Karikatürle Yazma Çalışmalarının Ortaokul Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Başarısına Etkisi

Bu çalışmanın amacı, karikatür destekli yazma çalışmalarının ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin yaratıcı yazma becerisi gelişimine etkisini incelemektir. Bu amaçla öğrencilerin gelişim düzeyleri dikkate alınarak uzman görüşleri doğrultusunda belirlenen karikatürlerle yazma eğitimi uygulamaları yapılmıştır. Uygulamada her bir karikatür için farklı etkinlikler hazırlanmış ve bu etkinliklerle basitten karmaşığa doğru yaratıcı yazma uygulamaları gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın örneklemini, 2017-2018 eğitim-öğretim yılının ikinci yarıyılında Ankara ili Yenimahalle Atatürk Ortaokulu’nda bulunan, iki farklı 7. sınıf şubesinde öğrenim gören toplam 46 öğrenci oluşturmaktadır. Çalışmada ön test-son test kontrol gruplu deneysel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırma, haftada iki ders saati olmak üzere toplam 7 hafta sürmüştür. Araştırmanın verileri Öztürk (2007) tarafından geliştirilen “Yaratıcı Yazma Ölçeği” ile elde edilmiştir. İstatiksel olarak değerlendirilen veriler, karikatür destekli yazma çalışmalarının öğrencilerin ürettikleri metinlerde fikirlerin orijinalliği, düşüncelerin akıcılığı, düşüncelerin esnekliği, kelime zenginliği, cümle yapısı, organizasyon, dil bilgisi kurallarına uygunluğu ve yazı tarzı düzeyleri açılarından anlamlı bir farklılık olduğunu ortaya koymuştur.

The Effects of Writing Studies using Cartoons on the Creative Writing Achievement of Secondary School Students

The purpose of this study is to examine the effects of cartoon-based writing studies on the development of 7th grade students’ creative writing skills. For this purpose, writing education practices were carried out using cartoons selected in line with the expert opinions, taking into account the developmental levels of the students. In the implementation phase, different activities were prepared for each cartoon, and with those activities, the creative writing practices sequenced from simple to the complex were conducted. The sample consists of 46 7th graders in two classes at the Yenimahalle Secondary School in Ankara in the second term of the 2017-2018 academic year. The pre-test-post-test experimental design with a control group was used in the study. The research was conducted two hours a week and lasted a total of seven weeks. The data were obtained through the ‘’Creative Writing Scale’’ developed by Öztürk (2007). The data analyzed statistically showed that cartoon-based writing practices caused significant improvements in the texts generated by the students in terms of the originality of the ideas, the flow of the ideas, the flexibility of thoughts, word range, sentence structure, organization, conformity to grammatical rules, and writing style.

PDF

___

Akkaya, A. (2011). Karikatürlerle dil bilgisi öğretimi (Yayımlanmamış doktora tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
Ak, E. (2011). Yaratıcı yazma tekniklerinin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin Türkçe dersindeki yazılı anlatım becerileri üzerindeki etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Aşılıoğlu, B. (1993). Ortaokullarda Türkçe öğretimi (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Alaba, S. (2007). The use of educational cartoons and comics in enhancing creativity in primary school pupils in ile-ife, osun state, Nigeria. Journal of Applied Sciences Research, 3(10), 913- 920.
Avcı, A. S. (2013). Yaratıcı yazma etkinliklerinin 8. sınıf öğrencilerinin yazma eğilimleri ve yazma kaygılarına etkisi (Yüksek lisans tezi). Niğde Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Niğde.
Bayülgen, N. (2011). Yazı çalışmalarında karikatür, motivasyon ve yaratıcılık. Araştırma Temelli Etkinlik Dergisi (ATED), 1(1), s.39-55.
Beydemir, A. (2010). İlköğretim 5. sınıf Türkçe dersinde yaratıcı yazma yaklaşımının yazmaya yönelik tutumlara, yaratıcı yazma ve yazma erişisine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
Bıkmaz, B. Ö. ve Doğan, N. (2017). Puanlayıcılar arası güvenirlik belirleme tekniklerinin karşılaştırılması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 8(1), 63-78.
Büyüköztürk, Ş. (2000). Spss uygulamalı bilgisayar destekli istatistik öğretiminin istatistiğe yönelik tutumlara ve istatistik başarısına etkisi. Eğitim Araştırmaları Dergisi, 1, 13-20.
Çer, E. (2017). Karikatürlerle Türkçe öğretimi. Ankara: Eğiten Kitap Yayınları.
Demir, T. (2012). Türkçe eğitiminde yaratıcı yazma becerisini geliştirme ve küçürek öykü. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 343-357.
Duran, S. (2010). Yaratıcı yazma yaklaşımının yazılı anlatım becerisinin gelişimine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Edirne.
Erdoğan Ö. ve Yangın B. (2014). Süreç temelli yaratıcı yazma uygulamalarının yazılı anlatıma ve yazmaya ilişkin tutuma etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 14(1), 438-459.
Erdoğan, R. ve Çelikpazu, E. E. (2020). İlkokul 4. sınıf Türkçe dersinde yansıtıcı düşünme destekli yaratıcı yazma çalışmalarının öğrencilerin yaratıcı yazma becerilerine etkisinin incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 8(4), 1436-1467.
Dönmez, F. A. (2013). İlköğretim 7. sınıf öğrencilerinin Türkçe öğretiminde okuduğunu anlama ve yazma becerilerinin gelişmesinde karikatürün etkisi (Yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Göçer, A. (2010). Türkçe öğretiminde yazma eğitimi. Journal of International Social Research, 3(12), 178-195.
Göçer, A. (2013). Yazma çalışmalarını değerlendirme. Ö. Murat (Ed.), Yazma Eğitimi Kitabı içinde (s. 199-240). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Göçer, A. ve Akgül, O. (2018). Türkçe eğitiminde karikatür kullanımı ve eğitsel değeri. Dil Eğitimi ve Araştırmaları Dergisi, 4(2), 86-100.
Kar, İ. (1999). Karikatür sanatı. Ankara: T.C. Kültür Bakanlığı Yayınları.
Karadağ, Ö. ve Maden S. (2014). Türkçe öğretimi el kitabı (2. Baskı), Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Kaya, B. (2013). Yaratıcı yazma becerisinin geliştirilmesine yönelik yapılan çalışmalardan bir derleme/A compilation of studies conducted for development of the creative writing skills. Okuma Yazma Eğitimi Araştırmaları, 1(2), 89-101.
Susar Kırmızı, F. (2009). Türkçe dersinde yaratıcı drama yöntemine dayalı yaratıcı yazma çalışmalarının yazmaya yönelik tutuma etkisi. Yaratıcı Drama Dergisi, 4(7), 51-68.
Susar Kırmızı, F. ve Beydemir, A. (2012). İlköğretim 5. sınıf Türkçe dersinde yaratıcı yazma yaklaşımının yazmaya yönelik tutumlara etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 13(3), 319-337.
Köklü, N., Büyüköztürk, Ş. ve Bökeoğlu, Ç. Ö. (2007), Sosyal Bilimler için istatistik. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Korkmaz, G. (2015). Yaratıcı yazma yönteminin 6. sınıf öğrencilerinin yazma öz yeterlik algılarına, yazmaya ilişkin tutumlarına ve yazma becerisi akademik başarılarına etkisi (Yüksek lisans tezi) Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/130174
Kuzu, T. S. (2016). The impact of a semiotic analysis theory-based writing activity on students’ writing skills. Eurasian Journal of Educational Research, 16(63), 37-54. Krippendorff, K. (1995). On the reliability of unitizing continuous data. Sociological Methodology, 25, 47-76.
Melanlıoğlu, D., Tayşi, E. K. ve Özdemir, B. (2012). Yabancılara Türkçe öğretiminde karikatür kullanımı. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9(19), 241-256.
Mürsel, G. C. (2009). Deyim ve atasözlerinin öğretiminde karikatürün etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Oral, G. (2008). Yine yazı yazıyoruz: okulda, işyerinde, evde; kullanılabilecek yaratıcı yazı etkinlikleri ve kuramsal temelleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme (7. baskı). Ankara: Pegem Yayınları.
Özer, A. (2007). Karikatür ve eğitim. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 84, 19-25.
Öztürk, E. (2007). İlköğretim V. Sınıf yaratıcı yazma becerilerinin değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Özdemir, S. ve Çevik, A. (2018). Yaratıcı yazma çalışmalarının yazmaya yönelik tutuma ve yaratıcı yazma başarısına etkisi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(2), 141-153.
Sencer, M. ve Sencer, Y. (1978). Toplumsal araştırmalarda yöntembilim. Ankara: Türkiye ve Orta Doğu Amme İdaresi Enstitüsü Yayınları.
Sever, S. (2004). Türkçe öğretimi ve tam öğrenme (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
Sever, S. (2007, Nisan). Türkçe öğretiminde sanatsal bir uyaran olarak karikatürün kullanılması. VI. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Eğitimi Sempozyumu’nda sunulan bildiri, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Türk Dil Kurumu (2005). Türkçe sözlük. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları
Şahin, N. (2019). Türkçe dersi kapsamında gerçekleştirilen yaratıcı yazma uygulamalarının öğrencilerin tutumları üzerindeki etkisinin meta-analiz ile incelenmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(1), 115-129.
Şakiroğlu, Y. ve Kılıç, Y. (2019). Mizah temelli etkinliklerin 7. Sınıf öğrencilerinin yazma becerilerine etkisi. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5(2), 43-66.
Şeref, I. ve Yılmaz, İ. (2015). Yemenli öğrencilerin Türkçe yazma ve konuşma becerilerinin geliştirilmesinde karikatür kullanımına yönelik bir uygulama. Turkish Studies (Elektronik), 10(7), 835-860.
Tabachnick, B. G., & Fidell, L. S. (2013). Using multivariate statistics (Sixth edition). United States: Pearson Education.
Temizkan, M. ve Yalçınkaya, M. (2013). İlköğretim 6. 7. 8. sınıf Türkçe öğretmenlerinin yaratıcı yazma etkinliklerini uygulama durumları. Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 70-91.
Temizkan, M. (2011). Yaratıcı yazma etkinliklerinin öykü yazma becerisi üzerindeki etkisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 919–940.
Türkyılmaz, M. B. ve Arı, B. (2021). Yaratıcı yazma etkinliklerinin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin öykü yazma becerilerine etkisi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 9(4), 1151-1168.
Uslu, H. (2007). Eğitimde karikatür. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi, 84(7), 15-18.
Üstün, Ö. (2007). Ortaöğretim üçüncü sınıfta Türk dili ve edebiyatı dersinde karikatür kullanımının yazılı anlatım öğretimine etkisi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Çanakkale.
Varışoğlu, B., Şeref, İ., Gedik. M. ve Yılmaz, İ. (2014). Deyim ve atasözlerinin öğretilmesinde görsel bir araç olarak karikatürlerin başarıya etkisi. Karadeniz Araştırmaları Dergisi, 41, 226-242.
Yaman, H. (2010). Bir öğretim aracı olarak karikatür: Türkçe dil bilgisi öğretimi üzerine bir araştırma. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 10(2), 1215-1242.
Yazıcı, E., Baş, B. ve Karatay, H. (2020). 4+1 Planlı yazma ve değerlendirme modeli öğretiminin Türkçe öğretmeni adaylarının yazma tutumu ve kaygısına etkisi. International Journal of Languages’ Education and Teaching, 8(4), 19-40.