Türkçe Öğretmenlerinin Teknoloji Kullanımına ve Teknoloji Destekli Türkçe Öğretiminin Etkililiğine Dair Görüşleri

Bu çalışmanın amacı Türkçe öğretmenlerinin derslerinde teknolojiyi kullanma durumlarını ve teknoloji destekli Türkçe öğretiminin etkililiğine dair görüşlerini belirlemektir. Nitel araştırma yöntemine göre tasarlanan bu çalışmada veri toplama aracı olarak görüşme tekniği kullanılmıştır. Uzman görüşleri ve pilot uygulama sonrasında, görüşme formunda 16 soruya yer verilmiştir. Çalışma grubunu gönüllü olan 12 Türkçe öğretmeni oluşturmaktadır. Katılımcıların tamamı teknolojik altyapısı olan okullarda görev yapmaktadır. Verilerin analizinde içerik analizi yapılmıştır. Analizin güvenirliği için kodlayıcı güvenirliğine bakılmıştır. Çalışma sonucunda öğretmenlerin çoğunluğunun teknoloji kullanma konusunda kendilerini yetersiz gördüğü ve derslerinde teknolojiyi orta düzeyde kullandıkları görülmüştür. Öğretmenler programdaki teknoloji ile ilgili hedeflerden haberdar olduklarını belirtmişlerdir. Teknoloji, öğretmenler açısından öğretim sürecinde kolaylık sağlamaktadır. Teknoloji Türkçe öğretim sürecinde özellikle dinleme becerisi üzerinde daha çok etkili olmaktadır. Az sayıda öğretmen ise teknolojinin okuma ve konuşma becerisinin gelişiminde de etkili olduğunu belirtmiştir.

Views of Turkish Teachers on the Use of Technology and the Effectiveness of Technology-Assisted Turkish Teaching

This study aims to determine the views of Turkish teachers’ on the effectiveness of technologyassisted Turkish teaching and whether they use technology in the classroom. In this qualitative study, data were collected through interview. Following the expert opinions and the pilot application, 16 questions were included in the interview form. The study group consists of 12 Turkish teachers who voluntarily participated in the study. All of the participants work in schools with technological infrastructure. Content analysis was performed in the analysis of data. Coder reliability was observed for the reliability of the analysis. As a result of the study, it was observed that the majority of the teachers considered themselves inadequate in terms of using technology and used technology at an intermediate level in the classroom. The teachers stated that they were aware of technology-related goals in the curriculum. Technology provides convenience for teachers in the teaching process. The use of technology is more effective in Turkish teaching process, particularly on listening skills. Some of the participants stated that technology was also effective in the development of reading and speaking skills.

PDF

___

Ahmadi, M. R. (2018). The Use of technology in English language learning: A literature review. International Journal of Research in English Education, 2 (3), 115-125.
Akın, E. (2015). Çoklu ortam uygulamalarına dayalı öğretimin 6. sınıf öğrencilerinin anlama becerilerine ve Türkçe dersi tutumlarına etkisi (Muş İli Örneği) (Yayınlanmamış doktora tezi). İnönü Üniversitesi, Malatya.
Akkoyunlu (2002). Öğretmenlerin internet kullanımı ve bu konudaki öğretmen görüşleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22, 1-8.
Alabay, A. (2015). Ortaöğretim öğretmenlerinin ve öğrencilerinin EBA (Eğitimde Bilişim Ağı) kullanımına ilişkin görüşleri üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Aydın Üniversitesi, İstanbul.
Altın, H. M. (2014). Öğrenci, öğretmen, yönetici ve veli bakış açısıyla Fatih projesinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Başkent Üniversitesi, Ankara.
Altın, H. M. ve Kalelioğlu, F. (2015). Fatih projesi ile ilgili öğrenci ve öğretmen görüşleri. Başkent University Journal of Education, 2(1), 89-105.
Atav, E., Akkoyunlu, B. ve Sağlam, N. (2006). Öğretmen adaylarının internet erişim olanakları ve kullanım amaçları. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 37-44.
Ayvacı, H. Ş., Bakırcı, H. ve Başak, M. H. (2014). Fatih projesinin uygulama sürecinde ortaya çıkan sorunların idareciler, öğretmenler ve öğrenciler tarafından değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1 (11), 20-46.
Balcı, S. (2013). Türkçe dersinde "tablet, pc, pilot uygulaması"yla öğretim gören öğrencilerin tutumlarını belirlemeye yönelik ölçek çalışması. Electronic Turkish Studies, 8 (1), 855-870.
Cücü, M. (2014). Fatih projesine ilişkin öğrenci, öğretmen ve yönetici görüşleri (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi).Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.
Çakır, A. (2015). Yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde video kullanımının dinleme becerisine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
Dargut, T. ve Çelik, G. (2014). Türkçe öğretmeni adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına ilişkin tutum ve düşünceleri. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 2 (2), 28-41.
Dedebali, N. C. (2014). Çoklu ortam uygulamalarının 6. sınıf dinleme becerisinin gelişimine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Adnan Menderes Üniversitesi, Aydın.
Demirel, Ö. ve Yağcı, E. (2017). Eğitim, öğretim teknolojisi ve iletişim. Demirel, Ö. ve Altun, E. (Ed.). Öğretim teknolojileri ve materyal tasarımı (9. Baskı) (ss. 2-26). Ankara: Pegem Akademi.
Ertem, İ. S. ve Özen, M. (2014). Metinleri ekrandan okumanın anlam kurma üzerine etkisi. International Journal of Social Science, 24, 319-350.
Eyüp, B. (2012). Türkçe Öğretmeni adaylarının öğretim teknolojilerini kullanmaya yönelik öz güvenleri. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5 (9), 77-87.
Gül, K. (2013). Eğitimde teknoloji kullanımı bağlamında ‘Fatih Projesi’nin analizi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
Hasırcı, S. (2015). Türkçe öğretiminde çok uyaranlı eğitim ortamlarının yapılandırılmasına dönük bir model önerisi (5-8. sınıf örneği) (Yayınlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
IBM, (1997). The Net Result: SocialInclusion in The Information Society. Londra.
Karakaya, Ç. (2013). FATİH projesi kapsamında pilot okul olarak belirlenen ortaöğretim kurumlarında çalışan kimya öğretmenlerinin teknolojik pedagojik alan bilgisi yeterlikleri (Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
Karasakaloğolu, N., Saracaloğlu, A. ve Uça, S. (2011). Türkçe öğretmenlerinin teknoloji tutumları ile bilgi teknolojilerini kullanma düzeylerinin incelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (7), 26-36.
Kartal, E. (2005). Bilişim-iletişim teknolojileri ve dil öğretim endüstrisi. Uludağ Üniversitesi Eğitim Dergisi, 18 (2), 383-393.
Merriam, S. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Çev. S. Turan (Edt.). Ankara: Nobel Yayınevi.
Miles, M. B., ve Huberman, A. M. (1994). An Expanded Sourcebook: Qualitative Data Analysis (Second edition). Thousand Oaks, CA: SAGE Publications, Inc
Organisation for Economic Co-operation and Development. (2009). Educational research and innovation beyond textbooks: Digital learning resources as systemic innovation in the Nordic countries.
Peregoy, S., ve Boyle, O. (2012). Reading, writing and learning in ESL: A resource book for teachers. New York: Allyn & Bacon.
Pourhossein Gilakjani, A. ve Sabouri, N. B. (2017). Advantages of using computer in teaching English pronunciation. International Journal of Research in English Education, 2 (3), 78-85.
Şimşek, Ü. (2015). Sosyal Bilgiler öğretmen adaylarının eğitimde teknoloji kullanımına ilişkin tutum ve görüşlerinin incelenmesi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Aksaray Üniversitesi, Aksaray.
United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. (2019). Teachers' role and needs in the ICT environment. İnternet'ten24 Mart 2019’da http://www.unescobkk.org/education/ict/themes/training-of-teachers/guidelines/teachersrole-and-needs/] adresinden alınmıştır.
Warschauer, M. (2000). The death of cyber space and the rebirth of CALL. English Teachers’ Journal, 53, 61–67.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.