Osman VIRIT, MEHMET HANİFİ KOKAÇYA, FERİDUN BÜLBÜL, SERHAT ÇITAK, Haluk Asuman SAVAŞ

Şizoaffektif bozukluk hastalarının sosyodemografik ve klinik özelliklerinin değerlendirilmesi

Amaç: Şizoaffektif bozukluk (ŞAB) ilk tanımlandığından beri, varlığı, tanısal geçerliliği, süreğenliği ve klinik özellikleri tartışılagelmiştir. Bu çalışmada ŞAB’li hastaların sosyodemografik ve klinik özelliklerinin araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya DSM IV-TR’ye göre ŞAB tanısı konmuş 35 hasta alındı. Hastaların dosya kayıtları geriye dönük olarak incelenerek veriler elde edildi. Bulgular: Hastaların %71.4’ü erkek, %28.6’sı kadındı. Manik nöbet sayısı 3.71±3.04, depresif nöbet sayısı 2.45±1.82 idi. Otuz dört hasta iki uçlu ve bir hasta depresif alt tipti. Hastaların %97.1’inde sanrı ve %68.6’sında varsanı kaydedilmiştir. Son tanısı ŞAB olan 35 hastanın birinci ve ikinci tanısal değerlendirmelerinde konulan tanılar sırasıyla, ŞAB %5.7 ve %57.1, iki uçlu bozukluk %28.2 ve %31.4, psikoz %54.3 ve %11.4, depresyon %11.4 ve %0.0 idi. Hastaların %37.1’inin ailede psikiyatrik bozukluk öyküsü vardı. Hastaların sürmekte olan tedavileri antipsikotik %97.1 (tipik 1, atipik 33 hasta) duygudurum denge- leyici (DD) %40, DD olmaksızın antipsikotik %60, antipsikotik+DD %37.1, sadece DD %2.9, antidepresan %20, benzodiyazepin %20, biperiden %17.1, risperidon %34.3, olanzapin %31.4, ketiyapin %25.7, lityum %22.9, valproat %20, karbamazepin %2.9, çoklu antipsikotik %28.6, lityum+valproat %5.7, antipsikotik+antidepresan %17.1, antipsikotik+DD+antidepresan %5.7 idi. Geçmiş tedavi öykülerinde ise, antipsikotik %97.1, DD %54.3, antidepresan %42.9, benzodiyazepin %17.1, biperiden %20 ve lamotrijin %8.6 idi. Hastaların %68.6’sına daha önce EKT uygulanmıştı. Yatış sayısı erkek hastalarda kadınlara göre daha çoktu. Manik nöbet sayısı ile hastalık süresi ve yatış sayısı arasında pozitif, antidepresan kullanma öyküsü ile manik nöbet sayısı arasında pozitif ve EKT öyküsü ile yatış sayısı arasında negatif ilişki vardı. Tartışma: ŞAB’de tanısal süreğenlik düşük düzeydedir. Hastalar tedavilerini antipsikotik veya antipsikotik ile beraber DD ile sürdürmektedir. Bir kısım hastanın tedavisin- de antidepresan ve antianksiyete ilaçlar yer almaktadır. Tedavide ŞAB tanısı için kesitsel değerlendirme ile beraber uzunlamasına değerlendirme de iyi yapılmalıdır. Şizoaffektif depresif alt tipin daha iyi tanınması açısından daha dikkatli olunmalıdır.

Investigation of sociodemographic and clinical characteristics of patients with schizoaffective disorder

Objective: Since definition of schizoaffective disorder (SAD), there is disagreement about its presence and diagnostic validity and continuity. This study aimed to investigate sociodemographic and clinical features of SAD patients. Methods: Thirty-five patients were included who were diagnosed with SAD based on the DSM-IV-TR. Medical records were examined retrospectively. Results: 71.4% and 28.6% patients were men and women respectively. Numbers of manic and depressive episodes were 3.71±3.04 and 2.45±1.82 respectively. There were 34 bipolar and one depressive subtypes. Delusions and hallucinations were 97.1% and 68.6% respectively. Out of 35 patients, who were diagnosed with SAD, in their first and second psychiatric assessments in the past, respectively, SAD 5.7% and 57%, bipolar disorder 28.2% and 31.4%, psychosis 54.3% and 11.4%, and depression 11.4% and 0.0%. Positive family psychiatric history was 37.1%. Current medications of patients, antipsychotics 97.1%, mood stabilizer (MS) 40%, antipsychotics without MS 60%, antipsychotics+MS 37.1%, only MS 2.9%, antidepressants 20%, benzodiazepines 20%, biperidene 17.1%, risperidone 34.3%, olanzapine 31.4%, quetiapine %25.7, lithium 22.9%, valproate 20%, carbamazepine 2.9%, multiply antipsychotics 28.6%, lithium+valproate 5.7%, antipsychotic+antidepressant 17.1%, antipsychotics+MS+antidepressants %5.7. Previous medication history was antipsychotics 97.1%, MS 54.3%, antidepressants 42.9%, benzodiazepines 17.1%, biperidene 20% and lamotrijine 8.6%. 68.6% of patients received ECT. Men had been more hospitalized than women had. There were positive correlation between number of manic episodes and illness duration and number of hospitalizations, and positive correlation between antidepressants history and number of manic episodes, and negative correlation between number of hospitalizations and ECT. Discussion: The diagnostic continuity was low. Patients continue their medications with antipsychotics or together antipsychotics and MS. There were antidepressants and antianxiety drugs in the treatment of a portion of patients. Longitudinal evaluation should be conducted properly besides evaluation of presenting symptoms in SAD. Clinicians should be more careful not to miss the diagnosis of depressive subtype.

PDF

___

1. Cheniaux E, Landeira-Fernandez J, Lessa Telles L, Lessa JL, Dias A, Duncan T, et al. Does schizoaffective disorder really exist? A systematic review of the studies that compared schizoaffective disorder with schizophrenia or mood disorders. J Affect Disord 2008; 106:209-217.
2. McElroy SL, Keck PE, Strakowski SM. An overview of the treatment of schizoaffective disorder. J Clin Psychiatry 1999; 60:16-21.
3. Spitzer RL, Endicott J, Robins E. Research diagnostic criteria for a selected group of functional disorders. Biometrics Research, third ed., New York, New York State Psychiatric Institute, 1978.
4. World Health Organization. ICD-10 Classification of Mental and Behavioural Disorders: Diagnostic Criteria for Research. WHO, Geneva, 1993.
5. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders. Third ed., Revised, Washington, D.C., APA, 1987.
6. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fourth ed. Washington, D.C., APA, 1994.
7. Maier W, Zobel A, Wagner M. Schizophrenia and bipolar disorder: differences and overlaps. Curr Opin Psychiatry 2006; 19:165-170.
8. Widiger TA. The construct of mental disorder. Clin Psychol Sci Pract 1997; 4:262-266.
9. Evans JD, Heaton RK, Paulsen JS, McAdams LA, Heaton SC, Jeste DV. Schizoaffective disorder: a form of schizophrenia or affective disorder? J Clin Psychiatry 1999; 60:874-882.
10. Akiskal HS. The prevalent clinical spectrum of bipolar disorders: beyond DSM-IV. J Clin Psychopharmacol 1996; 16:4S-14S.
11. Lake CR, Hurwitz N. Schizoaffective disorders are psychotic mood disorders; there are no schizoaffective disorders. Psychiatry Res 2006; 143:255-287.
12. Kendler KS, McGuire M, Gruenberg AM, Walsh D. Examining the validity of DSM-III-R schizoaffective disorder and its putative subtypes in the Roscommon Family Study. Am J Psychiatry 1995; 152:755-764.
13. Tsuang MT. Morbidity risks of schizophrenia and affective disorders among first-degree relatives of patients with schizoaffective disorders. Br J Psychiatry 1991; 158:165-170.
14. Levitt JJ, Tsuang MT. The heterogeneity of schizoaffective disorder: implications for treatment. Am J Psychiatry 1988; 145:926-936.
15. Crow TJ. Nature of the genetic contribution to psychotic illness-a continuum viewpoint. Acta Psychiatr Scand 1990; 81:401-408.
16. Danacı ES. Şizoaffektif Bozukluk. H Soygür, K Alptekin, EC Atbaşoğlu, H Herken (Eds.). Şizofreni ve Diğer Psikotik Bozukluklar. Türkiye Psikiyatri Derneği Bilimsel Çalışma Birimleri Serisi, No.6, Ankara, 2007, s.287-301.
17. http://www.gaziantep.gov.tr/index.php?page_id= 154
18. Benabarre A, Vieta E, Colom F, Martinez-Aran A, Reinares M, Gasto C. Bipolar disorder, schizoaffective disorder and schizophrenia: epidemiologic, clinical and prognostic differences. Eur Psychiatry 2001; 16:167-172.
19. Kuruoğlu A, Önder F, Arıkan Z, Işık E. Kronik şizofreni, şizoaffektif bozukluk ve bipolar affektif bozuklukta tanısal durağanlık. Yeni Symposium 2001; 39:8-12.
20. Atre-Vaidya N, Alan Taylor M. Differences in the prevalence of psychosensory features among schizophrenic, schizoaffective, and manic patients. Compr Psychiatry 1997; 38:88-92.
21. Lake CR, Hurwitz N. Schizoaffective disorder merges schizophrenia and bipolar disorders as one disease--there is no schizoaffective disorder. Curr Opin Psychiatry 2007; 20:365-379.
22. Angst J, Sellaro R. Historical perspectives and natural history of bipolar disorder. Biol Psychiatry 2000; 48:445-457.
23. Danacı ES. Şizoaffektif Bozukluk. H Soygür, K Alptekin, EC Atbaşoğlu, H Herken (Eds.). Şizofreni ve Diğer Psikotik Bozukluklar. Türkiye Psikiyatri Derneği Bilimsel Çalışma Birimleri Serisi, No.6, Ankara, 2007, s.296-299.
24. Levinson DF, Umapathy C, Musthaq M. Treatment of schizoaffective disorder and schizophrenia with mood symptoms. Am J Psychiatry 1999; 156:1138-1148.
25. Olfson M, Marcus SC, Wan GJ. Treatment patterns for schizoaffective disorder and schizophrenia among Medicaid patients. Psychiatr Serv 2009; 60:210-216.
26. Flynn J, Grieger TA, Benedek DM. Pharmacologic treatment of hospitalized patients with schizoaffective disorder. Psychiatr Serv 2002; 53:94-96.
27. Bond DJ, Noronha MM, Kauer-Sant'Anna M, Lam RW, Yatham LN. Antidepressant-associated mood elevations in bipolar II disorder compared with bipolar I disorder and major depressive disorder: a systematic review and meta-analysis. J Clin Psychiatry 2008; 69:1589-1601.
28. Ries RK, Wilson L, Bokan JA, Chiles JA. ECT in medication resistant schizoaffective disorder. Compr Psychiatry 1981; 22:167-173.