İlkokul İkinci Sınıfa Devam Eden Üstün Yetenekli Çocukların Zeka Düzeyleri ve Problem Çözme Becerileri Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi

Üstün yetenekli çocukların normal yaşıtlarına göre bilişsel beceriler bakımından daha ileride olduklarıgörülmektedir. Problem çözme çocuğun hem iç hem de dış yeteneklerini kullanmasına yardımcı olan, yetenekalanlarını ve sorumluluk alma durumlarını arttıran, bir süreç olup belli bir amaca ulaşılma sürecinde karşılaşılanzorlukların üstesinden gelme çabası olarak da tanımlanmıştır. Üstün yetenekli çocukların karşılaştıkları her birproblem var olan potansiyelin harekete geçirilmesini sağlayacaktır. Problem durumlarıyla yüzleşen ve buproblemlere çözüm bulmakta zorlanan üstün yetenekli çocukların asıl potansiyellerine ulaşması yolunda önemlibir adım atılmış olacaktır. Bu çalışmada Kırşehir BİLSEM’e devam eden üstün yetenekli çocukların zekadurumları ve problem çözme yetenekleri arasındaki ilişkiyi incelenmektedir. Çalışmada ilişkisel karşılaştırmayöntemi kullanılmıştır. Öğretmenleri tarafından aday bildirim formuyla bildirilen çocuklara Wisc-R IV zeka testiuygulanmıştır. Testler farklı zamanlarda ve bireysel olarak uygulanmıştır. Zeka düzeyleri belirlenen buöğrencilere “Problem Çözme Becerileri Ölçeği” de uygulanarak aradaki ilişki incelenmiştir. İstatistiksel açıdananlamlı olmamakla birlikte en yüksek korelasyon WISC_R zeka testi sonuçları ile “Problem Çözme BecerileriÖlçeği Toplamı” arasındadır (p=0,077; r=0.470). Korelasyon katsayısı değeri (r=0,470) olması nedeniylekarşılaştırılan iki değer olan Wisc-R zeka testi sonuçları ile Problem Çözme Becerileri Ölçeği Toplam puanıarasında orta düzeyde(0,30-0,70 arası) pozitif bir ilişki vardır.

Determination of the Relationship Between Intelligence Levels and Problem Solving Skills of Gifted Children Attending Second Year of Primary School

It is seen that gifted children are more advanced in terms of cognitive skills than their normal peers. Problem solving is a process that helps the child to use both his / her internal and external abilities, increases his / her ability areas and taking responsibility, and is defined as an effort to overcome the difficulties encountered in the process of achieving a certain purpose. Each problem that gifted children face will enable the potential to be activated. An important step will be taken to reach the actual potential of gifted children who are confronted with problem situations and find it difficult to find solutions to these problems. This study examines the relationship between intelligence levels and problem solving skills of gifted children attending Kırşehir Bilsem. Relational Comparison Method was used in the study. Wisc-R IV intelligence test was applied to the children who were reported by their teachers with a candidate notification form. Tests were conducted at different times and individually. Problem solving skills scale was applied to these students whose intelligence levels were determined and the relationship was examined. Although not statistically significant, the highest correlation was between WISC_R intelligence test results and Problem Solving Skills Scale (p = 0.077; r = 0.470). Since the correlation coefficient value (r = 0.470) is compared, there is a moderate positive correlation (between 0.30-0.70) between the two values of Wisc-R intelligence test and the Problem Solving Skills Total score.

PDF

___

Akarsu, F. (2001). Üstün Yetenekli Çocuklar, Aileleri ve Sorunları. Ankara: Eduser Yayınları
Arı, R. ve Seçer, Z. (2003). Farklı ana baba tutumlarının çocukların psikososyal temelli problem çözme becerilerine etkisinin incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10, 451-464.
Aydoğan, E. Y. (2004). İlköğretim ikinci ve dördüncü sınıf öğrencilerine genel problem çözme becerilerinin kazandırılmasında eğitimin etkisinin incelenmesi, Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
Aydoğan, Y. (2012). Problem Çözme ve Problem Çözme Becerilerinin Desteklenmesi. Ankara: Özgünkök.
Bellmann, A. (2003). “Effectiveness of social problem-solving program in preschool children with developmental deficits” ZeitschriftfürPadagogische Psychology.17(1).(p.27-41).
Binet, A., & Simon, T. (1961). The development of intelligence in children.
Bingham, A. (2004). Çocuklarda problem çözme yeteneklerinin geliştirilmesi, (Çev.: A. Ferhan Oğuzkan), 6. Basım. İstanbul: Millî Eğitim.
Sternberg, R. J. (2004). Culture and intelligence. American psychologist, 59(5), 325.
Chung, K. H.,& Tam, Y. H. (2005). Effects of cognitive-based instruction on mathematical problem solving by learners with mild intellectual disabilities. Journal of Intellectual and Developmental Disability, 30, 207- 216
Çağlar,D. (2004). Üstün yetenekli öğrencilerin özellikleri, I.Türkiye Üstün Yetenekli Çocuklar Kongresi Seçilmiş Makaleler Kitabı,İstanbul.
Dağlıoğlu, H. E. (1995). İlkokul 2.-5. sınıflara devam eden çocuklar arasından üstün yetenekli olanların belirlenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
English, L. D. (2007). Interdisciplinary modelling in the primary mathematics curriculum. Mathematics. essential research, essential practice, 275-284.
Gardner, W. R., & Gardner, H. R. (1983). Principles of water management under drought conditions. In Developments in Agricultural and Managed Forest Ecology, 12, 143-155.
Hune, J.B.& Nelson, C.M. (2002) Effects of Teaching a Problem-solving Strategy on Preschool Children with Problem Behavior” Behavioral Disorders.27(3), 185-227.
Johnson, J,L. (2000). Preventing conduct problems and increasing social competence in high-risk preschoolers. A Doctoral Dissertation Regent University, Virgina.
MEB (1991). Üstün Yetenekli Çocuklar ve Eğitimleri Raporu. Ankara: Milli Eğitim
Piaget, J. (1952). The origins of intelligence in children (M. Cook, Trans.). New York, NY, US.
Rogers, K. B. (1998). Using current research to make" good" decisions about grouping. NASSP Bulletin, 82(595), 38-46.
Şahin, Z. (2000). Çocukların psiko- sosyal temelli problem çözme becerilerinin çeşitli değişkenler açısından karşılaştırmalı olarak incelenmesi. Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (6), 451- 470.
Terman, L. M., Baldwin, B. T., Bronson, E., & De Voss, J. C. (1926). Mental and physical traits of a thousand gifted children (Vol. 1). Stanford, CA: Stanford University Press.
Terzi, Ş.(2003).Altıncı sınıf öğrencilerinin kişiler arası problem çözme beceri algıları, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, l(2):221-232
Thornton, P. H. (1999). The sociology of entrepreneurship. Annual review of sociology, 25(1), 19-46.
Thurstone, L. L. (1924). The nature of general intelligence and ability (III). British Journal of Psychology, 14(3), 243.
Walker, S.,Irving, K., ve Berthelsen, D. (2002). Gender in fluences on preschool children’s social problem- solving strategies, The Journal of Genetic Psychology, 163(2).
Webster-Stratton, C., Reid, M. J., & Hammond, M. (2001). Preventing conduct problems, promoting social competence: A parent and teacher training partnership in Head Start. Journal of clinical child psychology, 30(3), 283-302.
Weschler, D. (1998). Weschler memory scale ((WAIS-III)). New York: Psychological Corporation.