Giriş ve amaç: Helicobacter pylori (H. pylori) eradikasyon oranı bölgelere ve tedavi rejimlerine göre farklılıklar göstermektedir. Bu çalışmadaki amacımız farklı tedavi rejimlerinin etkinliğini karşılaştırmaktır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya hızlı üreaz testi ve/veya histopatoloji ile H. pylori pozitif olduğu gösterilen dispeptik hastalar alındı. Hastalar iki gruba ayrıldı. Grup A'ya lansoprozol 2x30 mg, klaritromisin 2x500 mg, amoksisilin 2x1000 mg, grup B'ye lansoprozol 2x30 mg, klaritromisin 2x500 mg, amoksisilin 2x1000 mg, ranitidin bismuth sitrat 2x400 mg 14 gün süreyle verildi. Tedavi bitiminden 4 hafta sonra kontrol endoskopi yapılarak histopatolojik olarak H. pylori durumu araştırıldı. Bulgular: Çalışmaya nonülser dispepsisi olan 49 erkek, 86 kadın, toplam 135 hasta alındı. Çalışmaya alınan hastaların endoskopik olarak 56 (%41,5)'sında antral gastrit, 79 (%58,5)'unda pangastrit saptandı. Pangastriti olanları n 51(%64)'inde; antral gastriti olanların 32 (%57)'sinde eradikasyon sağlandı. Eradikasyon oranları grup A ve B'de sırası ile %56, %68 p=0,099 bulundu. Grup A ve B'de yaş ortalaması ve erkek/kadın oranı sırasıyla (41,2±11vs 42,1±12) (25/50 vs 24/36) idi. Grup A'da %58,6 antral gastrit, %41,3 pangastrit, grup B'de %20 antral gastrit, %80 pangastrit vardı. Sonuç: Bismuth içeren tedavi grubunda eradikasyon başarı oranı sayısal olarak daha yüksek olmakla beraber istatistiki fark saptanmamı ş olup eradikasyon oranları genel literatüre göre düşük bulunmuştur.

Background/aim: The eradication rate of Helicobacter pylori (H. pylori) shows variation in different geographic regions and treatment regimens. We aimed to study the eradication rates of different regimens in our region. Materials and methods: One hundred and thirty-five H. pylori positive patients (49 males, 86 females; mean age: 41,7±12 years) with non-ulcer dyspepsia were included in the study. The patients were divided into two groups according to the treatment regimens. Lansoprozole 30 mg, clarithromycin 500 mg, amoxicilin 1 g were given twice daily for 2 weeks (group A). Patients in group B recevied ranitidine bismuth subcitrate 400 mg, lansoprozole 30 mg, clarithromycin 500 mg, amoxicilin 1 g twice daily for 2 weeks. Two biopsies each before and after treatment were obtained from antrum and corpus, and histopathologically evaluated. Eradication was assumed to be successful if no H. pylori was detected from four biopsy specimens taken after treatment. Results: The overall eradication rate was 61,5%. The rates of eradication were 56%, 68% p=0,099 in groups A and B, respectively. Fifty-six patients (41,5%) were had antral gastritis and 79 (58,5%) patients had pangastritis. Mean ages and male/ female ratio (41,2±11 vs 42,1±12, p=NS) (25/50 vs 24/36, p=NS) in groups A and B, respectively. No correlation between sex and H. pylori eradication was found. Conclusion: The rate of eradication in group B was higher than group A, but not statistically significant. However, our rates of eradication were significantly lower compared to those reported in literature.