Dünyada yükseköğretim kurumları ve öğrenci sayılarında önemli artışların başlaması ve değişen yükseköğretim anlayışının üniversitelere getirdiği görev ve sorumlulukların çeşitlenmesiyle karar alıcılar kalite güvencesine daha fazla önem vermeye başlamışlardır. Özellikle Avrupa yükseköğretiminde gelişen kalite ve akreditasyon modellerinden referans alınarak yerel uygulamaların yapılmaya başlanması yerele özgü analiz ve araştırmaların da yapılmasını gerekli kılmaktadır. Türk Yükseköğretiminde kalite güvencesinin kültürel bir pratik olarak algılanmaması ve içselleştirilmemesinden doğan sorunlar gözlemlenmektedir. Bu noktada sürecin önemli bir paydaşı olan akademisyenlerin kaliteyi, kalite güvence sistemlerini ve kurum içi pratiklerini nasıl algıladığı ilk önce sorulması gereken sorulardan biri olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmada, öğretim elemanlarının kalite güvencesi ve akreditasyon sistemlerine ve uygulamalarına yönelik algıları araştırılmıştır. Çalışmanın evrenini İstanbul ilinde faaliyet gösteren bir vakıf üniversitesinin akademisyenleri oluşturmaktadır. Kurum; ulusal ve uluslararası dış değerlendirme süreçlerindeki başarısı; çeşitli sayıda akredite birimleri olması nedeniyle araştırmaya konu edilmiştir. Öğretim elemanları arasında basit tesadüfi örneklem kullanılarak yapılan çalışmada öğretim elemanlarının; kalite süreç ve kavramları, kalite politikaları ve kalite süreçlerinin yapıyı iyileştirmeye olan katkısına dair algıları ölçümlenmiştir.