KARATEPE KİLİM KOOPERATİFİNDEKİ ÇALIŞMALARIN İNCELENMESİ

Geleneksel kültürümüzü en güzel şekilde temsil eden el dokuma kilimler günümüz şartlarınayenik düşmeye başlamıştır. Bu çalışmadaki amaç; Osmaniye ili, Kadirli ilçesinde bulunanKaratepe kilim örneklerini belgelemek, kilim kooperatifini incelemek ve bu alanda eksikliğihissedilen bilimsel bir doküman hazırlamaktır.Araştırma; tarama yöntemiyle yapılmıştır. Veri toplamada kilim dokuma ile ilgili literatürtaranmış, Karatepe kilim kooperatifinde kilim dokuyan bireylerden bilgi almak için anketuygulanmış ve bireylerin dokudukları kilimler bilgi formu ile incelenmiştir. Elde edilen tümveriler değerlendirilerek sonuca gidilmiştir.Kilim dokumacılığı ile uğraşan bireylerin çoğunluğu genç yaş ve üstünde, eğitim düzeyleridüşük, kilim dokumacılığını meslek haline getirmiştir. Yörede kilim dokumacılığı sadecekooperatifte yapılmaktadır, bu sayede yörede çeyiz geleneği az da olsa devam etmektedir.Kilim dokumayı bireylerin çoğu kurs merkezlerinden öğrenmiş ve bunu boş zamanlarınıdeğerlendirmek ve geçim kaynağı olarak devam ettirmişlerdir.İhtiyaçlarını karşıladıkları dokumaların fazlasını yapma gereği görmeyen dokumacılarbunun sebebini pazarlama sorunu, kullanım ve saklama zorluğu olarak belirtmişlerdir.Makine dokumaların ucuz olduğu günümüzde emeklerinin karşılığını alamayacaklarınıdüşünmektedirler.

Anahtar Kelimeler:

Karatepe, kilim dokumacılığı, kompozisyon, renk

PDF

___

Acar, B. B. (1982). “Kilim Cicim ZilicSumak Türk Dokuma Yaygılar”, İstanbul: Eren Yayıncılık.
Akpınarlı, F. (2007). “Karakeçili Kilimlerinde Kalitenin Önemi”. 8. Uluslararası Karakçili Kültür Festivali Paneli, 9 Mayıs. Şanlıurfa.
Deniz, B. (2000). “Türk Dünyasında Halı ve Düz Dokuma Yaygıları”, Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
Deniz, B. (1991). “ Ayvacık (Çanakkale) yöresi düz dokuma yaygılar (Kilim-cicim-zili)”. İzmir: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı.
Erten, B. (1989). “Karatepe Kilim Dokumaları”, Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Gül, F. G. (2015). “Gaziantep İli Kilim Dokumalarının Özellikleri”. Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü El Sanatları Eğitimi Anabilim Dalı : Ankara.
Kırışoğlu, O. (1991). “ Sanat Eğitimi Görmek, Anlamak, Yaratmak” . Ankara: Pegema Yayınları.
Onuk, T., Akpınarlı, F. (2003). “Şanlıurfa Karakeçili Kilimleri”. Atatürk Kültür Merkezi Yayınları
Onuk, T., Akpınarlı, F. (1998). “İçel El Sanatları”, Ankara: T.C Kültür Bakanlığı Yayınları
Ortaç, H.S., Onuk, T., Akpınarlı, F., & Alp, Ö. (1998). “Tarsus el sanatları”. Ankara: Kültür Bakanlığı.
Öngen, A., Gamze. (2016). “Çağdaş Türk Kirkitli Dokuma Sanatçıları”, Akdeniz Sanat Dergisi.
Özbayır, Ş. Nazan., (2010). “Mersin ili merkez köylerinde Kirkitli Düz Dokuma Geleneği” , Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Say, N. (2002). “Tekstil Anasanat Dalı’nın Lise Müfredat Programlarında İşlerlik Kazandırılması ile İlgili Öneriler”. Ankara: Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Cilt 16, Sayı 1.
Seyirci, M. (1993). “Halet Çambel ve Çukurova Kültüründe Karatepe”, 1. Uluslararası Karacaoğlan-Çukurova Halk Kültürü Sempozyumu.
Şimşek, G. (2017). “ Anadolu’da Kilim Kültürünün Değişiminde Küreselleşmenin Rolü: Örnek Olay İncelemesi Osmaniye Karatepe Kilimleri”, Uluslararası Hakemli İletişim ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi.
Tepecik, A. (1991).“Grafik Sanatların Kültür Aktarımındaki Rolü ve Önemi”. Milli Kültür Dergisi, Ankara.
Yeşilbaş, E. (2011). “Diyarbakır Karacadağ Kilimlerinin Desen ve Motif Özellikleri”. Ariş Halı, Düz Dokuma, Kumaş, Giyim, Kuşam ve İşleme Sanatları Dergisi.