Sanal Örgütlerde Örgütsel Davranışın Geleceği

İnsanlar ve örgütler artık iletişim teknolojileri ile yeni bir yapılanma sürecine girmişlerdir. Bu uygulamalardan biri de insanların istedikleri bir işi, istedikleri yer ve zamanda yapabilme seçenekleridir. Bu süreçte gelişen sanal örgütler de örgütsel davranış bilimcilerine meydan okumaktadır. Birbirinden uzakta ve farklı ortamlarda, farklı zamanlarda çalışma tarzı, yeni çalışma koşullarını ve yeni yönetim biçimlerini gerektirmektedir. Örgüt olarak ortak bir fiziksel bir ortam yoksa insanlar nasıl yönetilecek, ne tür lidere ihtiyaç duyulacak, performans değerlendirme, kariyer planlama ve gelişimi nasıl yapılacak gibi sorular gündeme gelecektir. Bu soruların cevabı da örgütsel davranış bilimcilerindedir. Sanal çalışma tarzını seçen örgütlerde davranışların ve örgütsel yapının iyi belirlenmiş olması ve çalışanlara benimsetilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada amaç sanal örgütler ve geleneksel örgütlerde çalışanlar arasında farklılığı örgütsel davranış açısından ortaya koymak; ayrıca örgütsel davranış bilimcilerinin sanal örgütlerde hangi önemli gö- revleri üstleneceğini vurgulamaktır.

The Future of Organizational Behavior in Virtual Organizations

Recently, people and organizations have come into a new restructuring process with information technologies. One of these applications is also the opportunity of people to choose the job they want to do in anytime, in any place. Virtual organizations developing in this process have challenged the organizational behavior scholars. Working style which has been done far from each other in different environments and times has required new working conditions and management styles. When there has been no physical environment to do the job, the questions like how people have been managed, which form of a leadership has been required, how performance evaluation, career planning and development have been done come to the agenda. Organizational behavior scholars have the answers of these questions. The organizations which have chosen the virtual working style must have determined the behaviors and organizational structure and get people to accept these conditions. The aim of this study is to introduce the differences between the employees of virtual organizations and traditional organizations from the perpective of organizational behaviour and also to stress which important tasks are assumed by the organizational behavior scholars in virtual organizations.

PDF

___

Akar, Ahu (2005). Sanal Ekip Yönetimi (Online). (erişim tarihi 12 Kasım 2005)(http:/www.insankaynaklari.com/cn./Content Body).
Akkirman, Ali Deniz (2004). Sanal İşyerinde Örgütsel Davranış. Aktüel Yayınları: İstanbul.
Apgar, Mahlon (1999). Alternatif İşyeri. MESS Yayınları:İstanbul.
Bozkurt, Veysel (1996). Enformasyon Toplumu ve Türkiye. Sistem Yayıncılık: İstanbul.
Cascio, Wayne (1999). Virtual Workplaces: Implications for Organizational Behavior.Trends in Organizational Behavior, John Wiley and Sons: New York.
Clark, K. (1997). Home is Where the Work is. Fortune November, 24.
Cohen, Don ve Prusak L. (2001). Kavrayamadığımız Zenginlik. MESS Yayınları: İstanbul.
Erdem, Ferda (2003). Örgütsel Yaşamda Güven: Sosyal Bilimlerde Güven. Vadi Yayınları:İstanbul.
Erdut, Tijen (1998). Yeni Teknolojilerin İş İlişkileri Üzerindeki Etkisi, TUHİS Yayını: İzmir.
Filiz, Atilla (2002). Tele-Çalışma Geleceğin Çalışma Şekli Olabilir mi? (Online) (erişim tarihi 01 Nisan 2006)(http://www.bilgiyonetimi.org/cm/pages/mkl)
Gould, David (1997). Leading in Virtual Team Overcoming and Space Through E- Mail and Emotions. Managers Magazine.
Grenier, R. ve Metes, G. (1995). Going Virtual: Moving Your Organization Into the 21. Century. Prentice Hall: New Jersey.
Jackson, M. (1997). Telecommuters Love Staying Away, New Survey Shows. The Den- ver, Post November 21:4C.
Jarvenpaa, S. L., Knoll, K. ve Leidner D. E. (1998). Is Anybody Out There? Antecedents of Trust in Global Virtual Teams. Journal of Management Information Systems 14(4):29-64.
Jarvenpaa, S. L. ve Staples, D. S. (2000). The Use of Collaborative Electronic Media for Information Sharing:An Exploratory Study of Determinants. Journal of Strategic Information Systems 9(2-3): 129-154.
Kanawatanachai P. ve Yoo Y. (2002). Dynamic Nature of Trust in Virtual Team. Journal of Strategic Information Systems 11(3-4):187-213.
Kayworth, T. ve Leidner D. (2000). The Global Virtual Manager: A Prescription for Success. European Management Journal 18(2):183-193.
Koçel, Tamer (2005). İşletme Yöneticiliği. Arıkan Basım Yayım Dağıtım: İstanbul.
Nilles, Jack (1998). Managing Teleworking: Strategies for Managing the Virtual Work force. John Wiley a Sons Inc.:NewYork.
Lipnack, J. ve Stamps, J. (1997). Virtual Teams:Reaching Across Space,Time and Organizations with Technology. John Wiley and Sons Inc:New York.
Roskies, E. ve Louis-Guerin, C. (1990). Job Insecurity in Managers: Antecedents and Consequences. Journal of Organizational Behavior 11:345-359.
Townsend, A.M., De Marie, S.M. veHendrickson, A.R. (1998). Virtual Teams: Technology and the Workplace of the Future. Academy of Management Executive 12(3):17-29.
O’Connell, Sandra E. (1996). The Virtual Workplace Moves at Warp Speed. HR Magazine.
Mirchandani, Kiran (1999). Legitimizing Work: Telework and Gendered Reification of the Work- Nonwork Dichotomy. Canadian Review of Sociology and Anthropology 36(1).
Wall. T.D., Kemp, N.J., Jackson, P.R. ve Clegg, C.W. (1986). Outcomes of Autonomo us Work Groups: A Long- Term Field Experiment. Academy of Management Journal 29(2):280-304.
Warner, Melanie (1997). Working at Home-The Right Way to Be A Star in Your Bunny Slippers. Fortune March 3:165-166.
Wiesenfeld B. M., Raghuram, S. ve Garud, R. (1998). Communication Pattern as Determinants of Organizational Identification in Virtual Teams. Journal of Computer Mediated Communication 3(4), Online (erişim tarihi 05 Nisan 2006)(http://jcmc.indiana.edu/vol3/issue4/wiesenfeld.html)