İzmir İli Farklı Lokasyon Koşullarında Kimi Mısır (Zea mays L.) Çeşitlerinin II. Ürün Olarak Tane Verimi ve Bazı Verim Özellikleri Üzerinde Bir Araştırma

Bu araştırma, 2005-2006 yıllarında Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü ve Ödemiş MYO'nun deneme tarlalarında yürütülmüştür. Araştırmada Ege sahil kuşağı koşullarında ikinci ürün olarak yetiştirilen farklı mısır (Brasco, C-955, ÇT-1, Helen) çeşitlerinin tane verimi ve bazı verim unsurları incelenmiştir. Denemede, tepe püskülü çıkış süresi, olgunlaşma gün süresi, koçan sayısı, koçan boyu, koçan çapı, koçan sıra sayısı ve tane verimi gibi özellikler saptanmıştır. C-955 ve ÇT- 1 çeşitleri en yüksek dane verimi değerlerini alarak, en ümitvar çeşitler olduklarını göstermişlerdir. Fiyat bakımından karşılaştırıldığında herhangi birinin seçilebileceği kanaatine varılmıştır

An Investigation on the Grain Yield and some Characteristics of some Maize (Zea mays L.) Cultivars Grown as Second Crop in Different Locations of Izmir Province

This research was conducted in the experimental fields of Field Crops Deparment and Ödemis Training College, Ege University in 2005-2006. Different maize cultivars (Brasco, C-955, ÇT-1, Helen) grown as second crop under mediterranean coastal conditions were tested for grain yield and yield components. For this aim, traits such as duration of tasselling, days of ripening, number of ear per, ear lenght, ear diameter, number of row per ear and grain yield properties were determined. C-955 and ÇT-1 corn cultivar had the highest grain yield and most promising cultivars for the location. It was concluded that either one of the cultivars could be chosen according to their seed prices

___

  • Açıkgöz, N., E. İlker ve A. Gökçöl. 1994. PC’ler için veritabanı esaslı Türkçe istatistik paketi: TARİST. Ege Üniversitesi Tohum Teknolojisi Uygulama ve Araştırma Merkezi Yay No 2. Bornova, İzmir.
  • Alan, Ö., H. Akdemir ve B. Budak. 2005. Küçük Menderes koşullarında bazı melez mısır (Zea Mays L.) çeşitlerinin tane verimi üzerine bir araştırma. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi. 5-9 Eylül 2005. Antalya. 1: 57-59.
  • Anonim, 2005. Ödemiş ve Bornova Meteoroloji İstasyonu İklim Verileri.
  • Anonim, 2006. Ödemiş ve Bornova Meteoroloji İstasyonu İklim Verileri.
  • Baytekin, H. 1991. Çok ve tek yıllık buğdaygil yembitkileri yetiştiriciliği, TOK Bak., Proje ve Uygulama Gen. Müd. Dicle Üniversitesi Şanlıurfa Ziraat Fakültesi. Çayır-Mer'a Yembitkileri ve Hayvancılığı Geliştirme Projesi Semineri. 20-22 Şubat 1991. Diyarbakır. 15 s.
  • Baytekin, H., G. Bengisu ve M. Okant. 1997. Şanlıurfa'da farklı iki lokasyonda ikinci ürün olarak yetiştirilen mısır çeşitlerinde verim ve bazı tarımsal karakterlerin saptanması. s. 139-142. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi. 22-25 Eylül 1997. Samsun.
  • Bosch, L., F. Casaňas, A. Ferret, E. Sánchez, and F. Nuez. 1994. Screening tropical maize populations to obtain semiexotic forage hybrids. Crop Science 34: 1089- 1096.
  • Budak, B. 2001. İkinci ürün olarak yetiştirilen farklı mısır çeşitlerinin hasıl ve tane verimi üzerinde Araştırmalar. Yüksek Lisans Tezi. E. Ü. Zir.Fak.Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı Bornova-İzmir.
  • Budak, B. 2010. Kimi Mısır ve Sorgum x Sudanotu Melezi Çeşitlerinin İkinci Ürün Olarak Ege Bölgesi Sahil Kuşağı Koşullarındaki Performansları Üzerinde Araştırmalar. Doktora Tezi. E.Ü. Zir. Fak. Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı Bornova-İzmir.
  • Budak, B., Ö. Alan ve H. Akdemir. 2005. Küçük Menderes koşullarında bazı melez mısır (Zea mays L.) çeşitlerinin hasıl verimi üzerine bir araştırma. Türkiye VI. Tarla Bitkileri Kongresi. 5-9 Eylül 2005. Antalya. 2: 1017-1020.
  • Cesurer, L. 1994. Kahramanmaraş koşullarında ana ürün olarak yetiştirilebilecek yüksek verimli melez mısır çeşitleri üzerinde araştırmalar. Türkiye 1. Tarla Bitkileri Kongresi, 25-29 Nisan 1994. Bornova-İzmir, 1: 267-270.
  • Cesurer, L. ve İ. Ünlü. 2001. Farklı lokasyonlarda yürütülen ikinci ürün hibrid mısır çeşitlerinin bazı bitkisel ve tarımsal özelliklerin incelenmesi. Fen ve Mühendislik Dergisi.
  • Cirilo, A. G., and F. H. Andrade. 1994. Sowing date and maize productivity: I. Crop Growth and Dry Matter Partitioning. Crop Science 34: 1039-1043.
  • Çölkesen, M., A. Öktem, C. Akıncı, İ. Gül, R. İri ve Y. Kaya. 1997. Şanlıurfa ve Diyarbakır koşullarında bazı mısır çeşitlerinde farklı ekim zamanlarının verim ve verim komponentleri üzerine etkisi. s. 139- 142. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi. 22-25 Eylül 1997. Samsun.
  • Gençtan, T., Y. Emeklier, M. Çölkesen ve İ. Başer. 1995. Sıcak iklim tahılları tüketim projeksiyonları ve üretim hedefleri, Türkiye Ziraat Mühendisliği IV.Teknik Kongresi, 9-13 Ocak 1995.Ankara.
  • Gençtan, T. ve H. Gökçora. 1980. Ankara ekolojik koşullarında yetiştirilen bazı mısır çeşitlerinde toz verme ve döllenme etkili bazı özelliklerin saptanması ve bunların pratik ve teknik önemi. Doktora Tezi. Özetleri 1: 764-781.
  • Glushina, Z. M. 1986. Produktivitat verschiedener maissorten in abhangigkeit von der bestandesdichte. Zemledelie i rast, bssr, sb. Nauch.tr..-Minsk, 30: 85-89 (Agroselekt-2, 88/04: 825. (P804-0561).
  • Hallauer, A. R., and J. B. Miranda. 1987. Quantative genetics in maize breeding. Lowa State Univ. Pres, Ames, Lowa.
  • Koca, Y.O., O. Erekul, A. Ünay ve İ. Turgut. 2009. Bazı melez mısır (Zea Mays L.) çeşitlerinin Aydın ilinde birinci ve ikinci ürün performanslarının değerlendirilmesi. A.D.Ü. Zir. Fak. Dergisi 6 (1): 41- 52.
  • Köycü, C. ve S. Kurt. 1997. Samsun ekolojik şartlarında yetiştirilen yerli melez ve kompozit mısır çeşitlerinin verim ve bazı kalite özelliklerinin belirlenmesi üzerine bir araştırma. s. 123-127. Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi, 22-25 Eylül 1997, Samsun.
  • Kuşaksız, T. ve H. Yener. 2003. Alaşehir koşullarında yetiştirilien bazı mısır çeşitlerinde (Zea mays L.) farklı azot dozlarının verim ve verim öğeleri üzerine etkileri. s. 506-509. Türkiye 5. Tarla Bitkileri Kongresi. 13-17 Ekim 2003. Diyarbakır.
  • Kün, E. 1994. Tahıllar-sıcak iklim tahılları (3. Baskı). Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayın No 1360. Ders Kitabı 394. Ankara.
  • Nordestgaard, A. 1974. Combined experiment with plant density and N-fertilization on maize for maturity, Beretning nr. 1179 fra Statens Forsøgsvirksomhed I Plantekultur, Særtryk af Tidsskrift for Planteavl 78: 594-606.
  • Öz, A. ve H. Kapar, 2003. Samsun koşullarında geliştirilen çeşit adayı mısırların verim öğelerinin belirlenmesi ve stabilite analizi. Ankara Üniv. Zir. Fak. Tarım Bilimleri Dergisi 9 (4): 454-459.
  • Sade, B. 1994. Melez mısır çeşitlerinin (Zea mays L. indentata) başlıca tarımsal karakterleri üzerine araştırmalar, Türkiye 1.Tarla Bitkileri Kongresi. 25-29 Nisan 1994. Bornova-İzmir. 1: 236-240.
  • Sezer, İ. ve S. Yanbeyi. 1997. Çarşamba Ovasında yetiştirilen cin mısırda (Zea mays L. everta) bitki sıklığı ve azotlu gübrenin tane verimi, verim kompenentleri ve bazı bitkisel karakterler üzerine etkileri. s. 128-133.
  • Türkiye 2. Tarla Bitkileri Kongresi. 22-25 Eylül 1997. Samsun. Soylu, S., H. Akman ve B. Gürbüz. 2008. Konya Sarayönü koşullarında tane mısır yetiştiriciliği üzerine bir araştırma. Ülkesel Tahıl Sempozyumu. 2-5 Haziran 2008. Konya. s. 776-781.
  • Tezel, M. ve A. Üstün, 2006. Mısırda (Zea mays L.) kombinasyon kabiliyeti etkilerinin belirlenmesi. Bitkisel Araştırma Dergisi 2: 1-7.
  • Tomozei, I. 1968. Inheritance of some yield components in maize. Luccari Stiintifice, Instututul Agronomic "Ian Ionescu de la Brad" I: 247-255 Ferma Instıtutului Agronomic Iosi; Rumania.
  • Tomozei, I. 1970. Heritability of the main yield components of maize. In Luccari Stiintifice Istitutul Agronomic "I on Ionescu de La Brad" T: 185-193 Institutul
  • Agronomic "Ion Ionescu de La Brad " Iosi, Rumania. Ülger, A. C., V. Tansı, T. Sağlamtimur, H. Baytekin ve M.
  • Kılınç, 1992. Güneydoğu Anadolu Bölgesinde ana ürün veya ikinci ürün olarak yetiştirilebilecek mısır çeşitlerinin saptanması. Çukurova Üniversitesi Ziraat Fakültesi Genel Yayın No:40. GAP Yayınları No: 67. Adana.