Seda SÜNBÜL OLGUNDENİZ, Pınar ÖZGÖKBEL BİLİS

Türkiye'de Ulusal Kanallarda Yayınlanan Dizi Fragmanlarında Şiddetin Sunumu

Sıklıkla uzun soluklu yapımlar olarak karşımıza çıkan televizyon dizileri kurgulanan olaylar ve karakterleriyle izleyici için merak edilip takip edilen bir türdür. Bu noktada, dizilerin vitrini olarak değerlendirebileceğimiz dizi fragmanları izleyici için bir sonraki bölümün tanıtımını içerirken merak öğesini ve dizinin izlenilirliğini canlı tutmaya çalışmaktadır. Dizi fragmanları bir sonraki bölümü tanıtan küçük filmcikler olarak bir hafta süresince kanalda yayınlanmaktadır. Dizi fragmanlarında şiddet içeren sahnelerin gerek sesle, gerek müzikle, gerekse kurguyla olan anlatım biçimi izleyici için ilgi çekici hale getirilmektedir. Bu çalışma içerisinde niteliksel içerik analizi yöntemiyle belli kategoriler doğrultusunda içerik kodlaması oluşturularak, bu kodlamalar temelinde şiddet içeren sahnelerin fragmanlarda nasıl sunulduğuna bakılmaktadır. Araştırma sonunda dizi fragmanlarında şiddetin, sesle (diyalog), müzikle ve kurguyla daha da dramatize edilerek dikkat çekici hale getirildiği, fiziksel ve sözel şiddetin fragmanlarda sıklıkla yer aldığı saptanmaktadır.

Anahtar Kelimeler:

Dizi, Şiddet

THE REPRESENTATION OF VIOLENCE IN TV SERIES’ TRAILERS BROADCASTED BY TURKEY’S NATIONAL CHANNELS

The television series, often seen as long-term productions, is a genre that is curious and followed for the audience with its fictional events and characters. At this point, these series’ fragments, which can be considered as showcases of the sequences, try to keep the curiosity and follow up alive while introducing the next section for the viewer. In this context, the sequence fragments continue to be aired on the channel for one week as short films introducing the scenario of the next chapter.The starting point of the study is to make the narrative style of the violent scenes, especially with the sound, music, and fiction. It pays sattention to the series fragments attractive to the audience. In this study, content coding was created by qualitative content analysis method in accordance with certain categories and how violent scenes were presented on the basis of these encodings was examined. It was found that violence was dramatized with voice (dialogue), music and fiction, and physical and verbal violence was frequently found in the fragments.

Keywords:

Series Violence, Television,

PDF

___

Berkowitz, L. (1970). “The contagion of Violence. An SAER Mediational Analysis of Some Effects of Observed Aggression”. Nebraska Symposion on Motivation, Vol. 18, 95-135
Eron, L. D. (1994). “Theories of aggression: From drives to cognitions”. L. R. Huesmann (Ed.), Aggressive behavior: Current perspectives, New York: Plenum Press, 3-11
Hurrelmann, K. ve Palentien, C. (1995). “Gewalt als “soziale Krankheit” der Gesellschaft.
Galtung, J. (1975). “Strukturelle Gewalt. Beiträge zur Friedens- und Konfliktforschung”,Reinbek bei Hamburg.
Gerbner, G. (1996).”Chairman Znaimer’s Sensual Pagan Torrent”, Canadian Journal of Communication, Vol. 21, No.1, s.13-17
Güleç H., Topaloğlu M., Ünsal D., Altıntaş M.. (2012) „Bir Kısır döngü Olarak Şiddet, Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar“, Current Approaches in Psychiatry 4 (1), s.112- 137
KIM Araştırma Raporu (2009), “KIM Studie 2008 Kinder und Medien, Computer und İnternet”, Medienpaedagogischer Forschungsverbund Südwest, Landesanstalt für Kommunikation Baden-Württemberg (LFK). Stuttgart
Kocacık F. (2001). “Şiddet Olgusu Üzerine”, C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, s.1-7
Krahé, B. (2001). “Media violence and aggression”, The social psychology of aggression, Psychology Press, Hove
Kunczik, M. (1993). “Gewalt im Fernsehen”, Media Perspektiven 3. Sayı, 98-107
RTÜK(2018).Televizyon İzleme Eğilimleri Araştırması Raporu https://www.rtuk.gov.tr/assets/Icerik/AltSiteler/televizyonizlemeegilimleriarastirmasi2018.pdf. Erişim tarihi: 07.05.2019.
Selg, H. (2003). “Mediengewalt und ihre Auswirkungen auf Kinder. Stellungnahme zueiner alten Streitfrage und zu angeblich kontroversen Befunden”, Rheinhardt-Verlag, München.
Şirin, M. R. (2011).”Şiddet, Televizyon ve Çocuk Dostu Medya”, Çocuk Hakları Medya El Kitabı, İstanbul ;Çocuk Yayınları Vakfı
Tezcan, M. (1996). “Bir Şiddet Ortamı Olarak Okul”, Cogito, Kış-Bahar, Yapı Kredi Yayınları, 6-7.
Theunert, H. (1996). “Gewalt in den Medien - Gewalt in der Realität. Gesellschaftliche Zusammenhänge und pädagogisches Handeln”, München
Theunert, H. (1996). “Gewalt in den Medien - Gewalt in der Realität. Gesellschaftliche Zusammenhänge und pädagogisches Handeln”, München
Ünsal, A. (1996).“Genişletilmiş Bir Şiddet Tipolojisi”, Cogito. sayı 6-7. Kış-Bahar. 29-36.