Özdüzenlemeli Strateji Geliştirme Modeli ile Yapılandırılan Planlama ve Yazma Stratejileri Öğretiminin Planlama ile Yazma Başarısına ve Kalıcılığa Etkisi

Bu çalışmada, özdüzenlemeli strateji geliştirme modeliyle yapılandırılan planlama ve yazma stratejileri öğretiminin tartışmacı anlatıma dayalı plan yapma ve kompozisyon yazma başarısına ve kalıcılığa etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden öntestsontest kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2019-2020 eğitim-öğretim yılı güz döneminde bir devlet üniversitesinin Türkçe Öğretmenliği Programında öğrenim gören 48 birinci sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Deney grubuna on hafta boyunca, haftada iki ders saati olmak üzere, özdüzenlemeli strateji geliştirme modeliyle yapılandırılan tartışmacı anlatıma dayalı planlama yapma ve kompozisyon yazma stratejileri öğretimiyle gerçekleştirilen yazma etkinlikleri, kontrol grubuna Türk Dili I dersinin kazanımları doğrultusunda yazma etkinlikleri uygulanmıştır. Veri toplama aracı olarak tartışmacı anlatıma dayalı yapılan planlarla yazılan kompozisyonlar ile bu planları ve kompozisyonları değerlendirmek için dereceli puanlama anahtarları kullanılmıştır. Veriler istatistiksel hesaplamalarla çözümlenmiştir. Araştırmanın sonunda özdüzenlemeli strateji geliştirme modeliyle yapılandırılan tartışmacı anlatıma dayalı planlama ve yazma stratejileri öğretiminin öğretmen adaylarının planlama ve yazma başarılarını artırdığı ve kalıcı olduğu belirlenmiştir.

The Effect of Teaching Planning and Writing Strategies Structured with Self Regulation Strategy Model on Planning and Writing Achievement and Retention

This study aims to determine the effect of teaching planning and writing strategies structured with self-regulated strategy development model on planning and writing achievement and retention based on argumentative discourse. In the study, quasi-experimental design with pre-test-post-test control group was administered. The study group consisted of 48 first-year students studying in the Turkish Language Teaching Program in a state university in the fall semester of the 2019-2020 academic year. On the experimental group writing activities through teaching planning and writing strategies based on argumentative discourse and structured with self-regulated strategy development model was administered for ten weeks two lessons each week. On the other hand, the control group participated in writing activities in line with the learning outcomes of Turkish Language I lesson. As for the data collection tools, plans and written compositions based on argumentative discourse, and grading scales to assess these plans and compositions were used. The data was analyzed by statistical calculations. In conclusion, it was determined that the teaching planning and writing strategies based on argumentative discourse and structured with selfregulated strategy development model increased planning and writing achievement of pre-service teachers and the teaching provided was permanent.

PDF

___

Ağca, H. (1999). Yazılı anlatım. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
Akıncılar, V. (2010). Özdüzenleme strateji gelişimi (SRSD) öğretim modeli ile verilen “PLEASE”strateji eğitiminin İngilizce’yi yabancı dil olarak öğrenen beşinci sınıf öğrencilerinin betimleyici yazıları üstüne etkisi: Planlama üstüne bir strateji eğitimi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi.
Asaro-Saddler, K. ve Bak, N. (2014). Persuasive writing and self-regulation training for writers with autism spectrum disorders. The Journal of Special Education, 48(2), 92–105. doi: https://doi.org/10.1177/0022466912474101.
Berninger, V.W. ve Hooper, S.R. (2006). Introduction to the special issue on writing. Developmental Neuropsychology, 29(1), 1-4. doi: http://dx.doi.org/10.1207/s15326942dn2901_1.
Berry, A. B. ve Mason, L. H. (2012). The effects of self-regulated strategy development on the writing of expository essays for adults with written expression difficulties: Preparing for the GED. Remedial and Special Education, 33(2), 124-136. doi: http://dx.doi.org/ 10.1177/0741932510375469.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Calkins, L. M. (2000). The art of teaching writing. London, UK: Pearson Pub.
Can, B. (2016). Öz düzenlemeli strateji geliştirmeye dayalı öğretim modelinin öykü yazma becerilerini geliştirmeye etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi.
Coşkun, E. ve Tiryaki, E, N. (2011). Tartışmacı metin yapısı ve öğretimi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 63-73. https://dergipark.org.tr/tr/download/articlefile/182974. adresinden erişildi.
Creswell, J. W. (2013). Araştırma deseni: nitel, nicel karma yöntem yaklaşımları. (Çev. Ed. S.B. Demir). Ankara: Eğiten Kitap.
Çağlayan Dilber, N. (2014). Öz düzenlemeli strateji gelişimi öğretim modelinin ortaokul öğrencilerinin ürettikleri tartışmacı metinlere etkisi. (Yayımlanmamış doktora tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi.
De La Paz, S. (1999). Self-regulated strategy instruction in regular education settings: Improving outcomes for students with and without learning disabilities. Learning Disabilities Research & Practice, 14(2), 92-106. doi: http://dx.doi.org/doi:10.1207/sldrp1402_3.
De La Paz, S. ve Graham, S. (1997a). Strategy instruction in planning: Effects on the writing performance and behavior of students with learning difficulties. Exceptional Children, 63(2), 167-181. https://asu.pure.elsevier.com/en/publications/strategy-instruction-in-planningeffects-on-the-writing-performan-2. adresinden erişildi.
De La Paz, S. ve Graham, S. (1997b). Effects of dictation and advanced planning instruction on the composing of students with writing and learning problems. Journal Of Educational Psychology, 89, 203-222. doi:https://doi.org/10.1037/0022-0663.89.2.203.
De La Paz, S. ve Graham, S. (2002). Explicitly teaching strategies, skills, and knowledge: Writing instruction in middle school classrooms. Journal of Educational Psychology, 94(4), 687– 698. https://doi.org/10.1037/0022-0663.94.4.687.
Gamst, G., Meyers, L. S., ve Guarino, A. J. (2008). Analysis of variance designs: a conceptual and computational approach with spss and sas. Cambridge University Press. doi:https://doi.org/10.1017/CBO9780511801648.
Graham, S. (2008). Effective writing instruction for all students.Renaissance Learning Vanderbilt University Pub. http://dsrpresources.pbworks.com/w/file/fetch/70407753/ R004250923GJCF33.pdf. adresinden erişildi.
Graham, S. ve Harris, K. R. (1999). Assessment and intervention in overcoming writing difficulties: An illustration from the self-regulated strategy development model. Language, Speech, and Hearing Services in Schools, 30(3), 255-264. doi: https://doi.org/10.1044/0161 1461.3003.255.
Graham, S. ve Harris, K. R. (2000). The role of self-regulation and transcription skills in writing and writing development. Educational Psychologist, 35(1), 3-12. doi: https://doi.org/10.1207/S15326985EP3501_2.
Graham, S. ve Harris, K. R. (2005). Writing better: effective strategies for teaching students with learning difficulties. London: Paul H. Brookes Publishing Co.
Graham, S., Harris, K. R. ve Mason, L. (2005). Improving the writing performance, knowledge, and selfefficacy of struggling young writers: The effects of selfregulated strategy development. Contemporary Educational Psychology, 30(2), 207-241. doi:https://doi.org/10.1016/j.cedpsych.2004.08.001.
Gültekin, D. (2016). Yazma öz-düzenleme stratejilerinin geliştirilmesi: İngilizce'yi yabancı dil olarak öğrenen Türk bir öğrenci ile yapılan durum çalışması (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi.
Harris, K. R. ve Schmidt, T. (1998). Developing self-regulation does not equal self-instructional training. The ADHD Report, 6, 7-11. https://cehs.unl.edu/secd/self-regulation/ adresinden erişildi.
Harris, K. R., Graham, S. ve Mason, L. H. (2006). Improving the writing, knowledge, and motivation of struggling young writers: Effects of self-regulated strategy development with and without peer support. American Educational Research Journal, 43(2), 295-340. doi: https://doi.org/10.3102/00028312043002295.
Harris, K. R., Graham, S., Mason, L. H. ve Saddler, B. (2002). Developing self-regulated writers. Theory into Practice, 41(2), 110-115. doi: https://doi.org/10.1207/ s15430421tip41027.
Karadağ, Ö. ve Kurudayıoğlu, M. (2010). 2005 Türkçe programına göre hazırlanmış ilköğretim birinci kademe türkçe ders kitaplarının kelime hazinesi. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 423-436. https://dergipark.org.tr/tr/pub/tubar/issue/16968/177242 adresinden erişildi.
Mason, L.H., Harris, K.R. ve Graham, S. (2011) Self-regulated strategy development for students with writing difficulties. Theory into Practice, 50(1), 20-27. doi: https://doi.org 10.1080/00405841.2011.534922.
Müldür, M. (2017). Öz düzenlemeye dayali yazma eğitiminin ortaokul öğrencilerinin bilgilendirici metin yazma becerisine, yazmaya yönelik öz düzenleme becerisine ve yazma öz yeterlik algısına etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi.
Öğülmüş, K. (2018). Öz düzenlemeli strateji geliştirme modeli temelinde şekillendirilen öğretim paketinin özel öğrenme güçlüğü olan öğrencilerin öykü yazma becerilerine etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi.
Saddler, B. ve Graham, S. (2007). The relationship between writing knowledge and writing performance among more and less skilled writers. Reading and Writing Quarterly, 23, 231– 247. doi: https://doi.org/10.1080/10573560701277575.
Saddler, B., Moran, S., Graham, S. ve Harris, K. R. (2004). Preventing writing difficulties: The effects of planning strategy instruction on the writing performance of struggling writers. Exceptionality, 12(1), 3-17. doi:https://doi.org/10.1207/s15327035ex1201_2.
Schunk, D.H. ve Zimmerman, B.J. (1994). Self-regulation of learning and performance : An introduction and an overview. D.H. Schunk ve B.J. Zimmerman (Ed.), Self-regulation of learning and performance içinde (1-15). London, UK.: Routledge Pub.
Sexton, M., Harris, K. R. ve Graham, S. (1998). Self-regulated strategy development and the writing process: Effects on essay writing and attributions. Exceptional Children, 64(3), 295-311. doi: https://doi.org/10.1177/001440299806400301.
Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2014). Using multivariate statistics. USA: Pearson Education Limited.
Tracy, B., Reid, R. ve Graham, S. (2009). Teaching young students strategies for planning and drafting stories: The impact of self-regulated strategy development. The Journal of Educational Research, 102(5), 323-331. doi:https://doi.org/ 10.3200/JOER.102.5.323-332.
Uygun, M. (2012). Öz düzenleme stratejisi gelişimi öğretiminin yazılı anlatıma, yazmaya yönelik öz düzenleme becerisine, kalıcılığa ve tutuma etkisi (Yayımlanmamış doktora tezi). YÖK Ulusal Tez Merkezi veri tabanından erişildi.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Zumbrunn, S. K. (2010). Nurturing young students' writing knowledge, self-regulation, attitudes, and self-efficacy: The effects of self-regulated strategy development. ProQuest Dissertations & Theses Global veri tabanından erişildi.
Zumbrunn, S. ve Bruning, R. (2013). Improving the writing and knowledge of emergent writers: the effects of self-regulated strategy development. Reading and Writing, 26, 91–110. doi: https://doi.org/10.1007/s11145-012-9384-5.