Adana Kuzeybatı üst kentsel gelişme alanı örneğinde verimli aktif yeşil alan olanaklarının belirlenmesi

Bu çalışma, Adana Kuzeybatı Üst Kentsel Gelişme Alanındaki aktif yeşil alan olanaklarının (parklar, çocuk bahçeleri, spor ve oyun alanları) verimliliğini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Aktif yeşil alan varlığı kişi başına alan değerleri olarak ve mahalleler düzeyinde elde edilmiş ve endekslenmiştir. Her mahalle için aktif yeşil alan olanaklarının verimliliği, mahalle merkezleri arasındaki uzaklıklar ve herhangi bir aktif yeşil alan ile ona en uzak konut arasındaki uzaklık temel alınarak hesaplanmıştır. Böylece her mahalle için verimlilik değişme değerleri elde edilmiştir. Verimlilik değişme değerleri, verimli aktif yeşil alan olanaklarının belirleyicisi olarak alınmıştır. Ulaşılan bulgular, aktif yeşil alanların mahallelere göre dengeli bir dağılım göstermediğini ortaya koymaktadır. Aktif yeşil alan varlığı yetersiz olan mahallelerde yaşayan kullanıcılar, diğer mahallelerdeki aktif yeşil alan olanaklarını kullanabildikleri için, bu mahallelerdeki olanakların verimlilikleri azalmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

kentsel gelişim, Türkiye, Adana, kent parkları

A case study on determining effective active green space opportunities in Upper Northwest Urban Development Area of Adana

This study aimed determining the effectiveness of active green space opportunities (parks, children’s gardens, sport and playgrounds) in the Upper Northwest Urban Development Area of Adana. Existing active green spaces were obtained as green space values per capita and indexed at the neighborhood level. The effectiveness of active green space opportunities for each neighborhood were estimated by the distances between centers of neighborhoods and the threshold distance between any active green space and the furthest residential housing. Thus, the effectiveness change values were gained for each neighborhood. The changing values of effectiveness were used as a determinant of effective active green space opportunities. The received findings showed that the active green spaces indicate the unbalanced allocation. The effectiveness of opportunities decay because of the residents who live in neighborhoods that have deficient active green space assets and can use active green space opportunity of other neighborhoods.

Keywords:

urban development, Turkey, Adana, urban parks,

PDF

___

Altunkasa, M.F., 2004. Adana’nın Kentsel Gelişim Süreci ve Yeşil Alanlar. Adana Kent Konseyi Çevre Çalışma Grubu Bireysel Raporu, Adana, 24 s.
Anonymous, 2008. Adana Büyükşehir Belediyesi Fen İşleri Daire Başkanlığı Park ve Bahçeler Şube Müdürlüğü Mevcut Durum Raporu, Adana, 95 s. Bolund, P. and Hunhammar, S., 1999. Ecosystems Services İn Urban Areas. Ecological Economics 29, pp. 293-301.
Brown, L.R., Flavin, C., Postel, S., 1998. Gezegenimizi Kurtarmak: Küresel Ekonominin Çevresel Olarak Sürdürülebilirliği (Çeviren S. Gül). TÜBİTAK-TEMA Vakfı Yayınları 4, Ankara, 198 s.
Cohen, M., 1996. Habitat II and the Challenge of the Urban Environment: Bringing together the two Definitions of Habitat. International Social Science Journal, March 1996: 95-101.
Cooper, M.C., Francis, C., 1990. People Places: Design Guidelines for Urban Open Space. Van Nostrand Reinhold, New York, 367 p.
Dunnett, N., Swanwick, C., Woolley, H., 2002. Improving Urban Parks, Play Areas and Green Spaces. Department for Transport, Local Government and the Regions, London, 217 p. http://www.communities.gov.uk/documents/com munities/pdf/131021.pdf
English, D.B.K., Cordell, H.K., 1993. Effective Recreation Opportunity Set (EROS) Index: A Computable Measure of Recreation Supply. U.S. Department of Agriculture Forest Service, Research Paper, Asheville, North Carolina, 16 p.
Gangloff, D., 1996. The Sustainable City. American Forests 101 (5-6), pp. 30-36.
Gilliland, J., Holmes, M., Irwin, J.D., Tucker, P., 2006. Environmental Equity is Child’s Play: Mapping Public Provision of Recreation Opportunities in Urban Neighbourhoods. Vulnerable Children and Youth Studies, December 2006; 1(3): 256–268.
Gold, S.M., 1980. Recreation Planning and Design. McGraw-Hill, New York, 322 p.
Jim, C. Y., 2004. Green-Space Preservation and Allocation for Sustainable Greening of Compact Cities. Cities 21:4, pp. 311-320.
Kotler, P., Jatusripitak, S., Maesincee, S., 2000. Ulusların Pazarlanması: Ulusal Refahı Oluşturmada Stratejik Bir Yaklaşım (Çeviren A. Buğdaycı). Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları 489/55, İstanbul, 414 p.
Phillips, L.E., 1996. Parks: Design and Management. McGraw-Hill, New York, 229 p.
Santerre, R.E., 1985. Spatial Differences in the Demands for Local Public Goods. Land Economics 61, pp. 119-128.
Simonds, J.O., 1983. Landscape Architecture. McGraw-Hill, New York, 331 p.
Thompson, I., Pendlebury, J., Townshend, T., Roe, M., Shaw, T., Akkar, M., Bates, G., 2001. Improving Green Urban Spaces. Beacon Councils Research, University of Newcastleupon- Tyne, 61 p.
TÜİK, 2008. İllere Göre Şehir ve Köy Nüfusları. T.C. Başbakanlık Türkiye İstatistik Kurumu, Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi (ADNKS) Veri Tabanı (Alınma Tarihi 15.09.2008). http://tuikapp.tuik.gov.tr/adnksdagitimapp/adnks.zul
Uslu, C., Altunkasa, M.F., Yücel, M., Boyacıgil, O., 2008. Adana Halkının Serbest Zaman Eğilimlerinin Rekreasyonel Planlama ve Tasarımı Çalışmalarında Kullanımı. Çukurova Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Sonuç Raporu, Proje No: ZF2006BAP7, 78 s.
Willis, K.G., Turner, R.K., Bateman, I.J., 2001. Urban Planning and Management. Edward Elgar Publishing, New York, 507 p.