Dil Bilgisi Öğretiminin 2004-2017 Yılları Arası Türkçe Dersi Öğretim Programları Açısından İncelenmesi

Bu araştırmanın amacı; 2004, 2005, 2015 ve 2017 Türkçe Dersi Öğretim Programlarında dil bilgisi öğretiminin nasıl ele alındığını tespit etmektir. Bu amaçla incelenen programlar; ilkokul ve ortaokul düzeyinde ele alınmıştır. Araştırmaya konu olan programlar "ilke, amaç, kazanım ve konular" açısından incelenmiştir. Araştırma, nitel araştırma yöntemlerinden yararlanılarak gerçekleştirilen tarama modelinde betimsel bir çalışmadır. Araştırmadaki bulgular, doküman incelemesi yoluyla elde edilmiş ve incelenen öğretim programları veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Sonuç olarak, 2004-2017 yılları arası öğretim programlarında dil bilgisi öğretiminde ilke açısından ortak bir anlayış doğrultusunda hareket edildiği görülmüş; amaç, kazanım ve konuların programlar arasında benzer ve farklı yönlerinin olduğu tespit edilmiştir

An Investigation of Grammar Teaching in terms of the Turkish Language Course Curricula between the Years 2004-2017

The purpose of this study was to examine how the teaching of grammar was done in the 2004, 2005, 2015, and 2017 Turkish Language Course Curricula. The programs examined for this purpose were at the elementary and secondary school levels. The programs that were subject to investigation were investigated in terms of principles, purposes, objectives, and topics". The study is qualitative by design and was carried out as a descriptive survey. The findings in the study were obtained through document analysis and the examined curricula were used as the data collection tools. The findings revealed that a common understanding underlay the curricula between 20042017 in terms of principle, and that similarities and differences were found in terms of purpose, objective, and topics among the curricula

PDF

___

Bozkurt, F. (1995). Türkiye Türkçesi. İstanbul: Cem Yayınevi.
Calp, M. ve Calp, Ş. (2016). Özel eğitim alanı olarak Türkçe öğretimi I-II. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Demirel, Ö. (2012). Eğitimde program geliştirme. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Gencan, Tahir N. (2007). Dil bilgisi. Ankara: Tek Ağaç Eylül Yayıncılık.
Göğüş, B. (1970). Anadili olarak Türkçenin öğretimine tarihsel bir bakış. Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten: 123-154.
Göğüş, B. (1978). Orta dereceli okullarımızda Türkçe ve yazın eğitimi. Ankara: Gül Yayınevi.
Güneş, F. (2013). Dil bilgisi öğretiminde yeni yaklaşımlar. Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 2(7), 71-92.
Güneş, F. (2013). Yapılandırıcı yaklaşımla dil bilgisi öğretimi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(3),171-187.
Güneş, F. (2014). Türkçe öğretimi yaklaşımlar ve modeller. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Karadağ, Ö. ve Kurudayıoğlu, M. (2010). Türkçedeki kelime türetme özelliğinin ilköğretim öğrencilerinin yazılı anlatımlarına yansıması. Türklük Bilimi Araştırmaları, 27, 437-455.
Karadağ, Ö. (2013). Kelime öğretimi. İstanbul: Kriter Yayıncılık.
Karahan, L. (2009). Dil bilgisi öğretiminde bütün-parça ilişkisinin önemi. International Periodical For the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic. 4(8), s. 23-30.
Karasar, N. (2009). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Korkmaz, Z. (2009). Türkiye Türkçesi grameri (şekil bilgisi). Türk Dil Kurumu Yayınları. Ankara.
MEB, (1949). Orta okul programı. Ankara: Milli Eğitim Basımevi.
MEB, (2004). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzu (1-5. Sınıflar). Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
MEB, (2006). İlköğretim Türkçe dersi (6-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
MEB, (2015). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
MEB, (2017). Türkçe dersi öğretim programı. Ankara: Milli Eğitim Yayınları.
Mulroy, D. (2004). Reflections on grammar’s demise. Academic Questions, 17(3), 52-58.
Onan, B. (2009). Türkçe dil yapılarının ana dili eğitimindeki işlevleriyle ilgili bazı tespitler. Gazi Türkiyat Türkoloji Araştırmaları Dergisi, 1(4), 83-92.
Onan, B. (2014). Anlama sürecinde Türkçenin yapısal işlevleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Onan, B. (2014). “Dil bilgisi öğretiminde temel ilkeler ve izlenen aşamalar”. Murat Özbay (Ed.), Türkçe eğitimi açısından dil bilgisi öğretimi. (2. Baskı) (ss. 71-103). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Temizyürek, F. ve Balcı, A. (2015). Cumhuriyet dönemi ilköğretim okulları Türkçe öğretim programları. Ankara: Nobel Yayıncılık.
Tompkins, G. E. (1998). Language arts content and teaching strategies. California State University. Prentice-Hall Inc. New Jersey.
Slavin, R. E. (2009). Eğitim psikolojisi. Galip Yüksel (Ed.), Ankara: Nobel Yayıncılık. Susar Kırmızı, F. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25(1), 42-54.
Üstünova, K. (2004). “Eklerin öğretimi üzerine bir iki söz”, Uludağ Üniversitesi, Fen-Edebiyat Fakültesi, Sosyal Bilimler Dergisi, Bursa: Uludağ Üniversitesi Basımevi, 6/ 6.173-182.
Yangın, B. (2002). Kuramdan uygulamaya Türkçe öğretimi. Ankara: Dersal Yayınları.
Yangın, B. (2005). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programı ve kılavuzunun değerlendirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 5 (2).
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.