Postmodern Dönemde Siyasal Alanın Yapısal Dönüşümü ve Postmodern Siyasi Liderlik

Bu çalışmanın amacı, postmodern olarak tanımlanan geç modern dönemde siyasal alanın yeniden yapılanışı ve siyasi liderlerin yeni niteliklerinin dayandığı temelleri ele almaktır. Bu çerçevede, postmodern siyasal alanının modern dönem siyasal alanından farklı olduğu, postmodern dönem siyasetinin temel kavramlarından birinin “esneklik” kavramı olduğu, postmodern siyasal alanda ve bu alanın aktörleri olan siyasi liderlerde esnekliğin hakim olduğu ve siyasal karar alma süreçlerinin de esneklik üzerine kurulduğu çalışmanın varsayımını oluşturmaktadır. Çalışmada yöntem olarak literatür taraması seçilmiştir. İlgili literatür taranarak temel siyasal yapının değişimi ve dönüşümü öncelikle ele alınmıştır. Ardından bu dönüşümün postmodern siyasete ve postmodern siyasi liderin özelliklerine nasıl yansıdığı açıklanmaya çalışılmıştır. Bu amaçla, çalışmada modern döneme hakim olan siyasal yapı ile postmodern döneme egemen olan siyasal yapı ele alınıp tartışılmıştır. Sonuç olarak çalışma, postmodern dönemde siyasal alanda meydana gelen dönüşüm ile postmodern siyasi liderin nitelikleri arasında anlamlı bir uyumun olduğu değerlendirmesine ulaşmıştır.  

___

  • Adair, John (2005a). Kışkırtıcı Liderlik, İstanbul: Alteo Yayınları. Adair, John (2005b). Etkili Liderlik, İstanbul: Babıali Kültür Yayıncılığı. Alp, Salih (2009). “Refah Devleti Düşüncesinin Gelişimi ve Bir Liberal Alternatif Olarak Üçüncü Sektör”, Maliye Dergisi, Sayı 156, Ocak-Haziran, 265-279. Aykan, Ebru (2002). Girişimcilik ve Girişimcilerin Liderlik Davranışları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri. Aytaç, Tufan (2003). “Post‐modern Eğitim Yöneticisi”, 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, 16‐17 Mayıs 2002, Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Yayın No: 191. Bakan, İsmail (2009). “Liderlik Tarzları ile Örgüt Kültürü Türleri Arasındaki İlişkiler: Bir Alan Çalışması” TİSK Akademisi, 4 (7): 138-172. Baltaş, Acar (2000). Değişimin İçinden Geleceğe Doğru Ekip Çalışması ve Liderlik, İstanbul: Remzi Kitabevi, 1.Baskı. Baudrillard, Jean (2006). Sessiz Yığınların Gölgesinde - Toplumsalın Sonu, (Çev: Oğuz Adanır), Ankara: Doğu Batı Yayınları, 3. Basım. Bauman, Zygmunt (2000). Siyaset Arayışı, (Çev: Tuncay Birkan), İstanbul: Metis Yayınları. Bell, Daniel (2013), İdeolojinin Sonu, Ellilerdeki Siyasi Fikirlerin Tükenişine Dair, (Çev: Volkan Hacıoğlu), Ankara, Sentez Yayıncılık, 1. Basım. Bingöl, Dursun (1996). Personel Yönetimi, İstanbul: Beta Basım Yayım, 2. Baskı. Bolat, Tamer ve Seymen, Oya Aytemiz (2003). “Örgütlerde İş Etiğinin Yerleştirilmesinde Dönüşümcü Liderlik Tarzının Etkileri Üzerine Bir Değerlendirme”, Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyal Bilimler Dergisi, 6 (9): 59-85. Demir, Halis ve Okan, Tarhan (2008). “Etkileşimsel ve Dönüşümsel Liderlik: Bir Ölçek Geliştirme Denemesi”, İstanbul İktisadı Enstitüsü Dergisi, Yıl: 19, Sayı: 61: 72-90. Donnan, Hastings ve Wilson, M. Thomas (2002). Sınırlar, (Çev: Zeki Yas), Ankara: Ütopya Yayınları. Drucker, Peter F. (1993). Kapitalist Ötesi Toplum, (Çev: Belkıs Çorakçı), İstanbul: İnkılap Kitabevi Yayınları. Eren, Erol (2008). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, İstanbul: Beta Basım Yayım, 11. Basım. Featherstone, Mike (2005). Postmodernizm ve Tüketim Kültürü, (Çev.: Mehmet Küçük), İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Giderler, Ceren (2005). Yöneticilerin Kişilik Tarzları ile Liderlik Davranışları Arasındaki İlişki ve Eczacıbaşı Topluluğu’nda Uygulama, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya. Harvey, David (1999), Postmodernliğin Durumu, (Çev. Sungur Savran), İstanbul: Metis Yayınları. İşcan, Ömer Faruk (2006). “Dönüştürücü/Etkileşimci Liderlik Algısı ve Örgütsel Özdeşleşme İlişkisinde Bireysel Farklılıkların Rolü”, Akdeniz Üniversitesi, İ.İ.B.F. Dergisi, 6 (11): 160-177. Jameson, Fredric (2005), Kültürel Dönemeç, (Çev.: Kemal İnal), Ankara: Dost Kitabevi. Kellner, Douglas (2000). “Toplumsal Teori Olarak Postmodernizim: Bazı Meydan Okumalar ve Sorunlar”, (Der. ve Çev. Mehmet Küçük), Modernite versus Potmodernite, Ankara: Vadi Yayınları, 367-404. Kırel, Çiğdem (2000-2001). “Liderlik Davranış Biçimleri Konusuna Yeni Bir Yaklaşım: Karizmatik Liderlikten Dönüşümsel Liderliğe” Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi: 43-59. Lyotard, Jean François (1994). Postmodern Durum, (Çev: Ahmet Çiğdem), Ankara: Vadi Yayınları. Örs, H. Birsen (2009). “Postmodern Dünyada İdeolojinin Dönüşümü”, İstanbul Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, No:40. Özdemir, Süleyman (2005). “Refah Devletinin Gelişme ve Bunalım Dönemlerinde İş Piyasaları”, İktisat Fakültesi Mecmuası, Cilt 55, Sayı 1, 695-733. Özsalmanlı, Ayşe Yıldız (2005), “Türkiye’de Kamu Yönetiminde Liderlik ve Lider Yöneticilik”, Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 7, Sayı 13, 137-146 Rosenau, P. Marie (2004). Post-Modernizm ve Toplum Bilimleri, (Çev: Tuncay Birkan), Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları. Sarıbay, Ali Yaşar (2001). Postmodernite, Sivil Toplum ve İslam, İstanbul-Bursa: Alfa Yayınları. Sütçü, Orçun (2008). Stratejik Liderlik, Yüksek Lisans Projesi, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniv SBE, Kahramanmaraş. Şen, Y. Furkan (2004). Globalleşme Sürecinde Milliyetçilik Trendleri ve Ulus Devlet, Ankara: Yargı Yayınevi Yayınları. Şentürk, Ünal (2010). Değişen Ekonomik ve Sosyal Koşulların Bir Ürünü Olarak Karakter Aşınması, Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sayı 7. Şimşek, Aslı (2006). Duygusal Zekânın, Ana-Baba Tutumunun ve Doğum Sırasının Tercih Edilen Liderlik Tarzına Etkisi, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Tengilimoğlu, Dilaver (2005). “Kamu ve Özel Sektör Örgütlerinde Liderlik Davranışı Özelliklerinin Belirlenmesine Yönelik Bir Alan Çalışması”, Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (14): 1-16. Tilly, Charles (1995), Avrupa’da Devrimler: 1492-1992, (Çev. Ö. Arıkan), İstanbul: Afa Yayıncılık A.Ş. Tümer, Günay ve Küçük, Abdurrahman (1993). Dinler Tarihi, Ankara: Ocak Yayınları. Weber, Max (2006). Meslek Olarak Siyaset, (Çev. Afşar Timuçin-Mehmet Sert), İstanbul: Chiviyazıları Yayınevi. Yanıklar, Cengiz (2010). “Postmodernist Antipati: Postmodernist Sınıf(sızlık) Yaklaşımlarına Eleştirel Bir Bakış”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, cilt 65, Sayı 1. Yıldız, Nuran (2012). “Yeni Zamanlar ve Yeni Liderlik Anlayışı”, Ankara Avrupa Çalışmaları Dergisi Cilt: 11, No: 1, 119-134. Yıldız, Nuran (2013). Aşk Yüzyılı Bitti, Aşk’ta, İş’te, Siyaset’te Yeni Zamanlar, İstanbul: Doğan Kitap, 1. Baskı. İnternet Kaynakları Alemdar, Yusuf (2015). “İlâhî Din(ler) Mensuplarının Hayırlı Olanlarına Allah’ın Kur’an’da Öngördüğü Ortak İsim: Ümmet-i Kâime” http://eskidergi.cumhuriyet.edu.tr/makale/344.pdf. 17.12.2015. Tümer, Günay ve Sayar, Süleyman (2015) http://www.islamansiklopedisi.info/dia/ ayrmetin. php?idno=d090316. 27.11.2015. Scharpf, Fritz W. (1999). “The Viability of Advanced Welfare States in the International Economy: Vulnerabilities and Options”, MPIfG Working Paper 99/9, September, http://www.mpifg.de/pu/ workpap/wp99-9/wp99-9.html. 19.11.2015.