Çevrecilik Yönelimli Pazarlama Stratejisi Kararları: Türkiye ve Dünya Genelinde Uygulama Örnekleri

Yaşadığımız çevrenin görsel bir güzellik olmaktan öte, ekonomik anlamlarda ifade edilmeyebaşlanması ve yaşanılan çevre sorunlarının yerel boyutlardan çıkıp küresel boyutlarda etkisinihissettirmesi ile çevre koruma çalışmaları hız kazanmıştır. Günde milyonlarca ton çöp üreten ülkeler,sahip oldukları bu atıkları nasıl değerlendireceklerini veya nasıl kurtulabileceklerini düşünmeyebaşlamıştır. Çevresel sorunların artmasıyla ekonomik hammaddelerin nasıl ve nereden teminedileceği, var olanı yok etmeden yerine yenisinin nasıl konulacağının araştırılması, bütün kesimleriçin önemli bir konu haline gelmiştir. İşletmeler bu kapsamda çevreye daha az zarar veren ürünüretmeye ve genel üretim yapılarında değişiklikler yapmaya başlamışlardır. Bu gelişmeler ürünlerinpazarlanma stratejilerini de etkilemiştir. Bu çalışmada çevre, çevrecilik ve çevrecilik yönelimlipazarlama kavramları incelenmiştir. Temel olarak başarılı bir çevreci yönelimli pazarlama stratejisigeliştirmek için izlenmesi geren temel adımlar ele alınmıştır. Ayrıca günümüzde bu konuda başarılıçalışmalar gerçekleştiren ulusal ve küresel şirketlerin uygulamalarından örnekler verilmiştir.

The Environmental Oriented Marketing Strategy Decisions: Practices in Turkey and Worldwide

Environmental conservation work has gained momentum not only because of the visual beauty of the environment we are in, but also because it is beginning to be expressed in economic terms and because of environmental impacts on global scale. Countries that produce millions of tons of waste a day have started to think about how to treat these wastes or how to get rid of them. Investigating how and where to obtain economic raw materials with the increase of environmental problems, and how to put new ones instead of destroying existing ones has become an important issue for all sectors. In this context, enterprises have begun to produce less harmful products and to make changes in general production structures. These developments have also influenced strategies for marketing of products.In this study, environmental, environmental and environmental oriented marketing concepts were examined. Essentially, the basic steps that should be followed to develop a successful environmental-oriented marketing strategy were examined. In addition, examples of the practices of national and global companies that have been successful in this field are given.

PDF

___

Arçelik A.Ş. (2010). Arçelik’te Enerji Verimliliği. (Erişim Tarihi: 09.03.2018), http://www.arcelikas.com/sayfa/209/Arcelik_te_Enerji_V erimliligi
Avrupa Güncel (1997). Avrupa Birliği Çevre Komisyonu Kararları. Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği Yayınları, Mart- Nisan, 3, 25-29.
Bilge, R., Dura, C., Fisunoğlu, M., Garipoğlu, Z., & Uslu, O. (1985). Çevre ve Ekonomi. Ankara: Türkiye Çevre Sorunları Vakfı.
Birleşmiş Milletler (1987). Report of the World Commission on Environment and Development Our Common Future. United Nations.
Birlik Haberleri (1997). Önce Çevre Önce İnsan. Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği Yayını, Haziran Temmuz, 24, 29-32.
Cemalcılar, İ. (1994). Pazarlama, Kavramlar ve Kararlar. İstanbul: Beta Yayın Evi.
Chen, C. (2001). Design for the environment: A quality-based model for green product development. Management Science, 47(2), 250-263.
Coddington, W. (1993). Environmental Marketing. New York: Mcgraw- Hill.
Çelik, İ.E., Akman, Ö., Ceyhan, A., & Akman, V. (2016) Yeşil Pazarlamada Sürdürülebilirlik Ve Dünyadan Bir Örnek: Tchibo. İçinde: International Conference on Eurasian Economies (s.278-282). (Erişim Tarihi: 06.02.2018), https://www.avekon.org/papers/1660.pdf
Çevikbaş, R. (1991). Çevre Sorunları Hava, Su, Toprak ve Canlılar Üzerindeki Etkileri. Ankara: Türkiye Tabiatını Koruma Derneği Yayını.
Demirkan, M. (1997). Çevre Sorunları Artıyor. Cumhuriyet Ekonomi, Haziran, 9/39:8.
Dorweiler, A., & Mehenna, C. (1995). Green and Green. Journal of Education For Businnes, 2(7), 6-8.
Dünya Gazetesi (2018). Yeşil Pazarlama Altın Çağında. (Erişim Tarihi: 4.03.2018), https://www.dunya.com/ozeldosya/isim-iletisim/yesil-pazarlama-altin-caginda-haberi193926
EKOIQ (2010). Ecomagination. (Erişim Tarihi: 11.03.2018), http://ekoiq.com/2010/08/04/ecomagination/ Erbaşlar, G. (2012). Yeşil Pazarlama. Mesleki Bilimler Dergisi, 1(2), 94-101.
Erdoğan, İ., & Ejder, N. (1997). Çevre Sorunları Nedenler ve Çözümler. Ankara: Doruk Yayımcılık.
Erdor, M. (2018). Upcyling ve Re-Cycling Yöntemleriyle Yapılan Örnek Bir Çalışma. (Erişim Tarihi: 09.03.2018), http://muraterdor.com/upcyclingve-recyclingyontemleriyle-yapilan-ornek-bir-calisma,
Ergün, Ö. (1996). Avrupa Birliğinde Ekolojik Etiketler ve Ekolojik Tekstil Ürünleri. Ankara: İGEME.
Erkman, S. (1991). Çevre Bilincinin Gelişmesi İle Marketing Yeşillendi. Medya Market, 1/3:14.
Foreman, S., & Woodruffe, H. (1994). Çevreci Stratejilerin Uygulanması, İnsan Politikası ve Gerçek Hayata Uyarlanması. (Çev. Ali Rıza Göktuna), Verimlilik Dergisi, Haziran, 5/162: 31-43, 130-145.
Gökbunar, A. R. (1995). İşletmelerin Çevrenin Korunmasında Sosyal Sorumluluğu. Ekoloji ve Çevre Dergisi, 4/14, 2-6.
Green Market Alert (1990). Green and Consumer Behavior. Green Market Alert, 3/4, 10-11.
Gürel, E. (2009). Hayat Su Kapağı ve Şişe Boyunu Kısalttı. (Erişim Tarihi: 06.03.2018), http://www.hurriyet.com.tr/ekonomi/hayat-su-kapagi-vesise-boyunu-kisaltti-12701449
Güsan, G., Aktaş, E., & Güvendik, Ö. (2016). Yeşil Ürün Grupları Çerçevesinde Tüketici Farkındalığı. İstanbul Journal of Social Sciences.(13), 2-16.
Haberler.com (2011). Selpak Ödül Kazandı. (Erişim Tarihi: 06.03.2018), https://www.haberler.com/selpak-odulkazandi-3011747-haberi/
Haberler.com (2017). Michelin Yeşil Lastik Konseptiyle Co² Salınımını 45 Milyon Ton Azalttı. (Erişim Tarihi: 02.03.2018), https://www.haberler.com/michelin-yesillastik-konseptiyle-co-salinimini-45-9691615-haberi/
Henion, S., & Kinnear, A. (1992). Environmental Marketing and Managment. New York: Norton Co.
Kışlalıoğlu, M., & Berkeş, F. (1989). Çevre ve Ekoloji, İstanbul: Remzi Kitap Evi.
Kotler, P. (1984). Pazarlama Yönetimi Çözümleme ve Denetim. (Çev. Yaman Erdal). İstanbul: Beta Dağıtım.
Kula, E. (1998). History of Environmental Economic Thought. London: Routledge,
Lampe, M., & Gazda, G. M. (1995). Green marketing in Europe and the United States: an evolving business and society interface. International Business Review, 4(3), 295-312.
Odabaşı, Y. (1992). Yeşil Pazarlama Kavramı ve Gelişmeler. Pazarlama Dünyası Dergisi, 2/13, 1-17.
Oluç, M. (1989). Dağıtım. Pazarlama Dünyası Dergisi, 3/13, 1-9.
Polonsky, J. M. (1994). An Introduction to Green Marketing. New York: The Haworth Press.
Polonsky, J. M., & Wimsatt, M. T. A. (1997). Environmental Marketing Strategies, Practice, Theory, and Research. New York: The Haworth Press.
Prokop, K. M. (1994). Yeşil Yönetim. Ankara: Türkiye Çevre Vakfı Yayını.
Stanton, A., & Futrell, M. J. (1993). Marketing and the Ecological Crisis. New York: Harper& Row.
Tohmpson, W. J. (1990). Green Consumer. Jwt Green Watch, 1/2, 15-17.
Tokol, T. (1994). Pazarlama Yönetimi. Bursa: Akademi Yayın Evi.
TSE ISO 14020 (1995). Çevre Yönetimi- Çevre İle İlgili Etiketlemenin Temel Prensipleri. Ankara: Türk Standartları Enstitüsü.
Türkay, C. (1997). İhracatımız Açısından Ambalaj Atıklarına İlişkin Türkiye - AB Düzenlemeleri. Ankara: İGEME
Uydacı, M. (2011). Yeşil Pazarlama. İstanbul: Türkmen Kitapevi.
Yıldız, D. (2015). Yeşil Pazarlama. (Erişim Tarihi: 09.03.2018), https://www.slideshare.net/DilaYldz/greenmarketingyeil-pazarlama
Yükselen, C. (1994). Temel Pazarlama Bilgileri. Ankara: Adım Yayıncılık.