Bu çalışmada, 2004-2013 ve 2014-2017 dönemlerinde Türkiye’de 26 bölgede (Düzey 2) Hanehalkı İşgücü Araştırması’ndan (TÜİK) elde edilen bireysel veriler kullanılarak ücret eğrisinin bölge, yaş ve cinsiyet gruplarına göre geçerliliği incelenmektedir. Ücret eğrisi, yerel işsizlik oranı ile ücret düzeyi arasındaki negatif ilişkiyi tanımlar. Türkiye için yapılan önceki çalışmalarda ücretin işsizlik esnekliğinin bölgelerde farklılık gösterip göstermediği araştırılmamıştır. Card’da (1995) belirtildiği gibi gruba özgü işsizlik oranları kullanılmaktadır. Mikro düzeyde ücret verileri kullanılarak Türkiye için bir ücret eğrisi tahmin edilmektedir. Anket toplam 6,520,839 bireysel gözlem içermektedir. Bu verilerden tam zamanlı, sürekli çalışan ve ücret sorusuna 0’dan büyük cevap vermiş 1,018,202 birey çalışmaya dahil edilmiştir. Veriler FE-2SLS ve EC-2SLS modelleri ile analiz edilmektedir. Hausman test sonucuna göre tutarlı tahmin veren anlamlı bulgular modelde değerlendirilmektedir. Alt gruplar için tutarlı olan tahminci çoğunlukla EC-2SLS’dir. Türkiye’de bölgesel tahminlerde genel bulgulara göre daha yüksek ücret esnekliği bulunmaktadır. Bununla birlikte, ücretin gruba özgü bölgesel işsizliğe cevap vermediği bölgeler de mevcuttur. Bu çalışmaya göre, Türkiye’de bölgesel tahminlerde reel ücretlerin işsizlik esnekliği farklı yaş ve cinsiyet gruplarında bölgeden bölgeye değişmektedir.