensi- ve care units). Archives of medical science: AMS. 2018;14:510. https://doi.org/10.5114/aoms.2016.59709

Ho Y-P, Chen Y-C, Yang C, et al. Outcome prediction for critically Ill cirrhotic patients: A comparison of APACHE II and child-pugh scoring systems. Journal of Intensive Care Medicine. 2016;19:105-10. https://doi.org/10.1177/0885066603261991

Higgins TL, McGee WT, Steingrub JS, et al. Early indica- tors of prolonged intensive care unit stay: Impact of illness severity, physician staffing, and pre-intensive care unit length of stay. Critical Care Medicine. 2003;31:45-51. https://doi.org/10.1097/00003246-200301000-00007

Vincent J-L, Marshall JC, Ñamendys-Silva SA, et al. Assessment of the worldwide burden of critical illness: the intensive care over nations (ICON) audit. The lan- cet Respiratory Medicine. 2014;2:380-6. https://doi.org/10.1016/S2213-2600(14)70061-X

Çevik MA, Yılmaz G, Erdinç FŞ, et al. Nöroloji yoğun bakım ünitesinde mortalite ile ilişkili faktörler ve nozo- komiyal infeksiyonla mortalitenin ilişkisi. Yoğun Bakım Dergisi. 2001;1:47-55.

Barbera L, Seow H, Sutradhar R, et al. Quality of end- of-life cancer care in Canada: a retrospective four- province study using administrative health care data. Curr Oncol. 2015;22:341-55. https://doi.org/10.3747/co.22.2636

Sadler E, Hales B, Henry B, et al. Factors affecting family satisfaction with inpatient end-of-life care. PLoS One. 2014;9:e110860. https://doi.org/10.1371/journal.pone.0110860

Quill TE, Holloway R. Time-limited trials near the end of life. Jama. 2011;306:1483-4. https://doi.org/10.1001/jama.2011.1413

Clarke EB, Curtis JR, Luce JM, et al. Robert wood john- son foundation critical care end-of-life peer workgroup members. Quality indicators for end-of-life care in the intensive care unit. Crit Care Med. 2003;31:2255-62. https://doi.org/10.1097/01.CCM.0000084849.96385.85