Geçmişten günümüze hızla değişim sürecinde olan kentler, sosyal, siyasi, ekonomik, tarihsel ve kültürel gelişimlerin bütünüdür. Tarihsel süreçte yaşamış birçok toplumun kültürel izlerini barındıran kentsel mekânlar, gündelik yaşantının içerisinde kent kimliği ve toplum belleği açısından öneme sahiptir. Küreselleşmenin beraberinde getirdiği değişimler sonucunda mekânların yok oluşuna, kollektif belleğin değerini yitirmesine, kimliğin zedelenmesi ile tek tipleşen kentler oluşmakta ve bu durum tartışma konusu haline gelmektedir.Tek tipleşen kentlerden biri olan Denizli, birçok medeniyete ev sahipliği yapmış ve bünyesinde inançlarının, bilgilerinin ve geleneklerinin bir yansıması olarak betimlenen somut ve somut olmayan kültürel miras değerlerini barındırmaktadır. Ancak, biriktirdiği bu değerler 1950 yılları sonrasında küreselleşmenin etkisiyle hızla yok olmaya başlamıştır. Bu nedenle çalışmada Denizli kent merkezinde bulunan, kent kimliği ve kent belleği açısından önemli bir yeri olan tescilli taşınmazlardan Hulusi Oral Evi ele alınmıştır. Çalışma kapsamında, Denizli geleneksel konut dokusunun genel özelliklerine değinilerek kent genelinde cihannüma bulundurmasıyla tek örnek olan Hulusi Oral evi incelenmiştir. Bu bağlamda kent hafızasında farklı bir yeri olan Hulusi Oral Evi’nin tarihçesi, mimari özellikleri ve günümüzde kaderine terk edilmiş olmanın neden olduğu yapısal bozulmalara ve yapının koruma sorunlarından bahsedilmektedir. Yapılan çalışma; alan çalışmaları, erişilebilen kurum arşivleri ve literatür çalışmasıyla desteklenerek yürütülmüştür. Çalışma sonucunda,  Hulusi Oral evi özelinde tarihi yapılarda terkten kaynaklı oluşan problemler ortaya konulmuş ve yıkılmaya yüz tutmuş bu yapının kent belleğindeki önemi vurgulanmıştır.