ULUSAL VE YEREL E-DEVLET GELİŞİMİ ARASINDAKİ NEDENSELLİK DURUMU VE TEMEL BELİRLEYİCİLERİ

Ülkeler arasında yerel e-devlet girişimlerinin benimsenmesi ve geliştirilmesinde belirgin farklılıklar söz konusudur. Bu farklılıklar üzerinde ise ulusal e-devlet gelişim düzeyi başta olmak üzere sosyoekonomik, politik ve demografik unsurlar etkili olmaktadır. Yapılan çalışmalarda demografik, politik, yönetsel, mali ve teknik kapasite gibi belirleyici bir unsur olarak ulusal düzeyde e-devlet gelişmişlik düzeyinin yereldeki girişimleri etkileme kapasitesi çok fazla dikkate alınmadığı gözlenmektedir. Bu bağlamda çalışmanın amacı, ulusal e-devlet gelişimi ile yerel dijital değişim arasındaki nedensel ilişkiyi incelemektir. Bu amaçla çalışmada Birleşmiş Milletler E-Devlet Gelişim Anketi (2020) kapsamında açıklanan bilimsel veriler çerçevesinde karşılaştırmalı ülke örnekleri üzerinden ulusal ve yerel e-devlet gelişim düzeyleri mukayese edilerek, yerel e-devlet gelişim üzerinde merkezi düzeydeki gelişmişliğin anlamlı bir farklılaşmaya sebep olup olmadığı sorgulanmıştır. Kategorik veri ölçeklemeli anket sorularını incelemek için Sıralı Regresyon Analizi kullanılmıştır. Çalışma sonuçları, e-katılım ve çevrimiçi hizmetlerden ziyade ulusal telekominasyon alt yapısının ve beşeri sermayenin yerel e-devletinde temel belirleyicisi olduğunu göstermektedir.

CAUSALITY BETWEEN NATIONAL AND LOCAL E-GOVERNMENT DEVELOPMENT AND ITS MAJOR DETERMINANTS

There have been significant differences in the adoption and development of local e- government initiatives across countries. Apart from socioeconomic, political, and demographic factors, the national e-government development level is effective on those variances. In the studies, it has been noticed that the capacity of national e-government development to affect local digital initiatives is not taken into account as a determining factor such as demographic, political, managerial, financial, and technical capacity. In this context, the study aims to explore the causal relationship between the national e- government development and the local digital change. For this purpose, national and local e-government development were compared within the framework of scientific data declared within the scope of the United Nations e-Government Development Survey (2020), and it was interrogated whether national e-government capacity causes significant disparities in local e-government development in the study. Ordinal Regression Analysis was used to examine survey questions which are categorical data scaled. The results of the study demonstrate that telecommunication infrastructure and human capital at the national level are the main determinants of local e-government rather than e-participation and online services.

PDF

___

Akçakaya, M. (2017). E-devlet anlayışı ve Türk kamu yönetiminde e-devlet uygulamaları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 3, 8-31.
Alsaghier, H., Ford, M., Nguyen, A. & Hexel, R. (2009). Conceptualizing citizen’s trust in e-government: Application of methodology. Electronic Journal of E-government, 7 (4), 295-310.
Asgarkhani, M. (2005). Digital government and its effectiveness in public management reform: A local government perspective. Public Management Review, 7 (3), 465-487.
Baum, C. & Di Maio, A. (2000). Gartner’s four phases of e-government model. Gartner Group Inc.
Bigdeli, A. Z., Kamal, M. M. & De Cesare, S. (2013). Electronic information sharing in local government authorities: Factors influencing the decision-making process. International Journal of Information Management, 33 (5), 816-830.
United Nations (2003). UN Global E-Government Survey. 21 Şubat 2022, https://publicadministration.un.org/egovkb/Portals/egovkb/Documents/un/2003-Survey/Complete-survey.pdf.
Bwalya, K. & Mutula, S. (2014). E-Government: Implementation, adoption, and synthesis in developing countries. De Gruyter Saur.
Delibaş, K. & Akgül, A. E. (2010). Dünyada ve Türkiye’de e-devlet uygulamaları: Türkiye’de e-demokrasi ve e- katılım potansiyellerinin harekete geçirilmesi. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 13 (1), 100-144.
Demirel, D. (2006). E-devlet ve dünya örnekleri. Sayıştay Dergisi, 61, 83-118.
Edmiston, K. D. (2003). State and local e-government: prospects and challenges. The American Review of Public Administration, 33 (1), 20-45.
Eynon, R. & Dutton, W. H. (2007). Barriers to networked governments: Evidence from Europe. Prometheus, 25 (3), 225-242.
Fan, B. (2013). Achieving horizontal integration of municipal e-government in China: Assessment of managerial mechanisms. Information Development, 29 (4), 333-348.
Gil-García, J. R. (2007). Exploring e-government benefits and success factors. In Encyclopedia of Digital Government, (pp. 803-811). IGI Global.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. & Tatham, R. L. (2019). Multivariate data analysis. Pearson Education Limited Harlow.
Hayat, E. & Özden, A. S. (2021). Genelleştirilmiş sıralı lojistik regresyon analizi ile bireylerin mutluluk düzeylerine etki eden faktörlerin belirlenmesi. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 18 (40), 2289- 2316.
Henden, H. H. R. & Henden, R. (2005). Yerel yönetimlerin hizmet sunumlarındaki değişim ve e-belediyecilik. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 4 (14), 48-66.
Howard, M. (2001). E-government across the globe: How will exchange government. E-Government, 90, 80.
Karataş, E. & Tarhan, A. (2021). Yerel yönetimlerde e-belediye uygulamaları: Büyükşehir belediyeleri üzerine bir içerik analizi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 45, 317-335.
Kumar, V., Mukerji, B., Butt, I. & Persaud, A. (2007). Factors for successful e-government adoption: A conceptual framework. Electronic Journal of E-government, 5 (1), 63-76.
Layne, K. & Lee, J. (2001). Developing fully functional e-government: A four-stage model. Government Information Quarterly, 18 (2), 122-136.
Manoharan, A. P. & Ingrams, A. (2018). Conceptualizing e-government from local government perspectives. State and Local Government Review, 50 (1), 56-66.
Metin, A. (2012). Türkiye’de e-devlet uygulaması ve e-devletin bürokrasiye etkisi. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7, 97-108.
Moon, M. J. (2002). The evolution of e government among municipalities: Rhetoric or reality? Public Administration Review, 62 (4), 424-433.
Muir, A. & Oppenheim, C. (2002). National information policy developments worldwide I: Electronic government. Journal of Information Science, 28 (3), 173-186.
Navarro-Galera, A., Alcaraz-Quiles, F. J. & Ortiz-Rodriguez, D. (2018). Enhancing sustainability transparency in local governments-An empirical research in Europe. Sustainability, 10 (7), 2161.
Ndou, V. (2004). E-Government for developing countries: Opportunities and challenges. The Electronic Journal of Information Systems in Developing Countries, 18 (1), 1-24.
OECD (2003). E-government studies the e-government imperative. OECD Publishing.
Oré, S. B. & Lozada, V. M. (2017). Maturity model for local e-government. Proceedings of the 8th International Conference on Computer Modeling and Simulation, (pp.78-83), Australia.
Orhunbilge, N. (2010). Çok değişkenli istatistik yöntemler. İstanbul Üniversitesi İşletme Fakültesi Yayınları. Osborne, D. & Gaebler, T. (1992). Reinventing Government. Plume.
Palvia, S. C. J. & Sharma, S. S. (2007). E-government and e-governance: Definitions/domain framework and status around the world. 1 February 2022, http://governance40.com/wp-content/uploads/2019/06/E- Government_and_E-Governance_Definition.pdf.
Pardo, T. A. & Tayi, G. K. (2007). Interorganizational information integration: A key enabler for digital government. Government Information Quarterly, 24 (4), 691-715.
Peters, B. G. (2001). The future of governing. (2. Edition). University Press of Kansas.
Peters, B. G. & Pierre, J. (1998). Governance without government? Rethinking public administration. Journal of Public Administration Research and Theory, 8, 223-243.
Schwester, R. W. (2009). Examining the barriers to e-government adoption. Electronic Journal of E-Government. 7 (1), 113-122.
Shackleton, P. & Dawson, L. (2007). Doing it tough: Factors impacting on local e-Government Maturity. 20th Bled eConference eMergence: Merging and Emerging Technologies, Processes, and Institutions. (pp. 713-727). Slovenia.
Shackleton, P., Fisher, J. & Dawson, L. (2004). Evolution of local government e-services: The applicability of e- business maturity models. 37th Annual Hawaii International Conference on System Sciences, Proceedings of the. IEEE. (pp.1-9), USA.
Siau, K. & Long, Y. (2009). Factors impacting e-government development. Journal of Computer Information Systems, 50 (1), 98-107.
Tabachnick, B. G. & Fidell, L. S. (2019). Using multivariate statistics. Pearson Education.
UN e-Government Report (2008). UN e-government survey 2008: From e-government to connected governance. UN White paper.
United Nation (2020). United Nations e-government survey-2020, digital government in the decade of action for sustainable development. 12 January 2022, https://www.un.org/sites/un2.un.org/files/2020_un_e- government_survey_full_report.pdf.
Valdés, G., Solar, M., Astudillo, H., Iribarren, M., Concha, G. & Visconti, M. (2011). Conception, development, and implementation of an e-government maturity model in public agencies. Government Information Quarterly, 28 (2), 176-187.
Welch, E. W., Feeney, M. K. & Park, C. H. (2016). Determinants of data sharing in The U.S. city governments. Government Information Quarterly, 33 (3), 393-403.
Yıldız, M. & Karakaya Polat, R. (2012). Türkiye’deki e-devlet araştırma ve uygulamalarının eleştirel bir değerlendirmesi ve öneriler. İçinde M. Z. Sobacı ve M. Yıldız (Der.), E-Devlet: Kamu Yönetimi Teknoloji İlişkisinde Güncel Yaklaşımlar, (ss. 623-648). Nobel Yayın Dağıtım.
Zheng, Y. & Schachter, H. L. (2018). The impact of administrator willingness on website e-participation: Some evidence from municipalities. Public Performance ve Management Review, 41 (1), 1-21.