İlköğretim okullarındaki hizmet içi eğitim seminerlerinin öğretmenlere yararlılığı

Bu arastırmada ilköğretim okullarında ders yılı bası ve sonunda uygulanan hizmet içi eğitim seminerlerinin öğretmenlere ne derece yarar sağladığı ve öğretmenlerin bu seminerlerde hangi güçlüklerle karsılastıklarına iliskin görüslerinin belirlenmesi amaçlanmıstır. Böylece, arastırma bulguları ile daha sonra gerçeklestirilecek seminerlerin gelistirilmesine katkıda bulunulabileceği ve ilgililerin dikkatinin konu üzerine çekilebileceği düsünülmüstür. Bu arastırmanın evreni, 2007-2008 öğretim yılında Ankara ili, Yenimahalle ilçesinde bulunan 85 ilköğretim okulunda görev yapan 1387 sınıf öğretmeninden olusmaktadır. Bu evreni temsil eden 308 öğretmen örnekleme alınmıstır. Veri toplama aracı olarak arastırmacı tarafından gelistirilen anket kullanılmıstır. Verilerin çözümlenmesinde frekans, yüzde, standart sapma, aritmetik ortalama, F testi ve t testinden yararlanılmıstır. Arastırmanın sonuçları söyle özetlenebilir: Đlköğretim okullarında ders yılı bası ve sonunda uygulanan hizmet içi eğitim seminerlerinin öğretmenlere orta düzeyde yararlı olduğu belirlenmistir. Cinsiyetin öğretmenlerin seminerlerin yarar sağlama düzeyine iliskin görüsleri üzerinde belirleyici bir değisken olmadığı sonucuna varılmıstır. Kıdem değiskenine göre ise, 16 yıl ve üstü kıdemi bulunan öğretmenler, diğer kıdem düzeylerine (0-7 yıl, 8-15 yıl) göre seminerlerin daha çok yararlı olduğunu belirtmislerdir. Seminerlerde öğretmenlerin birçok güçlükle karsılastıkları belirlenmistir. En fazla karsılastıkları güçlükler ise seminer programlarının iyi planlanmamıs olması ve seminerlerde kullanılacak materyallerdeki eksiklikler olduğu sonucuna varılmıstır.

The benefits of in-service training In primary schools for teachers

This study is designed to specify the extent to which teachers make use of the inservice training seminars held at the beginning and end of each school year in primary schools and to identify the problems that teachers encounter during these seminars. The population of the present research consists of 1387 class teachers working in 85 primary schools in Yenimahalle, Ankara, Turkey, in 2007-2008 school year. 308 teachers were taken as a sample of the population. A questionnaire developed by the researcher was used in collecting the data. In the analysis of the data, the researchers depended on frequency, percentage, standard deviation, arithmetic mean, F-test and t-test. Results of the study can be summarized as follows: It was found that the inservice training seminars held in the elementary schools at the beginning and end of the school year were moderately helpful for the teachers.“Gender” was not found as a determining variable in teachers’ view of the effectiveness of the seminars. It was observed that the teachers encountered many difficulties. The most frequently faced difficulties were the fact that the seminar programmes were not designed properly and that there were inadequacies in the materials used. In an attempt to make the inservice training seminars held at these schools more efficient and more beneficial, the suggestions were explained in the article.

___

Alkan, C. (2000) “Đki Binli Yıllarda Öğretmenlik Mesleğinin Yeniden Yapılandırılması Ve Öğretmen Adaylarının Yetistirilmesi”, Çağdas Eğitim, December Is.271:12- 14.

Ataklı, A. (1987) İlkokullardaki Hizmet İçi Eğitim Seminerlerinin Değerlendirilmesi, Unpublished Master’s Thesis, Ankara: Hacettepe University.

Atay, D. (2001), The Relationship Between Collaboration And Professional Development, Unpublished Doctoral Dissertation, İstanbul: Boğaziçi University.

Basaran İ. E. (1966) Hizmetiçi Eğitim Arastırması, Ankara: MEB Directorate of Education Unit.

Bedük, A. E., (1997), “Okullarda Hizmetiçi Eğitim Planlaması Yapabilmeli ve Uygulamalıdır”, Milli Eğitim Dergisi, Is.133: 7-8.

Bilir, M. (2004) “İlköğretim Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitimi”, Çağdas Eğitim, April 2004, Is. 308: 27-33.

Diaz-Maggioli, G. (2004) Professional Development (Teacher-Centered), Virginia: ASCD Publication.

EARGED, (1995), Terfi Nedeni Olarak Hizmetiçi Eğitim, Ankara: MEB Publishinghouse.

Ersoy, Y. (1998), “Öğretmenlikte Yeterlilik ve Yetkinlik Değerlendirilmesi, Çağdas Eğitim, September, Is. 248: 5-9.

Güler, A. (1998) “Öğretmen Yetistirme”, Milli Eğitim, Is.137.

Gürsimsek, I. (1998) “Öğretmen Eğitiminde Yeni Yaklasımlar”, Hacettepe University Journal of Education Sciences 14: 25-28.

Hizmet İçi Eğitim Yönetmeliği, (1995), Official Newspaper, 4.1.1995, Issue: 22161

Kaçan, G. (2000) Sınıf Öğretmenlerinin Mesleki Gelisime İliskin İsteklilik Düzeyleri, Unpublished Master’s Thesis, Eskisehir: Osmangazi University

Karadağ, M. (2003) Sürekli Değisim Kosullarında Sürekli Mesleki Gelisim, Agreement Report by Continuous Professional Development Center.

MEB, (2001) Öğretmen Yetistirme ve Eğitimde Kalite Paneli, Ankara: Meb General Directorate of Teacher Training and Education.

Özdemir, İ. (2002) Öğretmenlerin İs Basında Yetistirilmesi, Unpublished Master’s Thesis, Ankara: Hacettepe University.

Tanyel, A. (1999) İlköğretim Okullarında Görevli Sınıf Öğretmenlerinin Hizmet İçi Eğitim İhtiyacı, Unpublished Master’s Thesis, İstanbul: Yıldız Technical University

Taymaz, H. (1992), Hizmetiçi Eğitim: Kavramlar, İlkeler, Yöntemler, Ankara: Pegem Publishing.

Taymaz, H., Sunay, Y., Aytaç T. (1997) “Hizmet İçi Eğitimde Koordinasyon Sağlanması Toplantısı”, Milli Eğitim (Eğitim-Kültür-Sanat), Is.133: 13-17.

TBMM, Kanunlar Dergisi, Various Issues, Ankara: TBMM Publishinghouse.

Tekısık, H. H. (2005) “Öğretmenlik Mesleğinin Durumu Ve Öğretmen Yetistirme Sorunu”, Çağdas Eğitim, March, Is. 318: 1-6.

Temel Eğitime Destek Projesi (2000), www.meb.gov.tr (Retrieved: 19.08.2006).