Osmanlı Dönemi cam sanatları incelendiğinde cam üretiminin Mevlevi Mehmet Dede’ylebaşladığı görülür. III. Selim tarafından cam yapım tekniklerini öğrenmek üzere (1807) deİtalya’ya gönderilen ve bir süre Venedik’te araştırma yaptıktan sonra İstanbul’da Venediküretimi camlara benzeyen eserler vermiş olan Mevlevi Mehmet Dede; kısa bir zaman sonraİstanbul, Beykoz’da kurulan atölyelerde cam sanatını geliştirmiştir.Türk zevkini çok iyi ifade eden kesme tekniği ve bitkisel motiflerin ağırlıkta olduğu minelemetekniğinin yanı sıra yaldızlı bezemelerle de süslenmiş, süt rengi, beyaz ya da mavi renkte bircam hamurundan yapılmış karakteristik cam eşyalar üretilmiştir.Üretilen bu cam eşyalara yapıldıkları yerle bağlantılı olarak Beykoz işi camlar adı verilmiştir.Geleneksel Türk camcılığı dendiğinde akla ilk gelen Beykoz cam sanatıdır.Beykoz da üretilen Osmanlı kültür ve sanatının birer simgesi olan cam eserler döneminözelliklerini yansıtmaktadır.Günümüzde Beykoz Cam sanatına benzer üretim yapan Paşabahçe, geleneksel cam üretimteknikleri ile cam atölyelerinde üretimleri devam etmektedir. Cam sanatı değerini kaybetmeyen,devamlılık gösteren el sanatlarımızdan olduğu gibi günümüzde de sürekli gelişme gösterensanat dalıdır.Günümüzde birçoğunun kaybolmuş olduğu, var olanlarının da müzelerde ya da özelkoleksiyonlarda sergilendiği cam eserlerin tarihsel gelişimleri göz önünde bulundurularakbundan sonraki bilimsel çalışmalara kaynak teşkil etmek üzere belgelendirmek, cam sanatıile ilgili yazılı kaynaklar oluşturmak açısından önem taşır.Bu araştırma ile 19.yüzyıl Beykoz camcılığının nadide eserlerin tanıtılmasının gelecek kültürlerede referans olacağı düşünülmektedir.