TÜRKİYE’DEKİ TELEVİZYON KANALLARINDA PRIME TIME’DA YAYINLANAN DİZİLER ARASINDA GÖSTERİLEN REKLAMLARIN BİLGİ İÇERİĞİ ANALİZİ

Bu çalışma, Türkiye’deki televizyon kanallarında yayınlanan reklamların içeriklerini bilgiyönünden analiz yapmaktadır. Televizyon reklamı bilgi içeriği üzerine değerlendirilençalışmalara kaynak oluşturması ve katkı sağlaması amacı ile hazırlanmıştır. 24 Kasım – 1Aralık 2014 tarihleri arasında Türkiye’nin en çok izlenen beş televizyon kanalında (ATV, Fox TV,Kanal D, Show TV ve Star TV) Prime Time’da (20:00 - 22:59 (22:59 dâhil) saatleri arasında)yayınlanan diziler arasında gösterilen toplam 2481 reklam incelenmiştir. Bilgi içerikleri Resnikve Stern (1977); Abernethy ve Franke (1996); Chan ve Chan (2005)’in kriterleri doğrultusundaincelenmiştir. Diziler arasında yayınlanan dört reklam kuşağı olduğu tespit edilmiştir. Reklamlarbilgi verici reklam kategorisindedir. Sektör bazında değerlendirildiğinde reklamların içeriklerive bilgi verici olup olmaları değişiklik göstermektedir. Sonuçlar değerlendirildiğinde çalışmaResnik ve Sterin’in sonuçları ile benzerlik göstermektedir

Anahtar Kelimeler:

Televizyon Reklamları, Reklam İçeriği, Bilgi İçeriği, İçerik Analizi

PDF

___

Abernethy, A. M. ve Franke, G. R. (1996). “The Information Content of Advertising: A Meta-Analysis” Journal of Advertising, 25(2), 1-17.
Al-Olayan, F. S. ve Kiran, K. (2000). “A Content Analysis of Magazine Advertisements from the United States and the Arab World”, Journal of Advertising, 29(3), 69-86.
Anonim. (1998). Reklam Halkla İlişkiler ve Ötesi, Ankara: MediaCat Yayınları.
Arens, W.F. (2006). Contemporary Advertising. New York: Mc Graw Hill International Edition.
Avşar, B. Z. ve Elden, M. (2004). Reklam ve Reklam Mevzuatı. Ankara: RTÜK Yayınları.
Babacan, N. (2008). Nedir Bu Reklam? İstanbul: Beta Basım Yayım.
Chan, K. ve Chan, F. (2005). “Information Content of China's TV Advertising: An Update”, Asian Journal of Communication, 15(1), 1-15.
Krugman, H. E. (1965). “The Impact of Television Advertising: Learning Without Involvement”, Public Opinion Quarterly, 29, 349-56.
Laczniak, G. R. (1979). “Information Content in Print Advertising”, Journalism Quarterly, 56(2), 324-27, 345.
Madden, C. S. Caballero, M. J. ve Matsukubo, S. (1986). “Analysis of Information Content in U. S. and Japanese Magazine Advertising”, Journal of Advertising, 15(3), 38-45.
Marquez, F. T. (1977). “Advertising Content: Persuasion, Information or Intimidation”, Journalism Quarterly, 54(3), 482-491.
Mueller, B. (1992). “Standardization vs. Specialization: An Examination of Westernization in Japanese Advertising”, Journal of Advertising Research, 32(1), 15-24.
Resnik, A. ve Stern, B. (1977). “An Analysis of Information Content in Television Advertising”, Journal of Marketing, 41(1), 50-53. Robertson, T. S. (1976). “Low Commitment Consumer Behavior”, Journal of Advertising Research, (16), 19-27.
Stern B. L. ve Resnik A. J. (1991). “Information Content in Television Advertising: A Replication and Extension”, Journal of Advertising Research, 31(3), 36-46.
Stern, B. L. Krugman, D. M. ve Resnik, A. J. (1981). “Magazine Advertising: An Analysis of its Information Content”, Journal of Advertising Research, 21(2), 39-44.
Stern, B.L., Resnik, A.J. ve Grubb, E.L. (1977). Information Content in Television Advertising: A Further Analysis. B. A. Greenberg, ve D. M. Bellenger (Editörler). Contemporary Marketing Thought. Chicago: American Marketing Association, s. 358-361.
Taylor, C. R. Miracle, C. ve Wilson, D. (1997). “The Impact of Information Level on the Effectiveness of US and Korean Television Commercials”, Journal of Advertising, 26 (1), 1-17.
Wiles, C. R. Wiles, J.A. ve Tjernlund, A. (1996). “The Ideology of Advertising: the United States and Sweden”, Journal of Advertising Research, 36, 57-66.