JİGSAW YÖNTEMİNİN ÖĞRENCİLERİN TARİH DERSİNE KARŞI TUTUMLARINA ETKİSİ VE YÖNTEM HAKKINDA ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ

Bu araştırmanın amacı, jigsaw yönteminin 9. sınıf öğrencilerinin tarih dersine karşı tutumlarına etkisi tespit etmek ve yöntem hakkında görüşlerini almaktır. Araştırmada ön test son test kontrol gruplu deneysel desen uygulanmıştır. Çalışma Trabzon ili Of ilçesinde bir ortaöğretim kurumunun 9. sınıflarında okuyan 88 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veriler tarih dersi tutum ölçeği ve açık uçlu soru formu ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde SPSS 22.0, nitel verilerin analizinde ise içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları uygulama öncesi deney ve kontrol grupları arasında tarih dersine karşı tutumlarında anlamlı düzeyde farkın olmadığını uygulama sonrasında ise her iki grubunda tarih dersine yönelik tutumlarının olumlu yönde değiştiğini göstermektedir. Ancak, jigsaw grubunun sontest tarih dersi tutum puanlarının ortalamaları kontrol grubunun tutum puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Araştırma bulgularından jigsaw yönteminin öğrencilerin tarih dersine karşı tutumlarını olumlu yönde artırmada etkili olduğu tespit edilmiştir. Jigsaw yönteminin öğrencilerin çalışma isteklerini artırdığı, öğrenmelerini kolaylaştırdığı, detaylı ve kalıcı öğrenmelerini sağladığını, arkadaşlık ilişkilerini geliştirdiği ve sosyalleşmelerini sağladığı nitel bulgulardan anlaşılmaktadır.

The Effect of Jigsaw Method on Students’ Attitude Towards History Course and Students’ Views on the Method

The study aimed at determining the effect of the jigsaw method on the 9th grade students’ attitude towards history course and their views on the method. In the study, experimental design with pre-test and post-test control group was employed. The study was carried out with the participation of 88 9th grade students who were studying at a secondary school in Of District of the Province of Trabzon in Turkey. The data were obtained through history course attitude scale and open-ended questionnaire form. SPSS 22.0 software was used for the analysis of quantitative data, while content analysis was utilized for the analysis of qualitative data. The study results show that there was no significant difference between the attitudes of the experimental group and the control group towards history course before the implementation, whereas after the implementation a positive change in the attitudes of both groups towards history course was observed. However, it was found that the average of post-test history course attitude scores of the jigsaw group was significantly higher than that of the control group. When the findings of the study were considered, it was determined that the jigsaw method had a significant role in increasing the students’ attitudes towards history course in a positive way. It was understood from the qualitative findings that the jigsaw method increased the students’ motivation to study, facilitated their learning, provided detailed and permanent learning, improved their relationship with friends and helped them socialize.

___

  • Açıkgöz, K. Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: kuram, araştırma ve uygulama. Malatya: Uğurel Press.
  • Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme (2nd Edition). İzmir: Educational World Publications.
  • Bayrakçeken, S., Doymuş, K. ve Doğan, A. (2013). İşbirlikli öğrenme modeli ve uygulanması. Ankara: Pegem Academy Publications.
  • Büyüköztürk, Ş. (2007). Data analysis handbook for social sciences. Ankara: Pegem Academy Publications.
  • Cohen, E. G. (1986). Desining groupwork: strategies for heterogeneoas classroom. New York: Colombia University Teacher College.
  • Crone, T. S. ve Portillo, M. C. (2013). Jigsaw variations and attitudes about learning and the self in cognitive psychology. Teaching of Psychology, 40 (3), 246-251.
  • De Baz, T. (2001). The effectivness of the jigsaw cooperative learning on students’ achievement and attitudes toward science. Science Education International. 12 (4), 6-11.
  • Demircioğlu, İ. H. (2006). Avrupa birliği ülkeleri ve Türkiye’de tarih öğretiminin genel amaçlarının karşılaştırmalı bir değerlendirmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16 (2), 133-146.
  • Dori, Y. J. Yaroslavsky, O. ve Lazarowitz, R. (1995). The effect of teaching the cell topic using the jigsaw method on students’ achievement and learning activity, Clearinghouse for science. Mathematics and Environmental Education. (ERIC Document Reproduction Service No. 387336). Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED387336.pdf
  • Doymuş, K. ve Şimşek, Ü. (2007). Kimyasal bağların öğretilmesinde jigsaw tekniğinin etkisi ve bu teknik hakkında öğrenci görüşleri. Milli Eğitim Dergisi. 173 (1), 231-243.
  • Doymuş, K., Şimsek, Ü. ve Şimsek, U. (2005). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme: işbirlikçi öğrenme yöntemi ve yöntemle ilgili çalışmalar. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 59-83.
  • Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1 (2), 103-115.
  • Erdem, E. ve Morgil, İ. (2002). Kimya dersinde küçük grupta öğrenme konusunda öğrenci görüşleri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Eğitim Kongresi, I, 759-763.
  • Fidan, S. (2004). Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenmenin erişiye, kalıcılığa ve derse karşı tutuma etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
  • Ghaith, G. ve Bouzeineddine, A. R. (2003). Relationship between reading attitudes, achievement, and learners’ perceptions of their Jigsaw II cooperative learning experience. Reading Psychology, 24 (1), 105-121.
  • Gök, A, (2004). Tarih öğretiminde işbirliğine dayalı öğrenme tekniğinin kullanımı. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Gömleksiz, M. (1993). Kubaşık öğrenme yöntemi ile geleneksel yöntemin demokratik tutumlar ve erişiye etkisi. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık Öğrenme. Adana: Baki Bookstore.
  • Güvenç, H. (2011). Yansıtma materyalleriyle desteklenen işbirlikli öğrenmenin türkçe öğretmeni adaylarının öz düzenlemeli öğrenmelerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 36 (159), 3-13.
  • Hedeen, T. (2003). The reverse jigsaw: A process of cooperative learning and discussion. Teaching Sociology, 31 (3), 325-332.
  • Holliday, D. C. (2000). The Development of jigsaw IV in a secondary social studies classroom. (ERIC Document Reproduction Service No. 447 045). Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED447045.pdf.
  • Johnson, D. W. ve Johnson R. T. (1989). Cooperation and competition. Edina, MN: Interaction Book Company.
  • Johnson, D. W. ve Johnson, R. T. (1999) What makes cooperative learning work. (ERIC Document Reproduction Service No. 437841). Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED437841.pdf.
  • Johnson, D. W. ve Johnson, R.T. (1990). Social skills for successful group work. Educational Leadership, 47 (4), 29-33.
  • Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Smith, K. A. (1998). Cooperative learning returns to college what evidence is there that it works?. Change: The Magazine of Higher Learning, 30 (4), 26-35.
  • Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Stanne, M. B. (2000). Cooperative learning methods: A meta-analysis. Retrieved from http://www.tablelearning.com/uploads/File/EXHIBIT-B.pdf database.
  • Johnson, D. W., Johnson, R. ve Holubec, E. (1992). Advanced cooperative learning. (2nd ed.). Edina, MN: Interaction Book Company.
  • Johnson, R. T. ve Johnson, D, W. (1985). Relationships between black and white students in lntergroup cooperation and competition, The Journal of Social Psychology, 125 (4), 421-428.
  • Kagan, S. (1985). Co-op Co-op: A flexible cooperative learning technique. In R. E. Slavin, S. Sharan, S. Kagan, R. Hertz-Lazarowitz, C. Webb, ve R. Schmuck (Eds.). Learning to cooperate: Cooperating to learn. New York: Plenum.
  • Kagan, S., Kagan, M. ve Kagan, L. (2000). Science-reaching standards through cooperative learning. Kagan Publishing
  • Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Academic Publishing.
  • Katılmış, A. (2002). İşbirlikli öğrenme ve geleneksel öğretim yöntemlerinin sosyal bilgiler dersi tarih konularındaki başarı ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış Yüksek lisans tezi, Marmara üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Kaya, S. (2013). İşbirlikli öğrenme ve akran değerlendirmenin akademik başarı, bilişüstü yeti ve yardım davranışlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
  • Kaya, Z. (2004). İşbirlikli öğrenme yönteminin Türkiye Cumhuriyeti Atatürk ilkeleri ve inkilap tarihi dersinde erişiye, kalıcılığa ve derse karşı tutuma etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
  • Kennedy, P., Linwick, M. and Vercell, J. (2000). Improving social and emotional skills through cooperative learning. Doctoral dissertation, Saint Xavier University, Field Based Master Program, Chicago, Illinois.
  • Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (2016). Nitel veri analizi. (2nd Edition). Akbaba, S. And Altun, A. E. (Eds.). Ankara: Pegem Academy Publications.
  • Milli Eğitim Bakanlığı. (2007). Tarih Dersi Öğretim Programı (9. Sınıf). Ankara: National Education Printing House. Retrieved from http://ogm.meb.gov.tr/belgeler/tarih9.pdf.
  • Öcal, M. G. (1996). Akademik çelişki tekniğinin tarih derslerindeki başarı ile güdü üzerindeki etkileri ve öğrencilerin değerlendirmeleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
  • Özbaş, A. (2006). Lise 3 coğrafya dersinde yer alan enerji kaynakları konularının işbirlikli öğrenme yöntemi ile öğretilmesinin öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Özkan, H. H. (2009). Bilgi toplumu eğitim programları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2 (10), 113-132.
  • Sancı, M. ve Kılıç, D. (2011). İlköğretim 4. sınıf fen ve teknoloji dersi öğretiminde uygulanan jigsaw ve grup araştırması tekniklerinin öğrencilerin akademik başarıları üzerine etkisi. Journal Of Educational And Instructıonal Studies In The World, 1 (1), 80-92.
  • Sharan, S. (1994). Cooperative learning and the teacher. In S. Sharan (Ed.), Handbook of cooperative learning methods (51-64). London: Greenwood Press.
  • Slavin, R. E. (1990). Cooperative learning: theory, research, and practice (Vol. 14). Boston: Allyn and Bacon.
  • Slavin, R. E. (1995). Research on cooperative learning ve achievement: what we know, what we need to know. Contemporary Educational Psychology, 21 (1), 43-69.
  • Stahle, R. J. (1992). From academic strangers to successful members of a cooperative learning group: an ınside the learner perspective, Cooperatif Learning in The Social Studies Classroom: An Invitation to Social Study. (15-22). R. J. Stable, R. L. Vansickle (Eds.). Washington, DC: National Council For The Social Studies.
  • Stevens, R., Slavin, R. ve Farnish, A. (1991). The effects of cooperative learning and directed instruction in reading comprehension strategies on main idea identification. Journal of Educational Psychology, 83, 8-16.
  • Sünbül, A. M. (1995). İşbirliğine dayalı öğretim yöntemlerinde kullanılan değerlendirme biçiminin öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Şahin, Ç. (2004). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Kullandıkları Öğretim Stratejileri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 5 (8), 77-93.
  • Şimşek, U., Doymuş, K. ve Karaçöp, A. (2009). Yükseköğretimde eğitim gören öğrencilerin demokratik tutumlarına jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin etkisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 167-176.
  • Şimşek, U., Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Özdemir, Y. (2006). Lise düzeyinde eğitim gören öğrencilerin demokratik tutumlarına işbirlikçi öğrenme yönteminin etkisinin incelenmesi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (1), 165-172.
  • Şimşek, U., Şimşek, Ü. ve Doymuş, K. (2006). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: III. İşbirlikçi öğrenme yönteminin, eğitim ortamındaki faydaları, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi. 13, 414-430.
  • Şimşek, Ü. (2005). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinin akademik başarı ve tutumuna etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan Jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları üzerine etkisi. Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
  • Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. (2008). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: ıı. işbirlikçi öğrenme yönteminin sınıf ortamında uygulanması. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (1), 123-142.
  • Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2012). Using multivariate statistics. New Jersey: Pearson.
  • Tanel, Z. (2006). Manyetizma konularının lisans düzeyindeki öğretiminde, geleneksel öğretim yöntemi ile işbirlikli öğrenme yönteminin etkilerinin karşılaştırılması. Doktora tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Uysal, G. (2010). İlköğretim sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenmenin erişiye, problem çözme becerilerine, öğrenme stillerine etkisi ve öğrenci görüşleri. Doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
  • Webb, N. M. (1980). An analysis of group interaction and mathematical enors in heterogeneous ability groups. British Journal of Educational Psychology, 50, 266-276.
  • Webb, N. M. (1982). Student interaction and learning in small groups. Review Of Educational Research, 52 (3), 421-445.
  • Yalman, D. (2018). İletişim ve iş birliği. Eğitimde ve endüstride 21. yüzyıl becerileri. Öğretir Özçelik, A. D. ve Tuğluk, M. N. (Eds.), Eğitimde ve Endüstride 21. Yüzyıl Becerileri içinde (29-53). Ankara: Pegem Academy Publications.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (11th Edition). Ankara: Seçkin Publications.
  • Yıldırım, K. (2006). Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim 5. sınıf öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarı, benlik saygısı ve kalıcılığına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi-Cover
  • ISSN: 2147-1037
  • Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi