___

• Akgündüz, Gülay Özdemir (2013). “Foucault’da İktidar ve Beden İlişkisi.”Akademik Bakış Dergisi, 1-16. Althusser, Louis (1994). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul : İletişim Yayınları. Althusser, Louis (2006). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul: İthaki Yayınları. Bagdikian, Ben (2004). New Media Monopoly. Boston: Beacon Press. Baran, Aylin (1992). “Sanayi Sonrası Enformasyon Toplumu Üzerine Tartışmalar.”Hacettepe Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi, 53-69. Barrett, Michele (1996). Marx’tan Foucault’a ideoloji. İstanbul: Sarmal Yayınevi. Briggs, Asa, & Burke, Peter (2011). Medyanın Toplumsal Tarihi. İstanbul: Kırmızı Yayınları. Castells, Manuel (2014). İsyan ve Umut Ağları. İstanbul: Koç Üniversitesi Yayınları. Chomsky, Naom (2002). Medya Gerçeği. İstanbul: Everest Yayınları. Durham, Mennaskhi Gigi ve Kellner, Douglas (2012). Media and Cultural Studies. USA: Blackwell Publishing. Field, John (2006). Sosyal Sermaye. İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları. Foucault, Micheal (1980). The Will to Turth. New York-London: Tavistock Press. Foucault, Micheal (2003). İktidarın Gözü. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Ginsberg, Benjamin (1986). The Captive Public: How Mass Opinion Promotes State Power New York: Basic Books Hall, Stuart (2006). “Encoding/decoding.” Media and Cultural Studies. Kellner, Douglas ve Gigi Durham (der). London Blackwell. Herman, Edward, ve Chomsky, Noam (1998). Medya Halka Nasıl Evet Dedirtir. İstanbul: Minerva Yayınları. Hollingsvvorth, Mark (1986). The Press and Political Dissent. Londra. Jordan, Bailly (2012). The Impact of Social Media on Social Movements: A Case Study of the 2009 Iranian Green Movement and the 2011 Egyptian Revolution. Washington State University. Keane, John (2010). Medya ve Demokrasi. İstanbul : Ayrıntı Yayınları. Keane, John (2014). “Kamusal Alanın Yapısal Dönüşmleri”. Medya Kültür Siyaset.Süleyman İrvan(der.). İçinde. Ankara: Pharmakon Yayınevi. 215-244 Kılıçarslan, Emine Çakmak (2008). Siyasal İletişim İdeoloji ve Medya İlişkisi. İstanbul: Kriter Yayınevi. Özbek, Meral (der.) (2014). Kamusal Alan İstanbul: Hill Yayınları. Philips, Angela (2012). An Ethical Deficit? Accountability, Norms and the Material Conditions of Contemporary Journalism. N. Fenton.New Media, Old Media.içinde. London: Sage. 51-67 Rivers, William (1982). The Other Government: Power and the Washington Media. New York : Univers Books. Sennet, Richard (1992). Otorite. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Smith, Philips (2005). Kültürel Kuram. İstanbul: Babil Yayınları. Sunstein, Cass (1999). The Law of Group Polarization. Ohn M. Olin Law & Economics Working Paper No: 91: 1-38. Verstraeten, Hans (2014). Medya ve Kamusal Alanın Dönüşümü”. Medya Kültür Siyaset. Süleyman İrvan(der.). İçinde. Ankara: Pharmakon Yayınları. 245-282 West, David (1998). Kıta Avrupası Felsefesine Giriş.İstanbul: Paradigma Yayınevi. http://www.bbc.com/turkce/haberler/2016/01/160117_oxfam_zengin, (erişim tarihi 18.01.2016). Milliyet.(2011).http://www.milliyet.com.tr/rus-televizyonunda-skandal-yayin--gundem-2159637/. (erişim tarihi 07.12.2015). Statista. (2015). TV Remains the World’s Number 1 News Source. statista:https://www.statista. com/chart/4089/preferred-news-sources/. (erişim tarihi 01.11.2015). “Turizm Yazarları ve Gazeteciler Derneği” (2015). http://www.tuyed.org.tr/rusyadan-turkiyeye-tursatislari-durduruldu/.html (erişim tarihi 01.12.2015). Kelkitlioğlu, Murat (2015). Akşam Gazetesi.http://www.aksam.com.tr/yazarlar/rusya-kandildeatesle-oynuyor/haber-469130. (erişim tarihi 08.12.2015).