Yitik Zaman Peşinde Bir Ozan: Thomas Wolfe'un The Lost Boy Adlı Eserinde Zaman ve Anı Algısı

Thomas Wolfe eserlerinde otobiyografik öğeleri ustaca kullanan Amerikalı bir yazardır. Thomas Wolfe, “The Lost Boy” adlı kısa hikâyesinde kendisini de karakterize eden Eugene Gant’in öz arayışını incelemektir. Eser dört bölümünden oluşmaktadır. Her bölüm farklı bir aile bireyinin geçmiş zaman ve anılarına dair anlatımını içermektedir. Eugene Gant, öz arayışı esnasında; anılarını canlandıran aile fotoğraflarından, yaşanan mekânlardan ve hatta en ufak anı kırıntılarından bile yararlanır. Aile bireylerinin anlatımlarından yararlanarak bilinçaltına itilen anıları gün yüzüne çıkarmaya çalışır. Ana temasını yitiklik, yalnızlık, zamanın akıp gitmesi gibi unsurların şekillendirdiği bu hikâyede zaman; anıları bilinçaltına iten, unutturan ve silip yok eden bir unsurdur. Zaman, aynı zamanda, farklı etmenler aracılığı ile anıların canlanmasını sağlayan bir unsurdur. Bu çalışmada, Eugene Gant’in geçmiş zaman ve şimdiyi bir birine bağlayarak anıları tekrardan canlandırması incelenecektir.

Anahtar Kelimeler:

Yitiklik, Anı, Geçmiş Zaman ve Şimdi, Yitik Çocuk, Bilinçaltı

A Bard in Search of The Lost Time: The Time and Memory Perception in Thomas Wolfe’s The Lost Boy

Thomas Wolfe is an American writer who uses autobiographical elements artfully in his works. Wolfe writes about the self-searching of Eugene Gant, the main character in The Lost Boy, who characterizes himself, Thomas Wolfe. The book consists of four parts. Each part contains a different family member's narration about past and memories. During self- searching Eugene Gant benefits from family photos, living spaces and even the slightest crumbs that animate memories. He tries to bring to light the memories, which were pushed into subconscious, benefiting from narratives of family members. Time is a factor which pushes the memories into subconscious, makes them forget in this story where elements such as loss, loneliness, time flies, shape the leitmotif. Time is also a factor bringing memories alive through different elements. In this study Eugene Gant's reanimating of the memories by linking past to present will be examined.

Keywords:

Time Past-Present, The Lost Boy, Loss, Memory, Subconscious,

PDF

___

Albrecht, W.P. (1953). Time as Unity in Thomas Wolfe. In: The Enigma of Thomas Wolfe (pp. 239-248). USA: Harvard University Press.
Bergson, H. (2016). Time and Free Will. New York: Dover Publications.
Childs, P. (2002). Modernism. London and New York: Taylor and Francis e-Library.
Conway, M.A. (2006,). Memory and desire: Reading Freud. The Psychologist, 19(9), 548-550.
DeVoto, B. (1953). Genius is not Enough. In: Walser, R. (Ed.), The enigma of Thomas Wolfe (pp. 140-148). USA: Harvard University Press.
Edel, L. (1959). The Modern Psychological Novel. USA: Grove Press.
Freud, S. (2013). Yaşamım ve Psikanalizm. K. Şipal (Trans.). İstanbul: Say Yayınları.
Kalay, F. (2016). Şu Philip Roth Ne İster. Konya: Çizgi Kitapevi.
Kennedy, R. S. (1962). The Window of Memory: The Literary Career of Thomas Wolfe. USA: The University of North Carolina Press.
Nowell, E. (Ed.). (1956). The Letters of Thomas Wolfe. New York: Charles Scribner’s Sons.
Sullivan, E. (2002). Recovering the Past: Models of Time in Thomas Wolfe’s The Lost Boy. In: Zahlan,A. R. (Ed.), The Thomas Wolfe review (pp. 68-75). USA: Thomas Wolfe Society.
Wolfe, T. (1929). Look Homeward Angel. New York: Charles Scribner’s Sons.
Wolfe, T. (1943). The Lost Boy. In: The Hills Beyond (pp.1-42). USA: The Sun Dial Press.
Wolfe, T. (1947). The Web and The Rock. London: William Heinemann.
Wolfe, T. (1953). Something of My Life. In: The Enigma of Thomas Wolfe (pp. 3-7). USA: Harvard University Press.
Wolfe, T. (1964). You Can’t Go Home Again. New York: Dell Publishing.