İlhan YARGIÇ, Elif ERSOY, Serap BATMAZ OFLAZ

Çocukluk çağı travmalarının intihar girişimi ve kendine zarar verme davranışı ile ilişkisi

Amaç: Çocukluk çağındaki travmatik yaşantılar, erişkin yaşamda psikopatolojik belirtilerin fazla görülmesine yol açar. Bütün erişkin psikiyatri hastalarında çocukluk çağı travmatik yaşantılarının sorgulanması önemlidir. Ancak bunu yapmanın en iyi şeklinin ne olduğu açıklığa kavuşmuş değildir. Bu çalışmanın amacı psikiyatri hastalarında çocukluk çağı travmatik yaşantılarının, öz bildirime dayalı bir ölçekle mi, yoksa yarı yapılandırılmış bir görüşme ile mi daha verimli bir şekilde taranacağını araştırmaktır. Ayrıca bu iki yöntemle elde edilen verilerin intihar girişimi ve kendine zarar verme davranışı ile ilişkileri incelenerek, yöntemlerin geçerliliğinin sınanması amaçlanmıştır. Yöntem: Psikiyatri servisinde yatarak tedavi görmekte olan 91 katılımcıdan önce öz bildirime dayalı bir ölçek olan Çocukluk Çağı Örse- lenme Yaşantıları Ölçeğini (ÇÖYÖ) doldurmaları istendi ve daha sonra yarı yapılandırılmış bir görüşme olan Çocukluk Çağında Kötüye Kullanılma ve İhmal Soru Formu (ÇKİS) uygulandı. Ayrıca hastaların sosyodemografik verileri, intihar girişimi ve kendine zarar verme davranışı öyküleri alındı. Bulgular: Katılımcıların ÇÖYÖden elde edilen cinsel istis- mar, fiziksel istismar, duygusal istismar ve ihmal alt ölçekleri ile toplam ölçek puanı ortalamaları ve standart sapmaları sırasıyla 7.5±3.9, 30.6±12.9, 43.9±16.8 ve 81.9±29.3 olarak bulundu. ÇKİSde katılımcıların %36.3ü fiziksel istismar, %18.7si duygusal istismar, %24.2si fiziksel ihmal, %37.4ü duygusal ihmal, %22.0ı cinsel istismar, %6.6sı ensest öyküsü verdi. Katılımcıların %44.0ı yaşamlarında en az bir kez ciddi intihar girişiminde bulunmuştu ve %52.7si kendi- ne zarar verici davranış bildirdi. ÇKİS ile elde edilen istismar ve ihmale ait verilerle ÇÖYÖnün ilişkili bölümlerine ait puanlar arasında t-testi uygulandığında ÇKİSde fiziksel, duygusal istismar ya da duygusal ihmal yaşadığını bildi- renlerde ÇÖYÖnün ilgili alt ölçek puanları ve toplam puanları, bu travmaları yaşamayanlara göre anlamlı düzeyde yüksek bulundu. ÇKİSte cinsel istismar yaşadığını bildirenlerin ÇÖYÖnün cinsel kötüye kullanım alt ölçeği puanları ve toplam ölçek puanları, cinsel istismar yaşamayanlardan istatistiksel olarak bir farklılık göstermiyordu. ÇÖYÖde fiziksel ihmal ve ayrı bir ensest alt ölçeği bulunmadığı için ÇKİS bulgularıyla karşılaştırma yapılamadı. İntihar girişimi ve kendine zarar verme davranışı öyküleri, ÇKİS ile elde edilen verilere göre fiziksel istismar, duygusal istismar ve duygusal ihmal ile ilişkili bulunurken; ÇÖYÖye göre hiçbir istismar şekliyle ilişkili bulunmamıştır. ÇKİS bulguları lojistik regresyon analizi ile incelendiğinde, intihar girişimi duygusal istismar; kendine zarar verme davranışı ise fiziksel istis- mar ile ilişkili bulunmuştur. Tartışma: Yatan psikiyatri hastalarında çocukluk çağı travma öyküsü yarı yapılandırılmış bir ölçek olan ÇKİS ile alındığında, öz bildirime dayalı ÇÖYÖ ile elde edilen verilerden daha geçerli sonuçlar elde edil- mektedir. İntihar girişimini etkileyen kilit travma duygusal istismar, kendine zarar verme davranışını etkileyen kilit trav- ma ise fiziksel istismardır.

The relation of childhood trauma with suicide attempt and self-mutilation

Objective: Childhood traumatic experiences increase the likelihood of psychopathological findings in adults. It is important to inquire childhood traumatic experiences in all adult psychiatric patients. However, the best way of this inquiry is not clear. The purpose of this study is to investigate whether a self-rating instrument or a semi-structured interview is better for screening childhood traumatic experiences in psychiatric inpatients. We also aim to investigate the relation between self-mutilative behavior, suicide attempt and childhood trauma accessed with these two instru- ments so that we can compare the external validity of these methods. Methods: We administered Childhood Trauma Questionnaire (CTQ), a self-rating scale, to 91 psychiatric inpatients and then conducted a semi structured interview (Childhood Abuse and Neglect Inventory, CANI) with these patients. Sociodemograhic data, history of suicide attempt and self-mutilation were also gathered. Findings: Mean sexual abuse, physical abuse and emotional abuseneglect subscale scores and total score and standard means on CTQ were 7.5±3.9, 30.6±12.9, 43.9±16.881.9±29.3, respectively. The rates of childhood trauma on CANI were 36.3% for physical abuse, 18.7% for emotional abuse, 24.2% for physical neglect, 37.4% for emotional neglect, 22.0% for sexual abuse, 6.6% for ensest. Forty-four percent of the participants reported a history of serious suicide and 52.7% of them reported self-mutilative behavior. When we grouped the subjects according to their abuse histories on CANI and compared CTQ scores of these groups, the subjects who reported histories of physical and abuse, emotional abuse or emotional neglect on CANIhigher total and subscale scores on CTQ. However, CTQ total and subscale scores did not differentiate the subjects who reported sexual abuse on CANI from those who did not have such a history. As CTQ did not have subscalesphysical neglect and ensest, we did not make comparison with CANI. Histories of suicide attempt and self-mutilation were correlated with physical abuse, emotional abuse and emotional neglect on CANI; however, they werecorrelated with any kind of childhood abuse or neglect on CTQ. When logistic regression analysis was appliedCANI data, suicide attempt was found to be correlated with emotional abuse and self-mutilation was found to be corre- lated with physical abuse. Discussion: When childhood trauma histories of psychiatric inpatients are assessed withsemistructured interview (CANI), we can get more valid results compared to a self-rating instrument results. Thechildhood trauma related to suicide attempt is emotional abuse and the key trauma related to self-mutilation is physic- cal abuse.

PDF

___

1. Demirel Özsoy S, Eşel E. İntihar (Özkıyım). Anadolu Psikiyatri Dergisi 2003; 4:175-185.
2. Polat O. Çocuk ve Şiddet. İstanbul, Der Yayınları, 2001.
3. Yargıç Lİ, Tutkun H, Şar V. Çocukluk çağı travmatik yaşantıları ve erişkinde dissosiyatif belirtiler. 3P Dergisi 1994; 2:338-347.
4. Aslan SH, Alparslan ZN. Çocukluk örselenme yaşantıları ölçeğinin bir üniversite öğrencisi örnekle- minde geçerlik, güvenirlik ve faktör yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi 1999; 10:275-285.
5. Brown GR, Anderson B. Psychiatric morbidity in a- dult inpatients with childhood histories of sexual and physical abuse. Am J Psychiatry 1991; 148:55-61.
6. Walker CE, Bonner BL, Kaufmann KL. The physi- cally and Sexually Abused Child. Evaluation and Treatment. New York, Pergamon Press, 1988.
7. Bernstein DP, Fink L, Handelsman L, Foote J, Love- joy M, Wenzel K et al. Initial reliability and validity of a new retrospective measure of child abuse and neglect. Am J Psychiatry 1994; 151:1132-1136.
8. Finkelhor D. The international epidemiology of child sexual abuse. Child Abuse Negl 1994; 18:409-417.
9. Kelly L, Regan L, Burton S. An exploratory study of the prevalence of sexual abuse in a sample of 16- 21 year olds. End of Award Report to the ESRC. London, University of North London: Child Abuse Studies Unit, 1991.
10. Gorey KM, Leslie DR. The prevalence of child sexual abuse: Integrative review adjustment for potential response and measurement biases. Child Abuse and Neglect 1997; 21:391-398.
11. Martin J, Anderson J, Romans S, Mullen P, O'Shea M. Asking about child sexual abuse: methodological implications of a two stage survey. Child Abuse Negl 1993; 17:383-392.
12. Deveci A, Taşkın O, Erbay Dündar P, Demet MM, Kaya E, Özmen E, ve ark. Manisa ili kent merke- zinde intihar düşüncesi ve girişimi yaygınlığı. Türk Psikiyatri Dergisi 2005; 16:170-178.
13. Dilbaz, N, Aytekin Y. Alkol bağımlılarında intihar düşüncesi, davranışı ve niyeti. Bağımlılık Dergisi 2003; 4:1-9.
14. Bruffaerts R, Demyttenaere K, Borges G, Haro JM, Chiu WT, Hwang I, et al. Childhood adversities as risk factors for onset and persistence of suicidal behaviour. Br J Psychiatry 2010; 197:20-27.
15. Hahm HC, Lee Y, Ozonoff A, Van Wert MJ. The impact of multiple types of child maltreatment on subsequent risk behaviors among women during the transition from adolescence to young adulthood. J Youth Adolesc 2010; 39:528-540.
16. Baguelin-Pinaud A, Seguy C, Thibaut F. Self-muti- lating behaviour: a study on 30 inpatients. Encephale 2009; 35:538-543.
17. Jacobson CM, Gould M. The epidemiology and phenomenology of non-suicidal self-injurious behav- ior among adolescents: a critical review of the lite- rature. Arch Suicide Res 2007; 11:129-147.
18. Yeo HM, Yeo WW. Repeat deliberate self-harm: a link with childhood sexual abuse? Arch Emerg Med 1993; 10:161-166.
19. Glassman LH, Weierich MR, Hooley JM, Deliberto TL, Nock MK. Child maltreatment, non-suicidal self- injury, and the mediating role of self-criticism. Behav Res Ther 2007; 45:2483-2490.
20. Gibb BE. Childhood maltreatment and negative cog- nitive styles. A quantitative and qualitative review. Clin Psychol Rev 2002; 22:223-246.
21. Joiner TE, Sachs-Ericsson NJ, Wingate LR, Brown JS, Anestis MD, Selby EA. Childhood physical and sexual abuse and lifetime number of suicide at- tempts: A persistent and theoretically important rela- tionship. Behav Res Ther 2007; 45:539-547.
22. Nock MK, Kessler RC. Prevalence of and risk factors for suicide attempts versus suicide gestures: Analysis of the National Comorbidity Survey. J Abnorm Psychol 2006; 115:616-623.
23. Glassman LH, Weierich MR, Hooley JM, Deliberto TL, Nock MK. Child maltreatment, non-suicidal self- injury, and the mediating role of self-criticism. Behav Res Ther 2007; 45:2483-2490.
24. Maloney E, Degenhardt L, Darke S, Nelson EC. Investigating the co-occurrence of self-mutilation and suicide attempts among opioid-dependent indi- viduals. Suicide Life Threat Behav 2010; 40:50-62.
25. Brodsky BS, Stanley B. Adverse childhood expe- riences and suicidal behavior. Psychiatr Clin North Am 2008; 31:223-235.
26. Yargıç Lİ, Tutkun H, Şar V. Çocukluk çağı travmatik yaşantıları ve erişkinde dissosiyatif belirtiler. 3P Dergisi 1994; 2:338-347.
27. Yargic LI, Sar V, Tutkun H, Alyanak B. Comparison of dissociative identity disorder with other diagnostic groups using a structured interview in Turkey. Compr Psychiatry 1998; 39:345-351.