Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmen Adaylarının Benimsedikleri Eğitim Felsefeleri

Araştırmada, din kültürü ve ahlak bilgisi (DKAB) öğretmen adaylarının benimsedikleri eğitimfelsefeleri belirlenmiş; bölüm, cinsiyet, sınıf düzeyi gibi çeşitli değişkenlerin etkisi ortayaçıkarılmıştır. Araştırmanın örneklemini çeşitli üniversitelerin İlahiyat ve DKAB Eğitimiprogramlarında öğrenim gören 288 öğrenci oluşturmaktadır. Tarama modelinde betimsel olarakyürütülen araştırmada; Çetin, İlhan ve Arslan tarafından geliştirilen “Felsefi Tercih DeğerlendirmeÖlçeği” kullanılmıştır. Araştırmaya katılan DKAB öğretmen adaylarının daimici - esasici eğitimfelsefelerini, ilerlemeci - yeniden kurmacı eğitim felsefelerine göre daha çok benimsediklerigörülmüştür. Araştırmada, cinsiyetin ve öğrenim görülen lisans programının öğretmen adaylarınınbenimsedikleri eğitim felsefeleri üzerinde etkili bir değişken olmadığı; buna karşın sınıf düzeyideğişkeninin öğretmen adaylarının benimsedikleri eğitim felsefelerini anlamlı şekilde farklılaştırdığıtespit edilmiştir.

Educational Philosophies Adopted by Pre-service Teachers of Religion

The aim of this research is to examine the educational philosophies adopted by pre-service teachers of religious culture and ethics in terms of different variables. The sampling of the research consisted of 288 students studying in the Department of Divinity and in the Department of Religious Education. As data collection tools, “Philosophy Preference Assessment Scale” which had been developed by Çetin, İlhan and Arslan was used. It was understood that the pre-service teachers of religion were more likely to adopt traditional philosophies of education, which are based on perennialism and essentialism. The variables gender and department did not have a significant effect on the results, whereas the variable grade had a significant effect on the extent to which they adopted traditional or contemporary philosophies of education.

PDF

___

Arslan, A.(1998). Felsefeye Giriş. Ankara: Vadi Yayınları.
Biçer, B., Er, H., & Özel, A. (2013). Öğretmen Adaylarının Epistemolojik İnançları ve Benimsedikleri Eğitim Felsefeleri Arasındaki İlişki. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(3), 229-242.
Cevizci, A. (2016). Eğitim Felsefesi, Say Yayınları, İstanbul. Çağırgan Gülten, D., & Batdal Karaduman, G. (2010). İlköğretim Matematik Öğretmen Adaylarının Eğitim Süreci Hakkındaki Felsefi Tercihleri ve Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutumları. Eğitimde yeni Trendler ve Uygulamaları Konferansında sunulmuş sözlü bildiri, Antalya.
Çalışkan, İ. (2013). Fen Öğretmen Adaylarının EğitimFelsefesi Yaklaşımları İle Planlama Süreçleri Üzerine Bir Çalışma, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı (1), 68-83.
Çetin, B., İlhan, M., & Arslan, S. (2012). Öğretmen Adaylarının Benimsedikleri Eğitim Felsefelerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, The Journal of Academic Social Science Studies, (5)5, 149-170.
Demirel, Ö. (2003). Kuramdan Uygulamaya Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Pegama Yayıncılık.
Dewey, J. (1996). Demokrasi ve Eğitim. (çev. T. Yılmaz), İzmir: Ege Üniversitesi Yayınları.
Doğanay, A., & Sarı, M. (2003). İlköğretim Öğretmenlerinin Sahip Oldukları Eğitim Felsefelerine İlişkin Algıların Değerlendirilmesi, “Öğretmenlerin Eğitim Felsefeleri”. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(3), 321-337.
Duman B., & Ulubey, Ö. (2008). Öğretmen Adaylarının Benimsedikleri Eğitim Felsefelerinin Öğretim Teknolojilerini ve İnterneti Kullanma Düzeylerine Etkisi ile İlgili Görüşleri, Muğla Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (İLKE), 20, 95-114.
Duman, B. (2008). Öğrencilerin Benimsedikleri Eğitim Felsefeleriyle Kullanıldıkları Öğrenme Strateji Ve Öğrenme Stillerinin Karşılaştırılması, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 203-224.
Ekiz, D. (2007). Öğretmen Adaylarının Eğitim Felsefesi Akımları Hakkında Görüşlerinin Farklı Programlar Açısından İncelenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 1–12.
Ellis, P.D. (2010). The Essential Guide to Effect Sizes: Statistical Power, Meta-Analysis, andthe Interpretation of Research Results. Cambridge: New York: Cambridge University Press.
Ergün, M. (1996). Eğitim Felsefesi. Ankara: Ocak Yayınları. Geçici, S. (2000). İlköğretim Öğretmenlerinin Eğitim Anlayışları “Uşak İli Örneği”. Yüksek Lisans Tezi. Afyon: Afyon Kocatepe Üniversitesi. Gürsakal, N. (2001). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri. Bursa: Vipaş A.Ş..
Ilgaz, G., Bülbül, T., & Çuhadar, C. (2015). Investigationof The Relationship Between Pre-Service Teachers’ Educational Beliefs And Their Perceptions Of SelfEfficacy. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 13 (1).
Karadağ, E., Baloğlu, N., & Kaya, S. (2009). Okul Yöneticilerinin Eğitim Felsefesi Akımlarını Benimseme Düzeylerine İlişkin Ampirik Bir Çalışma. Kaygı-Uludağ Üniversitesi Felsefe Dergisi, 12, 181–200.
Karasar, N. (2006). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kop, Y. (2004). Progresivizm ve Progresivizme Eleştirel Bir Yaklaşım, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(200), 270-288.
Pallant, J. (2003). Spss Survival Manual. Berkshire: Open University Press
Sönmez, V. (2011). Eğitim Felsefesi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Şahin, S. A., Tunca, N., & Ulubey, Ö. (2014). Öğretmen Adaylarının Eğitim İnançları İle Eleştirel Düşünme Eğilimleri Arasındaki İlişki. İlköğretim Online, 13(4), 1473-1492.
Üstüner, M. (2008). The Comparison Of The Educational Philosophies of Turkish Primary School Superintendents And Teachers. Eurasian Journal of Educational Research, 33, 177-192.
Yokuş, T. (2016). Müzik Öğretmeni Adaylarının Benimsedikleri Eğitim Felsefelerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi. MSKU Eğitim Fakültesi Dergisi, (3)1, 26-36.