JİGSAW YÖNTEMİNİN ÖĞRENCİLERİN TARİH DERSİNE KARŞI TUTUMLARINA ETKİSİ VE YÖNTEM HAKKINDA ÖĞRENCİ GÖRÜŞLERİ
Bu araştırmanın amacı, jigsaw yönteminin 9. sınıf öğrencilerinin tarih dersine karşı tutumlarına etkisi tespit etmek ve yöntem hakkında görüşlerini almaktır. Araştırmada ön test son test kontrol gruplu deneysel desen uygulanmıştır. Çalışma Trabzon ili Of ilçesinde bir ortaöğretim kurumunun 9. sınıflarında okuyan 88 öğrenci ile gerçekleştirilmiştir. Veriler tarih dersi tutum ölçeği ve açık uçlu soru formu ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde SPSS 22.0, nitel verilerin analizinde ise içerik analizi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları uygulama öncesi deney ve kontrol grupları arasında tarih dersine karşı tutumlarında anlamlı düzeyde farkın olmadığını uygulama sonrasında ise her iki grubunda tarih dersine yönelik tutumlarının olumlu yönde değiştiğini göstermektedir. Ancak, jigsaw grubunun sontest tarih dersi tutum puanlarının ortalamaları kontrol grubunun tutum puan ortalamalarından anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Araştırma bulgularından jigsaw yönteminin öğrencilerin tarih dersine karşı tutumlarını olumlu yönde artırmada etkili olduğu tespit edilmiştir. Jigsaw yönteminin öğrencilerin çalışma isteklerini artırdığı, öğrenmelerini kolaylaştırdığı, detaylı ve kalıcı öğrenmelerini sağladığını, arkadaşlık ilişkilerini geliştirdiği ve sosyalleşmelerini sağladığı nitel bulgulardan anlaşılmaktadır.
The Effect of Jigsaw Method on Students’ Attitude Towards History Course and Students’ Views on the Method
The study aimed at determining the effect of the jigsaw method on the 9th grade students’ attitude towards history course and their views on the method. In the study, experimental design with pre-test and post-test control group was employed. The study was carried out with the participation of 88 9th grade students who were studying at a secondary school in Of District of the Province of Trabzon in Turkey. The data were obtained through history course attitude scale and open-ended questionnaire form. SPSS 22.0 software was used for the analysis of quantitative data, while content analysis was utilized for the analysis of qualitative data. The study results show that there was no significant difference between the attitudes of the experimental group and the control group towards history course before the implementation, whereas after the implementation a positive change in the attitudes of both groups towards history course was observed. However, it was found that the average of post-test history course attitude scores of the jigsaw group was significantly higher than that of the control group. When the findings of the study were considered, it was determined that the jigsaw method had a significant role in increasing the students’ attitudes towards history course in a positive way. It was understood from the qualitative findings that the jigsaw method increased the students’ motivation to study, facilitated their learning, provided detailed and permanent learning, improved their relationship with friends and helped them socialize.
___
- Açıkgöz, K. Ü. (1992). İşbirlikli öğrenme: kuram, araştırma ve uygulama. Malatya: Uğurel Press.
- Açıkgöz, K. Ü. (2003). Aktif öğrenme (2nd Edition). İzmir: Educational World Publications.
- Bayrakçeken, S., Doymuş, K. ve Doğan, A. (2013). İşbirlikli öğrenme modeli ve uygulanması. Ankara:
Pegem Academy Publications.
- Büyüköztürk, Ş. (2007). Data analysis handbook for social sciences. Ankara: Pegem Academy
Publications.
- Cohen, E. G. (1986). Desining groupwork: strategies for heterogeneoas classroom. New York:
Colombia University Teacher College.
- Crone, T. S. ve Portillo, M. C. (2013). Jigsaw variations and attitudes about learning and the self in
cognitive psychology. Teaching of Psychology, 40 (3), 246-251.
- De Baz, T. (2001). The effectivness of the jigsaw cooperative learning on students’ achievement and
attitudes toward science. Science Education International. 12 (4), 6-11.
- Demircioğlu, İ. H. (2006). Avrupa birliği ülkeleri ve Türkiye’de tarih öğretiminin genel amaçlarının
karşılaştırmalı bir değerlendirmesi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 16 (2), 133-146.
- Dori, Y. J. Yaroslavsky, O. ve Lazarowitz, R. (1995). The effect of teaching the cell topic using the
jigsaw method on students’ achievement and learning activity, Clearinghouse for science.
Mathematics and Environmental Education. (ERIC Document Reproduction Service No.
387336). Retrieved from https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED387336.pdf
- Doymuş, K. ve Şimşek, Ü. (2007). Kimyasal bağların öğretilmesinde jigsaw tekniğinin etkisi ve bu
teknik hakkında öğrenci görüşleri. Milli Eğitim Dergisi. 173 (1), 231-243.
- Doymuş, K., Şimsek, Ü. ve Şimsek, U. (2005). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme: işbirlikçi
öğrenme yöntemi ve yöntemle ilgili çalışmalar. Erzincan Eğitim Fakültesi Dergisi, 7 (1), 59-83.
- Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Bayrakçeken, S. (2004). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinde
akademik başarı ve tutuma etkisi. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 1 (2), 103-115.
- Erdem, E. ve Morgil, İ. (2002). Kimya dersinde küçük grupta öğrenme konusunda öğrenci görüşleri.
V. Ulusal Fen Bilimleri ve Eğitim Kongresi, I, 759-763.
- Fidan, S. (2004). Sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenmenin erişiye, kalıcılığa ve derse karşı tutuma
etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
- Ghaith, G. ve Bouzeineddine, A. R. (2003). Relationship between reading attitudes, achievement, and
learners’ perceptions of their Jigsaw II cooperative learning experience. Reading Psychology,
24 (1), 105-121.
- Gök, A, (2004). Tarih öğretiminde işbirliğine dayalı öğrenme tekniğinin kullanımı. Yayınlanmamış
yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
- Gömleksiz, M. (1993). Kubaşık öğrenme yöntemi ile geleneksel yöntemin demokratik tutumlar ve
erişiye etkisi. Doktora tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
- Gömleksiz, M. (1997). Kubaşık Öğrenme. Adana: Baki Bookstore.
- Güvenç, H. (2011). Yansıtma materyalleriyle desteklenen işbirlikli öğrenmenin türkçe öğretmeni
adaylarının öz düzenlemeli öğrenmelerine etkileri. Eğitim ve Bilim, 36 (159), 3-13.
- Hedeen, T. (2003). The reverse jigsaw: A process of cooperative learning and discussion. Teaching
Sociology, 31 (3), 325-332.
- Holliday, D. C. (2000). The Development of jigsaw IV in a secondary social studies classroom. (ERIC
Document Reproduction Service No. 447 045). Retrieved from
https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED447045.pdf.
- Johnson, D. W. ve Johnson R. T. (1989). Cooperation and competition. Edina, MN: Interaction Book
Company.
- Johnson, D. W. ve Johnson, R. T. (1999) What makes cooperative learning work. (ERIC Document
Reproduction Service No. 437841). Retrieved from
https://files.eric.ed.gov/fulltext/ED437841.pdf.
- Johnson, D. W. ve Johnson, R.T. (1990). Social skills for successful group work. Educational
Leadership, 47 (4), 29-33.
- Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Smith, K. A. (1998). Cooperative learning returns to college what
evidence is there that it works?. Change: The Magazine of Higher Learning, 30 (4), 26-35.
- Johnson, D. W., Johnson, R. T. ve Stanne, M. B. (2000). Cooperative learning methods: A meta-analysis.
Retrieved from http://www.tablelearning.com/uploads/File/EXHIBIT-B.pdf database.
- Johnson, D. W., Johnson, R. ve Holubec, E. (1992). Advanced cooperative learning. (2nd ed.). Edina,
MN: Interaction Book Company.
- Johnson, R. T. ve Johnson, D, W. (1985). Relationships between black and white students in lntergroup
cooperation and competition, The Journal of Social Psychology, 125 (4), 421-428.
- Kagan, S. (1985). Co-op Co-op: A flexible cooperative learning technique. In R. E. Slavin, S. Sharan, S.
Kagan, R. Hertz-Lazarowitz, C. Webb, ve R. Schmuck (Eds.). Learning to cooperate:
Cooperating to learn. New York: Plenum.
- Kagan, S., Kagan, M. ve Kagan, L. (2000). Science-reaching standards through cooperative learning.
Kagan Publishing
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Academic Publishing.
- Katılmış, A. (2002). İşbirlikli öğrenme ve geleneksel öğretim yöntemlerinin sosyal bilgiler dersi tarih
konularındaki başarı ve hatırda tutma düzeyleri üzerindeki etkileri. Yayınlanmamış Yüksek
lisans tezi, Marmara üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Kaya, S. (2013). İşbirlikli öğrenme ve akran değerlendirmenin akademik başarı, bilişüstü yeti ve
yardım davranışlarına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Cumhuriyet Üniversitesi,
Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Sivas.
- Kaya, Z. (2004). İşbirlikli öğrenme yönteminin Türkiye Cumhuriyeti Atatürk ilkeleri ve inkilap tarihi
dersinde erişiye, kalıcılığa ve derse karşı tutuma etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi,
Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
- Kennedy, P., Linwick, M. and Vercell, J. (2000). Improving social and emotional skills through
cooperative learning. Doctoral dissertation, Saint Xavier University, Field Based Master
Program, Chicago, Illinois.
- Miles, M. B. ve Huberman, A. M. (2016). Nitel veri analizi. (2nd Edition). Akbaba, S. And Altun, A. E.
(Eds.). Ankara: Pegem Academy Publications.
- Milli Eğitim Bakanlığı. (2007). Tarih Dersi Öğretim Programı (9. Sınıf). Ankara: National Education
Printing House. Retrieved from http://ogm.meb.gov.tr/belgeler/tarih9.pdf.
- Öcal, M. G. (1996). Akademik çelişki tekniğinin tarih derslerindeki başarı ile güdü üzerindeki etkileri
ve öğrencilerin değerlendirmeleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
- Özbaş, A. (2006). Lise 3 coğrafya dersinde yer alan enerji kaynakları konularının işbirlikli öğrenme
yöntemi ile öğretilmesinin öğrenci başarısına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi,
Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
- Özkan, H. H. (2009). Bilgi toplumu eğitim programları. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü Dergisi, 2 (10), 113-132.
- Sancı, M. ve Kılıç, D. (2011). İlköğretim 4. sınıf fen ve teknoloji dersi öğretiminde uygulanan jigsaw ve
grup araştırması tekniklerinin öğrencilerin akademik başarıları üzerine etkisi. Journal Of
Educational And Instructıonal Studies In The World, 1 (1), 80-92.
- Sharan, S. (1994). Cooperative learning and the teacher. In S. Sharan (Ed.), Handbook of cooperative
learning methods (51-64). London: Greenwood Press.
- Slavin, R. E. (1990). Cooperative learning: theory, research, and practice (Vol. 14). Boston: Allyn and
Bacon.
- Slavin, R. E. (1995). Research on cooperative learning ve achievement: what we know, what we need
to know. Contemporary Educational Psychology, 21 (1), 43-69.
- Stahle, R. J. (1992). From academic strangers to successful members of a cooperative learning group:
an ınside the learner perspective, Cooperatif Learning in The Social Studies Classroom: An
Invitation to Social Study. (15-22). R. J. Stable, R. L. Vansickle (Eds.). Washington, DC:
National Council For The Social Studies.
- Stevens, R., Slavin, R. ve Farnish, A. (1991). The effects of cooperative learning and directed
instruction in reading comprehension strategies on main idea identification. Journal of
Educational Psychology, 83, 8-16.
- Sünbül, A. M. (1995). İşbirliğine dayalı öğretim yöntemlerinde kullanılan değerlendirme biçiminin
öğrencilerin erişi ve tutumlarına etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
- Şahin, Ç. (2004). İlköğretim Okullarında Görev Yapan Öğretmenlerin Kullandıkları Öğretim
Stratejileri. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 5 (8), 77-93.
- Şimşek, U., Doymuş, K. ve Karaçöp, A. (2009). Yükseköğretimde eğitim gören öğrencilerin
demokratik tutumlarına jigsaw ve birlikte öğrenme tekniklerinin etkisi. Atatürk Üniversitesi
Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13 (1), 167-176.
- Şimşek, U., Doymuş, K., Şimşek, Ü. ve Özdemir, Y. (2006). Lise düzeyinde eğitim gören öğrencilerin
demokratik tutumlarına işbirlikçi öğrenme yönteminin etkisinin incelenmesi. Atatürk
Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (1), 165-172.
- Şimşek, U., Şimşek, Ü. ve Doymuş, K. (2006). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması:
III. İşbirlikçi öğrenme yönteminin, eğitim ortamındaki faydaları, Kazım Karabekir Eğitim
Fakültesi Dergisi. 13, 414-430.
- Şimşek, Ü. (2005). İşbirlikçi öğrenme yönteminin fen bilgisi dersinin akademik başarı ve tutumuna
etkisi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü,
Erzurum.
- Şimşek, Ü. (2007). Çözeltiler ve kimyasal denge konularında uygulanan Jigsaw ve birlikte öğrenme
tekniklerinin öğrencilerin maddenin tanecikli yapıda öğrenmeleri ve akademik başarıları
üzerine etkisi. Doktora tezi, Atatürk Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Erzurum.
- Şimşek, Ü., Doymuş, K. ve Şimşek, U. (2008). İşbirlikçi öğrenme yöntemi üzerine derleme çalışması: ıı.
işbirlikçi öğrenme yönteminin sınıf ortamında uygulanması. Erzincan Eğitim Fakültesi
Dergisi, 10 (1), 123-142.
- Tabachnick, B.G. ve Fidell, L.S. (2012). Using multivariate statistics. New Jersey: Pearson.
- Tanel, Z. (2006). Manyetizma konularının lisans düzeyindeki öğretiminde, geleneksel öğretim yöntemi
ile işbirlikli öğrenme yönteminin etkilerinin karşılaştırılması. Doktora tezi. Dokuz Eylül
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Uysal, G. (2010). İlköğretim sosyal bilgiler dersinde işbirlikli öğrenmenin erişiye, problem çözme
becerilerine, öğrenme stillerine etkisi ve öğrenci görüşleri. Doktora tezi, Dokuz Eylül
Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
- Webb, N. M. (1980). An analysis of group interaction and mathematical enors in heterogeneous ability
groups. British Journal of Educational Psychology, 50, 266-276.
- Webb, N. M. (1982). Student interaction and learning in small groups. Review Of Educational
Research, 52 (3), 421-445.
- Yalman, D. (2018). İletişim ve iş birliği. Eğitimde ve endüstride 21. yüzyıl becerileri. Öğretir Özçelik,
A. D. ve Tuğluk, M. N. (Eds.), Eğitimde ve Endüstride 21. Yüzyıl Becerileri içinde (29-53).
Ankara: Pegem Academy Publications.
- Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (11th Edition). Ankara:
Seçkin Publications.
- Yıldırım, K. (2006). Çoklu zeka kuramı destekli kubaşık öğrenme yönteminin ilköğretim 5. sınıf
öğrencilerinin matematik dersindeki akademik başarı, benlik saygısı ve kalıcılığına etkisi.
Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.