Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Değişen Oyun Tercihleri

İçinde bulunduğumuz bilgi ve teknoloji çağında her alanda hızlı bir değişim yaşanmaktadır. Teknolojik yenilikler ve değişimler yaşam standartlarımızı, tercihlerimizi, sosyal ilişkilerimizi ve alışkanlıklarımızı da değiştirmektedir. Peki, bu değişim ve teknolojik yenilikler çocukların, gelişimleri üzerinde son derece önemli bir rolü olan oyun tercihlerini nasıl etkilemektedir? Bu araştırmanın amacı okul öncesi dönem çocuklarının değişen oyun tercihlerini belirlemektedir. Araştırma betimsel tarama modeli üzerine kurgulanmıştır. Çalışma grubunun oluşturulmasında amaçlı örnekleme yöntemlerinden benzeşik örnekleme tekniği kullanılmıştır. Araştırmaya Tokat resmi bir anaokulunda eğitimlerini sürdüren üç, dört ve beş yaş gruplarından 110 çocuk katılmıştır. Araştırma verileri çocukların oyun tercihlerini yansıtan çoklu durumları içerecek şekilde toplanmıştır. Elde edilen veriler betimsel analiz yöntemiyle analiz edilmiştir. Tüm yaş gruplarında çocuklar boyama etkinliğinde geleneksel oyunları, oyun salonu etkinliğinde ise elektronik araçlarla oynanan oyunları daha fazla tercih etmiş ve yaş grubunun yükselmesiyle birlikte elektronik aletlerle oynanan oyunların daha fazla tercih edildiği görülmüştür. Çocukların oyunları tercih etme nedenlerinde ise; oyuna karşı ilgi ve sevgi, oyunun eğlenceli olması, oyun hakkındaki merak, alışkanlıklar ve daha önceki deneyimler tercih nedenleri arasında öne çıkmaktadır.

Altering Game Preferences of Preschool Children

In this information and technology age, there is a rapid change in every area. Technological innovations and changes also alter our life standards, preferences, social relations and habits. So how do these changes and technological innovations affect game preferences that play a significant role in children’s development? The objective of this study is to determine the altering game preferences of preschool children. The study was constructed on the descriptive screening model. Study group was formed using homogeneous sampling technique, which is among purposeful sampling methods. The study included 110 children receiving education at an official nursery school in Tokat from the age groups of three, four and five. Study data were collected in a way to include multi-state of children reflecting their game preferences. The acquired data were analyzed with descriptive analysis method. Children from all age groups preferred traditional games in coloring activities and games based on electronic devices in game center activities and it was observed that games based on electronic devices were played more as the age of children increased. Children’s reasons for prefering games include; interest in and love for games, finding games entertaining, curiosity about games, habits and former experiences.

PDF

___

Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yavuzer, H.(1993). Ana baba ve çocuk. İstanbul: Remzi Kitabevi.
Wood, E. and Hedges, H. (2016). Curriculum in early childhood education: Critical questions about content, coherence, and control. The Curriculum Journal, 27 (3), p. 387-405.
Whitebread, D., Coltman, P., Jameson, H. and Lander, R. (2009) Play, cognition and selfregulation: What exactly are children learning when they learn through play? Educational and Child Psychology, 26, (2), p.40-52.
Vygotsky, L. S. (1967). Play and its role in the mental development of the child. Soviet Psychology, 5, (3), p.6-18.
Ulutaş-Avcu, A. (2015). Examination of the opinions of preschool teachers regarding game activities. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 8, (41), s.1052-1058.
Türkmenoğlu, F. ( 2005). 60–72 Aylık çocukların matematik becerilerini kazanmalarında, oyun yoluyla matematik becerilerini kazandırma programının etkisinin incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Türk Dil Kurumu (2017). Büyük Türkçe sözlük. www.tdk.gov.tr/indexphp?option=com_bts
Tuğrul, B., Ertürk, H.G., Altınkaynak-Özen, Ş. ve Güneş, G. (2014b). Anaokuluna devam eden altı yaşındaki çocuklar ile okul öncesi öğretmenlerinin oyun hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi 15, (1), s.97-116
Tuğrul, B., Ertürk, H.G., Altınkaynak-Özen, Ş. ve Güneş, G. (2014a). Oyunun üç kuşaktaki değişimi. International Journal of Social Science, 27, s.1-16.
Taş, İ., Eker, H. ve Anlı, G. (2014). Orta öğretim öğrencilerinin İnternet ve oyun bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. Online Journal Of Technology Addiction & Cyberbullying, 1 (2) , s.37-57.
Şirin, S. (2011). Anaokuluna devam eden beş yaş grubu çocuklara sayı ve işlem kavramlarını kazandırmada oyun yönteminin etkisi. Yüksek Lisans Tezi Uludağ Üniversitesi, Egitim Bilimleri Enstitüsü, Bursa.
Şahin, C. ve Tuğrul, V.M. (2012). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin incelenmesi. Journal of World of Turks, 4, (3), s.115-130.
Stephen, C., and Plowman, L. (2014). Digital play. In sage handbook of play and learning in early childhood, (L. Brooker, M. Blaise, & S. Edwards Edts.). London: Sage.
Schaefer, C.E. (1993). The therapeutic powers of play. Northvale: Jason Aronson.
Scarlett, W. G. (2015). The sage encyclopedia of classroom management. California: SAGE Publications.
Senemoğlu, N. (2007). Gelişim öğrenme ve öğretim (kuramdan uygulamaya). Ankara: Gönül yayıncılık.
Selçuk, Z. (2007). Eğitim psikolojisi, Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Sapsağlam, Ö. ve Ömeroğlu, E. (2015). Okul öncesi öğretmenlerinin eğitim programlarında değerler eğitimine yer verme düzeylerinin belirlenmesi. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 6, (21), s.244-264.
Rideout, V. J. (2011). Zero to eight: Children media use in America. San Francisco: Common Sense Media.
Prensky, M. (2001). Digital game-based learning. New York: McGraw-Hill.
Pilten, P. ve Pilten, G. (2013). Okul çağı çocuklarının oyun kavramına ilişkin algılarının ve oyun tercihlerinin değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9, (2), s.15-31.
Pehlivan, H. (2005). Oyun ve öğrenme. Ankara: Anı Yayınları.
Patton, M. Q. (2014). Nitel araştırma ve değerlendirme yöntemleri. (Mesut Bütün ve Selçuk Beşir Demir, Çev Edt.). Ankara: Pegem Akademi.
Parten, M. (1933). Social play among preschool children. Journal of Abnormal and Social Psychology, 28, 136-147.
Pala, F. K. ve Erdem, M. (2011). Dijital oyun tercihi ve oyun tercih nedeni ile cinsiyet, sınıf düzeyi ve öğrenme stili arasındaki ilişkiler üzerine bir çalışma. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 12, (2), s. 53-71.
Özdenk, Ç. ( 2007). 6 Yaş grubu ögrencilerinin psikomotor gelisimlerinin sağlanmasında oyunun yeri ve önemi. Yüksek Lisans Tezi, Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Elazığ.
Office of the United Nations High Commissioner for Human Rights (OHCHR) (2016). Convention on the rights of the child. http://www.ohchr.org/EN/ProfessionalInterest/Pages/CRC.aspx adresinden 12.12.2017 tarihinde alınmıştır.
Miller, E. and Kuhaneck, H. (2008). Children’s perceptions of play experiences and the development of play preferences: A qualitative study. American Journal of Occupational Therapy, 62, p.407–415.
Lupton, D. (2015). Digital sociology. London: Routledge.
Koçyiğit, S. ve Baydilek, N. (2015). Okul öncesi dönem çocuklarının oyun algılarının incelenmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7, (1), s.1-28.
Kabadayı, A. (2014). Contributions of the “Counting Jingles” to children in plays from teachers’ perspectives. Procedia-Social and Behavioral Science, 143, p.458-462.
Işılak, H. ve Durmuş, A. (2004). Eğitici oyun yöntemi, kara tahtayı aşmak ögrenci merkezli ögretmenlik. İstanbul: Kaknüs Yayınları.
Horzum, M. B. (2011). İlköğretim öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Eğitim ve Bilim, 36, (159), s.56-68.
Gözalan, E. ve Koçak, N. (2014). Oyun temelli dikkat eğitim programının 5-6 yaş çocukların kelime bilgi düzeylerine etkisinin incelenmesi. KMU Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 16, s.115-121.
Gökçearslan, Ş. ve Durakoğlu, A. (2014). Ortaokul öğrencilerinin bilgisayar oyunu bağımlılık düzeylerinin çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 23, 419-435.
Giren, S. (2016). Okul öncesi öğretmenlerinin “okul öncesi dönem çocuğu için oyun” kavramına ilişkin metaforları. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 12, (1), s.372-388.
Ginsburg, K. R. (2007). The importance of play in promoting healthy child development and maintaining strong parent-child bonds. Clinical report of the American Academy of Pediatrics. Pediatrics, 119, (1), p.182-191.
Fagen, R. M. (2011). Play and development. In A. D. Pellegrini (Ed.), Oxford handbook of the development of play (pp. 83–100). England: Oxford University Press.
European Cooperation in Science and Technology-Cost. (2016). The digital literacy and multimodal practices of young children. Erişim Tarihi: 20.12.2017; http://www.cost.eu/COST_Actions/isch/IS1410
Erşan, S. ( 2006). Okul öncesi egitim kurumlarına devam eden altı yaş grubundaki çocukların oyun ve çalışma (iş) ile ilgili algılarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi, Egitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara
Erbay, F. ve Durmuşoğlu Saltalı, N. (2012). Altı yaş çocuklarının günlük yaşantılarında oyunun yeri ve annelerin oyun algısı. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD) 13, (2), s.249-264.
Bertan, M., Haznedaroğlu, D., Koln, P., Yurdakök, K. ve Güçiz, B. D. (2009). Ülkemizde erken çocukluk gelişimine ilişkin yapılan çalışmaların derlenmesi (2000-2007). Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 52, (1), s.1-8.
Athey, I. (1984). Contributions of play to development. In T. D. Yawkey & A. D. Pellegrini (Eds.), Child’s play: Developmental and applied (pp. 9–27). Hillsdal: Erlbaum.
Arslan, E. (2017). The effect of social media on marketing. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 8, (28), p. 11-23.
Arnott, L. (2013). Are we allowed to blink? Young children’s leadership and ownership while mediating interactions around technologies. International Journal of Early Years Education, 21, (1), p.97–115.
Alat, Z., Akgümüş, Ö. ve Cavalı, D. (2012). Okul öncesi eğitimde açık hava etkinliklerine yönelik öğretmen görüş ve uygulamaları. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, (3), s.47-62.
Akçay, D. ve Özcebe, H. (2012). Okul öncesi eğitim alan çocukların ve ailelerinin bilgisayar oyunu oynama alışkanlıklarının değerlendirilmesi. Çocuk Dergisi 12, (2), s.66-71.