HALK EĞİTİM MERKEZİ KURSİYERLERİNİN FARKLI DEĞİŞKENLER AÇISINDAN İNCELENMESİ
Bu çalışmada hayat boyu öğrenme kapsamında açılan Halk Eğitim Merkezi kurslarına katılmış olan kursiyerlerin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2015 - 2019 yıllarında Halk Eğitim Merkezi’nde açılan kurs programlarından altı mesleki kurs programına katılan kursiyerler oluşturmaktadır. Bu altı mesleki kurs programının tercih edilme sebebi kursiyerlerin bu kurs programlarını belirlenen zaman diliminde her dönem seçmiş olmaları, bu kurs programlarına ait aktif atölyeler olması ve en önemlisi bu kurslarda öğreticilik yapan kalfa ve usta öğreticilerin bu zaman diliminde 2015- 2019 bu kurslara kursiyer olarak katılmış olmalarıdır. Bu kurslara 1172 kadın ve 102 erkek katılmıştır. Bu çalışmada veriler doküman incelemesi ve yarı yapılandırılmış görüşme yoluyla elde edilmiştir. Seçilen altı kurs programında kalfalık veya usta öğreticilik yapan öğretmenlerle görüşme yapılmıştır. Sonuç olarak Halk Eğitim Mesleki kurs programlarına kadın kursiyerlerin erkeklere oranla daha çok katıldıkları görülmüştür. Hem kadın hem de erkek kursiyerlerin çoğunlukla genç yetişkin 23-44 yaşlarında ve ortaokul mezunu oldukları görülmüştür. Görüşme sonucunda üç tema ortaya çıkmıştır. Bu temalar; “mesleki kursların kazandırdıkları, hayat boyu öğrenmenin anlamı ve mesleki kurslara yönelik öneriler”dir. Görüşmecilerin hayat boyu öğrenmeyi içselleştirdikleri ve hayatlarına yansıttıkları görülmüştür.
Evaluation of Public Education Center Trainees in Terms of Different Variables
This study aimed to analyze the trainees attending the Public Education Center vocational course programs opened within the context of lifelong learning. The study group of the research is composed of trainees from six vocational course programs offered at the Public Education Center between 2015 and 2019, including 1,172 female trainees and 102 male trainees. The reasons of selecting these six vocational course programs include the trainees who have chosen these vocational course programs each semester, the programs containing active workshop, and, most importantly, instructors who taught these programs having participated as trainees in these programs during this period 2015 - 2019 . Research data were collected through document review and semi-structured interviews conducted with the instructors of six vocational course programs selected for this research. According to the results of the document analysis, it was observed that women were more likely to attend Public Education Center vocational course programs. Both female and male trainees included mostly young adults ages 23 to 44 and secondary school graduates. Three themes were formed according to the result of descriptive analysis, including: “the gains from vocational course programs”, “the meaning of lifelong learning”, and “the suggestions for vocational course programs”. It was observed that interviewees internalized lifelong learning and reflected it completely throughout their lives.
___
- Aksoy, M. (2013). Kavram olarak hayat boyu öğrenme ve hayat boyu öğrenmenin Avrupa Birliği
serüveni. Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 64, 23- 48.
- Akyol, B., Başaran, R. ve Yeşilbaş, Y. (2018). Halk eğitim merkezi kursiyerlerinin yaşam doyum
düzeyleri ve yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi
Dergisi, 48, 301-324.
- Budak, Y. (2009). Hayat boyu öğrenme ve ilköğretim programlarının hedeflemesi gereken insan
tipi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 29 (3), 693 – 708.
- Demiralp, D., ve Kazu, H. (2017). Öğretmen adaylarının etkili yaşam boyu öğrenme düzeylerinin
çeşitli değişkenler açısından karşılaştırılması. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi,
18(3), 71-85. DOI: 10.17679/inuefd.354234
- Demirel, M. ve Yağcı, E. (2012). Sınıf öğretmeni adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algıları.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 100-111.
- Devlet Planlama Teşkilatı (2001). Sekizinci beş yıllık kalkınma planı hayat boyu eğitim veya örgün
olmayan eğitim özel ihtisas komisyonu raporu. 02.02.2018 tarihinde
http://www.sbb.gov.tr/wpcontent/uploads/2018/11/08_HayatboyuEgitimiOrgunOlmayanE
gitim.pdf. adresinden erişilmiştir.
- Diker Coşkun, Y. ve Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri.
Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
- Doğan, S. ve Kavtelek, C. (2015). Hayat boyu öğrenme kurum yöneticilerinin hayat boyu
öğrenmeye ilişkin algıları. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1), 82-
104.
- Ekşioğlu, Tarhan ve Gürbüz. (2017). Yaşam boyu öğrenme eğilimleri ile özyetkinlik beklentisi ve
kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 25(5), 1925-
1940.
- Epçaçan, C. (2013). Yaşam boyu öğrenme becerilerinin ders kitaplarında yer alma düzeyine örnek
bir inceleme. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (11), 0-0. DOI:
10.14520/adyusbd.482
- Evin Gencel, İ. (2013). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterliklerine yönelik algıları.
Eğitim ve Bilim, 38(170), 237-252.
- Güleç, İ., Çelik, S. ve Demirhan, B. (2013). Yaşam boyu öğrenme nedir? kavram ve kapsamı üzerine
bir değerlendirme. Sakarya University Journal Of Education, 2(3), 34-48.
- Güzel, H. (2017). Lise öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin bazı değişkenler açısından
incelenmesi. The Journal of Academic Social Science Studies, 56, 23-35,
- İzci, E. ve Koç, S. (2012). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin görüşlerinin
değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 101- 114.
- Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Nobel Yayınları.
- Kazu, İ. Y. ve Erten, P. (2016). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. İlköğretim Online,
15 (3), 838-854.
- Kılıç, A. E. ve Yılmaz, R. (2019). Hayat boyu öğrenme kapsamında son 10 yıl içerisinde yayınlanan
makalelerin betimsel analizi. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), 322-359
- Klamma, R., Chatti, M.A., Duval, E., Hummel, H., Hvannberg, E.T., Kravcik, M., Law, E., Naeve, A.
and Scott, P. (2007). Social software for life-long learning. Journal of Educational Technology
and Society, 10(3), 72-83
- Küçükahmet, L. (2009). Program geliştirme ve öğretim. Ankara: Nobel Yayınları.
- Millî Eğitim Bakanlığı (2014). Türkiye hayat boyu öğrenme strateji belgesi ve eylem planı 03.01.2019
tarihinde http://hbogm.meb.gov.tr/str/files/hbo_eylem_plani_2014_2018.pdf adresinden
erişilmiştir.
- Millî Eğitim Bakanlığı (2018). Millî eğitim bakanlığı hayat boyu öğrenme kurumları yönetmeliği.
05.01.2019tarihindehttp://hbogm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_04/11093946_MEB_H
BO_KURUMLARI_YYNETMELYYY.pdf adresinden erişilmiştir.
- Hayat Boyu Öğrenme Genel Müdürlüğü (2018). Hayat boyu öğrenme portalı. 10.01.2019 tarihinde
http://www.hbo.gov.tr/Hakkimizda/Onem adresinden erişilmiştir.
- Oral, B. ve Yazar, T. (2015). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenmeye ilişkin algılarının çeşitli
değişkenlere göre incelenmesi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 14(52), 001-011.
- Özgür, H. (2016). Öğretmen adaylarının yaşam boyu öğrenme yeterlikleri ve bilgi okuryazarlığı özyeterlikleri
üzerine bir çalışma. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(1), 22-38
- Smith, M.K. (1996). Adult education. 02.02.2019 tarihinde
http://www.infed.org/lifelonglearning/badedgn.htm adresinden erişilmiştir.
- Taş, H. Y. (2011). İŞKUR’un mesleki eğitim faaliyetlerinin istihdam üzerine etkileri: Yalova İŞKUR
örneği. Sosyal Siyaset Konferansları, 61(2), 153- 176.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2005). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin
Yayınları.