PKK’NIN SÖYLEM SERÜVENİNDE ÖNDERLİK

İdeolojiler, kendilerini “dil” aracılığıyla ifade ederek, çoğu kez bu şekilde yeniden biçimlendirilirler. Onu takip eden sosyal grupların ortak bilincinde ve bilinçdışında yatan düşünceleri; kullandıkları dil vasıtasıyla grubun söylemine yansımaktadır. Bu nedenle PKK terör örgütünü algılamak ve çözümlemek için öncelikle onun söylemini kavramak ve irdelemek gerekmektedir. Çünkü söylem sayesinde örgütün ortak bilinçaltında yatan düşüncelerinin ve işleyişinin anlaşılması kolaylaşabilir. Örgütün söylemi irdelendiğinde; kişi kültüne dayalı, sorumsuz ve keyfi davranma yetkisini elinde tutan tek kişi olan yapı lideri Abdullah Öcalan’ın varlığı ile özdeşleşmiş olduğu fark edilmektedir. Zaten, PKK’da genlerindeki Marksist yapılanma gereği örgüt liderine kayıtsız şartsız mutlak itaate yaslanan bir mekanizmanın varlığı görülmektedir. PKK söyleminin anlaşılabilmesi, ancak ve ancak onun kurucusu ve yönlendiricisi olan liderleri Öcalan’ın söyleminin tarihsel süreç içerisindeki evriminin incelenmesi ile mümkündür. Bu durumda Öcalan’ın yapı söyleminin değişimi ile eş zamanlı olarak tecrübe ettiği ideolojik, ruhsal ve yaşamsal değişikliklerin etraflı bir şekilde anlaşılması önemlidir. Öcalan’ın örgüte olan hakimiyetini nasıl peyderpey arttırarak yapı üzerinde tek belirleyici güç olduğunun incelenmesi gerekmektedir. Çalışmada örgüte ait yayınlar içerisinde yapının söylemi ve örgüt ideolojisinin temel belirleyicisi olan Abdullah Öcalan’ın kullandığı kavramlar irdelenmiş, önderlik kavramının yapının yürüttüğü mücadelenin değişik evrelerinde nasıl yeniden şekillendirildiği ve konumlandırıldığı çözümlenmeye çalışılmıştır. Çalışma sonucunda 1980’li yıllardan itibaren “önderlik” kavramının yeniden tanımlandığı ve bu tanımlamanın bir safhadan sonra Öcalan’la bütünleştiği görülmüştür. Ayrıca PKK söyleminin zamanla Abdullah Öcalan’ın kişiliğine ve yaşamına endekslenmiş olduğu, Öcalan’ın sağlığı ve yaşamının PKK’dan ve hatta tüm Kürt halkından daha önemli olduğu anlaşılmıştır.

THE LEADERSHIP IN THE DISCOURSE OF PKK

Ideologies expresses themselves through “discourse” and their reformation can be traced through the changes in the leveraged discourses. Conscious and subconscious ideas of various social groups that subscribe to these ideologies have often been reflected to the discourse representing the ideology. For this reason, to comprehend and analyze PKK terrorist organization, at first, there is a need for analyzing and understanding its discourse. Thanks to the discourse, it can be easier to understand the thoughts and functioning of the organization under the common subconscious. When the discourse of the organization is analyzed, it can be noticed that the discourse is identified with existence of the leader of structure: Öcalan. It is based on his personal cult, irresponsible and the only person handling the authority to behave arbitrary. Since PKK is genetically a Marxist group, it can be realized that the existence of the mechanism stands on the absolute obedience to the organization leader. In this study, we examined the discourse leveraged within the organizational publications and concepts used by Abdullah Öcalan, the primary determinant of the structure's ideology. It waa analyzed how the concept of the “leadership” was reshaped and positioned in different phases of the struggle carried out by the organization.

___

  • Bayık, C. (2010). PKK Tarihi. Erişim Tarihi: 03.05.2019. https://tr.scribd.com/document/26709069
  • Bayık, C. (2015). Bayık'tan Türkiye'ye Cerablus Uyarısı. Erişim Tarihi: 03.05.2019. https://www.bbc.com/turkce/haberler/2015/12/151201_bayik_mulakat _2
  • Berle, A. A. (1980). İktidar. (Çev. N. Muallimoğlu). İstanbul: Tur Yayınları.
  • Bröckling, U. (2001). Disiplin: Askeri İtaat Üretiminin Sosyolojisi ve Tarihi, (Çev. V. Atayman), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Çelik, H. ve Ekşi, H. (2008). “Söylem Analizi”. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 27(27), ss.99-117.
  • Devran, Y. (2010). Haber-Söylem-İdeoloji, İstanbul: Başlık Yayın Grubu.
  • Gürses, E. (1997). Ayrılıkçı Terörün Anatomisi, IRA-ETA-PKK. İstanbul: Bağlam Yayınları.
  • İnceoğlu, Y.G. ve Çomak, N. A. (2009). Metin Çözümlemeleri. İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kalkan, D. (2006). Apocu Felesefe ve Paradigma. Kandil: HPG Yayınları.
  • Kaya, A. V. (1998). Toplumsal Değişme Açısından Karizmanın Şiddeti Atatürk, Hitler, Humeyni. Ankara: Sis Yayınları.
  • Öcalan, A. (2004). Bir Halkı Savunmak. İstanbul: Çetin Yayınları.
  • Öcalan, A. (2015). Demokratik Kurtuluş ve Özgür Yaşamı İnşa (İmralı Notları). Köln: Weşanen Mezopotamya Yayınları.
  • Özcan, N. A. (1999). PKK (Kürdistan İşçi Partisi) Tarihi, İdeolojisi ve Yöntemi. Ankara: ASAM Yayınları.
  • Özgür Halk Dergisi (2001). Demokratik Kurtuluş ve Özgür Yaşam İçin. Erişim Tarihi: 03.05.2019.https://issuu.com/ozgurhalk/docs/dergi
  • Pir, M.H. (2014). Bir Yanılsamanın Sonu. İstanbul: Komal Basın Yayın Dağıtım.
  • Robins, K. (1999). İmaj. (Çev: N. Türkoğlu). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Serxwebun (2010). Komploya Karşı Mücadele Güneşimizi Karartamazsınız Fedai Çizgisi. Erişim Tarihi: 03.05.2019. http://www.serxwebun.org/arsiv/345/files/assets/downloads/page0009 .pdf
  • Serxwebun (2019). Önderlikle Buluşmanın Yoluna Girmek Bile İnsanı Huzurlu Kılıyor. Erişim Tarihi: 03.05.2019. http://serxwebun.org/index.php?sys=naverok&id=288
  • Serxwebun (2019). Önderliği Doğru Anlayalım, Çok Yönlü Eylemlilik Sürecini Geliştirelim. Erişim Tarihi: 03.05.2019. http://www.serxwebun.org/arsiv/450/files/assets/common/downloads/ publication.pdf
  • Sezer, T. (2011). “Manifesto‟dan KCK Sözleşmesi‟ne PKK/KCK‟da Söylem”. Uluslararası Güvenlik ve Terörizm Dergisi, 3,(1).ss. 42-65.
  • Sözen, E. (2014). Söylem: Belirsizlik, Mübadele, Bilgi/Güç ve Refleksivite. İstanbul: Birleşik Yayınları.
  • Şafak, M. (2005). PKK (Partiya Karkerên Kurdistan) Yeniden İnşa Kongre Belgeleri. İstanbul: Çetin Yayınları.
  • Şeker, M. ve Şeker, T. (2009). Terör ve Haber Söylemi. İstanbul: Literatürk Yayınları.
  • Van Dijk, T. A. (1999). Söylemin Yapıları ve İktidarın Yapıları. (Der. M. Küçük), Medya İktidar İdeoloji. Ankara: Ark Yayınları.
  • Van Dijk, T. A. (2003). Söylem ve İdeoloji: Çok Alanlı Bir Yaklaşım. Söylem ve İdeoloji: Mitoloji, Din, İdeoloji. (Haz. B. Çoban ve Z. Özarslan). İstanbul: Su Yayınları.
  • Weber, M. (1993). Sosyoloji Yazıları. (Çev. T. Parla). İstanbul: Hürriyet Vakfı Yayınları.