ORTAOKUL İNGILİZCE ÖĞRETMENLERİNİN DEĞİŞİME EĞİLİMLERİ

Bu araştırmanın amacı, ortaokul İngilizce öğretmenlerinin değişime yönelik eğilimlerinin düzeyini belirlemektir. Bu amaçla Büyüköztürk, Uslu, Akbaba Altun 2017 tarafından geliştirilen öğretmenlere uyarlanan, değişimde girişimcilik, değişimin yararına inanma, değişime direnme, statükoyu koruma faktörlerinden oluşan “Değişim Eğilimleri Ölçeği” kullanılmıştır. Kırıkkale’de MEB’e bağlı resmî ortaokullarda çalışan ve çalışmaya gönüllü olarak katılmak isteyen 91 İngilizce öğretmenine anket formu uygulanmıştır. Uygulanan anket formundan elde edilen veriler SPSS 22.0 programında analiz edilmiş, bağımsız örneklemler için t-testi ile analiz sonuçları yorumlanmıştır. Araştırma bulgularına bakıldığında, katılımcıların genel olarak değişime yönelik eğilimlerinin orta düzeyde olduğu saptanmıştır. Ortaokul İngilizce öğretmenlerinin değişimin yararına inanma alt boyutuna dair eğilimlerinin en yüksek düzeyde; değişimde girişimcilik boyutuna dair eğilimlerinin yüksek düzeyde; değişime direnç ve statükoyu koruma boyutlarına dair eğilimlerin düşük düzeyde olduğu gözlemlenmektedir. Ayrıca araştırmanın sonuçlarında, mesleki kıdem ve kullanılan eğitim teknolojileri araçları tahta/akıllı tahta değişkenleri ile değişimde girişimcilik, değişimin yararına inanma, değişimle direnç boyutları arasında anlamlı farklılıklar olduğu, cinsiyet değişkeni ile sadece değişimde girişimcilik boyutu arasında anlamlı bir fark oluştuğu, yaş faktörünün ise ölçeğin 4 boyutunda da anlamlı farklar ortaya koyduğu görülmüştür.

Secondary Schools English Teachers’ Tendencies toward Change

The purpose of this study was to determine the level of tendencies of English teachers towards change in secondary schools. For that purpose, ‘’Change Tendencies Scale’’ developed by Büyüköztürk, Uslu and Akbaba Altun 2017 , adapted for teachers, consisting of the factors of entrepreneurship in change, belief in the benefit of change, resistance to change, status quo protection was used. A questionnaire was applied to 91 English teachers working in Kırıkkale in official secondary schools affiliated to the Ministry of National Education and wishing to participate voluntarily. The data obtained from the questionnaire were analyzed with SPSS 22.0 and the results were interpreted with t-test for independent samples. The results showed that tendencies of the participants towards change in general were moderate. It was observed that English teachers' tendencies at secondary schools for belief in the benefit of change were highest; their tendencies towards entrepreneurship in change were high; however, their tendencies towards resistance to change and the status quo protection were low. Moreover, for the results of the study, It was found that there were significant differences between the variables of professional seniority, educational technology tools used board / smart board and the dimensions of entrepreneurship in change, belief in the benefit of change, resistance to change, there were significant differences between gender variable and only the dimension of entrepreneurship in change, there were significant differences between age factor and 4 dimensions of the scale.

Keywords:

Change, Change tendency English teacher, Secondary school.,

PDF

___

Akbaba Altun, S. ve Büyüköztürk, Ş. (2011). Değişim eğilimleri ölçeğinin geliştirilmesi. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi, 1(1), 73-90.
Akkan, E. (2013). 4+4+4 Eğitim modelinin değişim yönetimi bakımından incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi, Uşak.
Akpınar, B. ve Aydın, K. (2007). Eğitimde değişim ve öğretmenlerin değişim algıları. Eğitim ve Bilim, 32(144), 71-80.
Argon, T. ve Özçelik, N. (2008). İlköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme yeterlikleri. Mehmet Âkif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Aralık 2008, 70-89.
Arslan, M. M. (2015). Halk eğitimi merkezi müdürlerinin değişim eğilimleri. K.Ü. Kastamonu Eğitim Dergisi, 23(2), 875-888.
Balcı, A. (2011). Research methods, techniques and principles in social sciences. Ankara: Pegem Akademi Publishing.
Beycioğlu, K. ve Aslan, M. (2010). Okul gelişiminde temel dinamik olarak değişim ve yenileşme: Okul yöneticileri ve öğretmenlerin rolleri. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 153-173.
Bourn, D. (2015). Teachers as agents of social change. International Journal Of Development Education And Global Learning, 7(3), 63-77.
Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
Büyüköztürk, Ş., Uslu, Ö. ve Akbaba Altun, S. (2017). Değişim eğilimleri ölçeğinin öğretmenler için uyarlanması. Kastamonu Üniversitesi Kastamonu Eğitim Dergisi, 3(25), 1071-1082.
Canlı, S., Demirtaş, H., Özer, N. (2015). Okul yöneticilerinin değişime yönelik eğilimleri. İlköğretim Online, 14(2), 634-646. http://dx.doi.org/10.17051/io.2015.88 636.
Cenker, B. (2008). İlköğretim okullarında görev yapan öğretmenlerin, okulda değişim yönetiminin gerçekleştirilmesine bakış açılarının incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Yeditepe Üniversitesi, İstanbul.
Çetin Çağrıcı, D., Savaş, A. C. (2016). İlkokul ve ortaokul müdürlerinin değişim liderliği davranışları ile öğretmenlerin örgütsel bağlılıkları arasındaki ilişki. International Journal Of Human Sciences, 13, (1), 621-631. Doi: 10.14687/ijhs.vl3i1.3536.
Çolakoğlu, M. (2005). Eğitim örgütlerinde değişim ve liderlik. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 1, 63-77.
Demir, M. (2017). Millî Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapan öğretmenlerin örgütsel değişime ilişkin görüşlerinin değerlendirilmesi (Uşak ili örneği). Yüksek Lisans Tezi, Uşak Üniversitesi, Uşak.
Fullan, M. G. (1993). Why teachers must become change agents. Educational Leadership, 50(6), 12-17.
Gray, B., Stensaker, I. G. ve Jansen, K. J. (2012). Qualitative challenges for complexifying organizational change research: context, voice and time. The Journal of Applied Behavioral Science, 48 (2), 121-134.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. Ve Tatham, R. L. (2013). Multivariate data analysis. Harlow: Pearson Education Limited.
Hargreaves, A. (2002). Sustainability of educational change: The role of social geographies. Journal of Educational Change, 3(3-4), 189-214.
Helvacı, M. A., Çankaya, İ. ve Bostancı, A. B. (2013). Eğitim denetmenlerinin görüşlerine göre öğretmenlerin okullarda değişime karşı direnme nedenleri ve düzeyleri. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi,6(1),120-135.
Helvacı, M. A. ve Kıcıroğlu, B. (2010). İlköğretim okullarının değişime hazır bulunuşluk düzeyleri (Uşak ili örneği). Akademik Bakış Dergisi, 21, 1-30.
Karasar, N. (2015). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
Langley, A. ve Denis, J. L. (2006). Neglected dimensions of organizational change: toward a situated view. ın r. lines, I. Stensaker & A.Langley(Eds.). New Perspectives On Organizational Change And Learning, Bergen, Norway: Fagbokforlaget, 36-159.
Millî Eğitim Bakanlığı. (2017). Öğretmenlik mesleği genel yeterlilikleri. Ankara. 26.06.2018 tarihinde https://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_12/11115355_YYRETMENLYK_MESLEYY_ GENEL_YETERLYKLERY.pdf adresinden erişilmiştir.
Seçer, İ. (2013). Spss ve lisrel ile pratik veri analizi: analiz ve raporlaştırma. Ankara: Anı Yayıncılık. Özdamar, K. (2013). Paket programlar ile istatiksel veri analizi cilt 1 (9. Baskı). Ankara: Nisan Kitabevi, 555.
Özmen, F. ve Sönmez, Y. (2007). Değişim sürecinde eğitim örgütlerinde değişim ajanlarının rolleri. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 17(2), 177-198.
Susanto, A. B. (2008). Organizational readiness for change: a case study on change readiness in a manufacturing company in indonesia. International Journal Of Management Perspectives, s. 56- 61.
Uğurlu, C. T., Yıldırım, M. C. ve Ceylan, N. (2014). Okullardaki örgütsel değişim sürecine ilişkin bir analiz. Akademik Araştırmalar Dergisi, 59, 123-140.
Yazıcıoğlu, Y. ve Erdoğan, S. (2004). Spss uygulamalı bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Detay Yayıncılık.