Dünyanın Böyük Fikir Adamlarından Biri, Şöhrətli Siyasətçi Və İctimai Xadim, Filosof Və Mütəfəkkir, Heydər Əliyev Özünün Çoxcəhətli Fəaliyyətində Tarix,Ədəbiyyat Və Mədəniyyət Məsələlərinə Də Xüsusi Önəm Verirdi.Heydər Əliyev Ədəbiyyatın Bədii-Fəlsəfi Rolunu Yüksək Qiymətləndirir, Onun Xalqa Mənəvi-Psixoloji Təsir İmkanlarından Dövlət İdarəçiliyində Bacarıqla İstifadə Edirdi. Heydər Əliyev Ədəbiyyata Milli Özünüdərk, Milli Oyanış Vasitəsi Kimi Baxırdı. Həqiqətən Də Xalqımızın Tarixi Taleyi Bütün Dövrlərdə Ən Aydın, Parlaq Şəkildə Bədii Ədəbiyyatda, Söz Sənətimizdə Öz Əksini Tapmışdır. Gələcək Nəsillər Xalqımızın Hansı İctimai-Tarixi Mərhələlər, Hansı Dövlətçilik Formaları Keçirdiyini, Qələbələrimizi Və Məğlubiyyətlərimizi Məhz Bədii Ədəbiyyatımızda Görə Bilərlər. Söz Sənətimiz Həm Də Bizim Təfəkkür Tərzimizi, Fəlsəfi Baxışlarımızı, Əxlaqi Dəyərlərimizi, Dünyagörüşümüzü Əks Etdirir. Heydər Əliyev Ədəbiyyat Haqqında Fikirlərini Həm Ümumən Ədəbi-Tarixi Epoxalar, Həm Konkret Əsərlər, Daha Çox İsə Ədəbiyyat Tarixində İz Qoymuş Şəxsiyyətlərin Timsalında Söyləmişdir. Bu Baxımdan Onun «Kitabi-Dədə Qorqud», «Manas», Məhəmməd Füzuli, Cəlil Məmmədquluzadə, Üzeyir Hacıbəyli, Hüseyn Cavid, Səməd Vurğun Və S. Haqqında Fikirləri Onun Ədəbiyyat Konsepsiyasının Əsasında Dayanır. 2000-Ci İldə Möhtəşəm Eposumuz «Kitabi-Dədə Qorqud»Un 1300 İllik Yubileyinin Yunesko Xətti İlə Dünyada Keçirilməsinə Nail Olması Heydər Əliyevin Böyük Xidməti İdi. O Ümumən Ədəbi İrsə Tarixilik Kontekstində Yanaşırdı. Heydər Əliyev “Kitabi-Dədə Qorqud” Eposunu “Xalq Kitabı”, “Etika Kitabı, Əxlaq Kodeksimiz” Adlandırırdı. Bütün Bu Cəhətlərə İstinadən Də O Dastanın 1300 İlliyini Dünya Səviyyəsində Keçirdi, Bununla Da Azərbaycan Xalqının Qədimliyini, Türk Birliyinin Əbədiliyini Nümayiş Etdirməyə Nail Oldu.