Gerbner’in iletişim modeli çerçevesinde öğrencilerin ve öğretim elemanlarının iletişim becerilerinin değerlendirilmesi

Araştırma Yakın Doğu Üniversitesi Eğitim Fakültesine bağlı Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık bölümünde öğrenim gören 100 öğrenci ve 28 öğretim elemanı üzerinde gerçeklendirilmiştir. Öğrencilerin ve öğretim elemanlarının iletişim becerileri Gerbner’in Genel İletişim Modeli temelinde incelenmiş ve iletişim becerileri arasında bir fark olup olmadığı araştırılmıştır. Ayrıca, öğrenci ve öğretmenlerin cinsiyet değişkeni temelinde ve yaşlarının 30 yaş üstü ve 30 yaş altı olma durumuna göre iletişim becerileri incelenmiştir. İstatistiksel araştırmalarda t‐testi kullanılmıştır. Bulgulara göre, öğrencilerin ve öğretim elemanlarının iletişim becerileri arasında anlamlı bir fark bulunmamaktadır. Ayrıca yaş ve cinsiyet değişkenleri göz önünde bulundurulduğunda, öğrenci ve öğretim elemanlarının iletişim becerileri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Bu bulgulara dayanarak söyleyebiliriz ki, öğrenci ve öğretim elemanlarının iletişim becerileri yaş ve cinsiyete göre farklılık göstermemektedir.

A cross-sectional analysis of students’ and ınstructors’ communication skills within the framework of gerbner’s communication model

The research was conducted on 100 students studying at the Department of Psychological Counseling and Guidance, and 28 instuctors within the Faculty of Education, Near East University. The students’ and instructors’ communication skills were analyzed within the framework of Gerbner’s General Communication Model and it was investigated for the difference between their communicaiton skills. In addition, students’ and instructors’ communication skills were analyzed based on variables of gender and age which was over 30 and under 30. Statistical analyses were carried out using t‐test. Results show that, there is no significant difference between the communication skills of students and instructors. Furthermore, it was not found a significant difference between students’ and instructors’ communication skills based on the age and gender variables. Depend on these results, it could be said that there is no difference between students’ and instructors’ communication skills considering age and gender.

___

Avcılar, M. Y. (2005). Kişisel etki kaynakları ve ağızdan ağıza iletişim ağı. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt:19, (2)

Barkan, M. ve Eroğlu, E. (2004). Eğitim iletişiminde çağdaş ortamlar: “…iltişim bir sorun kaynağı mı yoksaçözüm seçeneği mi?..”. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 3(3), 1303‐6521.

Çetinkaya, Y. (2004). Bir “manipülasyon aracı” olarak medya. Bilim ve Aklın Aydınlığında Eğitim Dergisi. Nisan 2011 tarihinde http://www.kameraarkasi.org/tv/makaleler/medyavegenclik.html adresinden erişildi.

Erdoğan, İ. (2002). İletişimi anlamak, 2. Baskı. Ankara: Pozitif Matbaacılık. Gökcan,K.(2007).Kitle İletişim araçlarının birey üzerindeki etkileri. Nisan 2011 tarihinde http://www.erdalerdogdu.com/pr‐halkla‐iliskiler/kitle‐iletisim‐araclarinin‐birey‐uzerindeki‐etkileri/ adresinden erişildi.

İnceoğlu, M. (2010). Tutum algı iletişim. 5. Baskı. İstanbul: Beykent Üniversitesi Yayınevi.

Karadag, E. ve Calıskan, N.(2009). Interaction and Communication in the Process of Education and Shared Common Area in the Calssroom.College Student Journal.Issue 1, p.123‐128 McQuail, D. ve Windahl, S. (1997). Kitle iletişim modelleri. Ankara: İmge Kitabevi.

Mottet,T.P.(2002). Student communication behaviors and their ınfluence on teachers and teaching in the american classroom: a review of recent communication research. Student Communication and Classroom Influence, p.23

Pehlivan, K. B. (2005). Öğretmen adaylarının iletişim becerisi algıları üzerine bir çalışma. İlköğretim‐Online, 4(2), 17‐23. Nisan 2011 tarihinde http://ilköğretim‐online.org.tr adresinden erişildi.

Pluckhan, M.L. (1978). Human communication:Tthe matrix of nursing. United States of America: A Blakiston Publication.

Savaş, G. (2000). Kitle iletişim araçlarına eleştirel bir yaklaşım. Uluslar arası İnsan Bilimleri Dergisi.

Schaller,K.A. ve Dewine, S.(1993). The development of a communication‐ based model of teacher efficacy, FL: Annual Meeting of the Speech Communication Association. (ERIC Document Reproduction Service NO. ED362928)

Yazıcı, Ö. ve Gündüz, Y. (2010). Etkili eğitim denetiminde yaşanan iletişim engelleri ve bu engelleri aşma yolları. Kuramsal Eğitimbilim, 3(3), 37‐52.