Eğitim Yönetimi Alanındaki Bilgi Üretiminden Uygulayıcıların Yararlanma Durumlarına İlişkin Bir Değerlendirme

Araştırmanın amacı, yönetici ve öğretmen görüşlerine göre eğitim yönetimi alanında üretilen bilgiden uygulayıcıların yararlanma durumlarını belirlemektir. Nitel olarak tasarlanan araştırmanın deseni, durum çalışmasıdır. Çalışma grubu beş yönetici ve beş öğretmen olmak üzere 10 katılımcıdan oluşmaktadır. Araştırmanın verileri görüşme veri toplama tekniği kullanılarak elde edilmiş, veriler betimsel ve içerik analizi ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda; uygulayıcıların çoğunun alandaki bilgi üretiminden makale, kitap, tez okuyarak ve projelere katılarak eğitim-öğretim etkinliklerini iyileştirme ile mesleki ve kişisel gelişimleri için yararlandıkları bulunmuştur. Araştırmaların konusu, yöntem, sonuç ve önerileri araştırmadan yararlanılmasını kolaylaştırmakta; konunun iyi vurgulanmaması, literatür uzunluğu, dil ve anlatımın anlaşılır olmaması zorlaştırmaktadır. Alanda üretilen bilgiden uygulayıcıların yararlanma durumlarının daha etkili yönetilmesi için, araştırmacıların sahaya inerek uygulanabilir öneriler sunmaları; uygulayıcıların alan araştırmalarını takip ederek lisansüstü eğitim almaları; yönetici atama-değerlendirme kriterlerinin yükseltilmesi, yasa ve yönetmelikler oluşturulurken araştırma sonuçlarının dikkate alınması gerektiği bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler:

Bilgi Üretimi, Bilgiden Yararlanma, Öğretmenler, Yöneticiler, Eğitim Yönetimi

An Evaluation of the Benefit of Practitioners from Knowledge Production in the Field of Educational Administration

The research aims to determine the state of the practitioners benefiting from the knowledge produced in the field of educational administration according to the opinions of the administrators and teachers. The design of the qualitative research is a case study. The study group consists of 10 participants, including five administrators and five teachers. The research data were obtained using the interview data collection technique, and the data were analyzed with descriptive and content analysis. As a result of the research; most of the practitioners benefit from the knowledge production in the field by reading articles, books, and theses and participating in projects for improving their educational activities and for their professional and personal development. The subject, methods, results, and suggestions of the research facility the benefit of the research; The fact that the subject is not well emphasized, the length of the literature, the language, and the incomprehensibility of the expression makes it difficult. For practitioners to more effectively manage the use of the knowledge produced in the field, researchers should go to the field and present practical suggestions; practitioners to receive postgraduate education by following field studies; It has been found that the criteria for the appointment-evaluation of managers should be increased and the results of the research should be taken into account while creating laws and regulations.

Keywords:

Knowledge Production, Use of Kowledge, Teachers, Administratiors, Education Administration,

PDF

___

Akçöltekin, A. (2017). Lise öğretmenlerinin bireysel yenilikçilik algıları ile eğitim araştırmalarına yönelik tutumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Eğitim Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(1), 23-37.
Aksu, M. (2020). Eğitim yönetimi alanında teori uygulama boşluğu. Yayımlanmamış doktora tezi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Anderson, T. R. (2007). Bridging the educational research-teaching practice gap. Biochemistry and Molecular Biology Education, 35(6), 465-470. doi: 10.1002/bmb.20470
Ateş, S. & Yıldırım, K. (2015). Türk öğretmenlerin gözüyle eğitim araştırmalarının uygulamaya yansıma durumu. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(29), 110-132.
Aydın, A. & Uysal, Ş. (2011). Evaluation of doctoral theses on educational administration in Turkey and abroad, in terms of subjects, methods, and results. Eurasian Journal of Educational Research, 42, 1-14.
Balcı, A. (2008). Türkiye’de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 54, 181-209.
Balcı, İ. & Kavak, Y. (2014). İlköğretim okulu yöneticilerinin bilimsel çalışmalardan yararlanma düzeylerine ilişkin yönetici ve öğretmen görüşleri. Eğitim Bilimleri Dergisi, 39, 55-70.
Baykara, B. (2019). Türkiye’ deki eğitim yönetimi programlarının ontolojik eleştirisi. Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Beltekin, N., Şahin Özdemir, B., Yılmaz, G., Akkalkan, H., Cemaloğlu, N. (2014). Sürekli gelişim için e-performans yönetim sistemi: bir model önerisi. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, Özel Sayı ,149-170.
Berliner, D. C. (2002). Educational research: The hardest science of all. Educational Researcher, 31(8), 18-20.
Beycioğlu, K. & Dönmez, B. (2006). Eğitim yönetiminde kuramsal bilginin üretimine ve uygulanmasına ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 47, 317-342.
Beycioglu, K., Ozer, N., & Ugurlu, C. T. (2010). Teachers’ view on educational research. Teaching and Teacher Education, 26(4), 1088-1093.
Bozdoğan, S. (2018). Eğitim yönetiminde kuram ve uygulamada alternatif paradigmalar ve liderlik algısına ilişkin bir değerlendirme. Uluslararası Liderlik Çalışmaları Dergisi: Kuram ve Uygulama, 1(1), 52-66.
Bursalıoğlu, Z. (1998). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yayınları.
Büyüköztürk, Ş, Kılıç, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş. & Demirel, F. (2011). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Cemaloğlu, N (2002). Öğretmen performansının artırılmasında okul yöneticisinin rolü. Milli Eğitim Dergisi, 15(2), 153-154.
Cemaloğlu, N. (2014). Veri toplama teknikleri nicel-nitel. İçinde Abdurrahman, T. (Ed.), Bilimsel Araştırma Yöntemleri (s. 131-160). Ankara: Pegem.
Cemaloğlu, N. (2017). Eğitim kalkınma ve toplum. https://www.kamudanhaber.net/egitim- kalkinma-ve-toplum-makale,3345.html, Erişim tarihi 03.08.2021.
Cemaloğlu, N. (2020). Eğitimin pin kodu. Ankara: Pegem.
Cerit Berber, N. (2013). Ortaöğretim öğrencilerinin ve öğretmenlerinin eğitim araştırmalarına bakışı. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 36, 142-159.
Çelik, V. (1997). Eğitim yönetiminde kuramsal gelişmeler. Eğitim Yönetimi Dergisi, 3(1), 31-43.
Çelikten., M., Şanal, M. & Yeni, Y. (2005). Öğretmenlik mesleği ve özellikleri. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19(2). 207-237.
Çepni, S. & Küçük, M. (2002). Fen bilgisi öğretmenlerinin eğitim araştırmaları hakkındaki düşünceleri. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16- 18 Eylül, ODTÜ Kültür ve Kongre Merkezi, Ankara.
Çepni, S. & Küçük, M. (2003). Eğitim araştırmalarının fen bilgisi öğretmenlerinin uygulamaları üzerindeki etkilerinin belirlenmesi: Bir örnek olay çalışması. Eğitim Araştırmaları, 4(2), 75-84.
Ekiz, D. (2006). Sınıf öğretmenlerinin eğitim araştırmalarına karşı tutumları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 6(2), 373-394. Ekiz, D. (2017). Bilimsel araştırma yöntemleri. (Beşinci baskı) Ankara: Anı Yayıncılık.
Ekiz, D. & Yiğit, N. (2012). Öğretmen adaylarının eğitim araştırmalarının amaç ve çeşitleri hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(23), 3-21.
Ensari, H. (2004). 21. yüzyıl okulları için toplam kalite yönetimi. İstanbul: Sistem yayıncılık.
Erdem, A. R. (2018). Araştırmacı öğretmen modeli (AÖEM). Ankara: Eğiten Kitap.
Everton, T., Galton, M., & Pell, T. (2002). Educational research and the teacher. Research Papers in Education, 17(4), 373-401.
Genç, M. (2006). Eğitim örgütlerinde öğretmenlerin değişime karşı gösterdiği direnç. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
İncekara, S. (2013). Geography education research in Turkey: A teacher’s perspective. Eğitim ve Bilim, 38(167), 3-16.
Kahraman, S. & Köleli, E. (2017). Öğretmenlerin eğitim araştırmalarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Bayburt Eğitim Fakültesi Dergisi, 12(23), 35-55.
Karasar, N. (2007). Bilimsel araştırma yöntemleri (Onuncu baskı). Ankara: Nobel Yayıncılık.
Karataş, İ, Kyzy, J & Topuz, C. (2015). School administrators’ relationships with academic studies carried out in educational administration and scholars. Journal of Theoretical Educational Science, 8(1), 125-152.
Kart, A, & Gelbal, S. (2014). Öğretmen adaylarının bilimsel araştırma öz yeterlik algılarının ikili karşılaştırmalı yargılar yöntemiyle belirlenmesi. Journal of Measurement and Evaluation in Education and Psychology, 5(1), 12-23.
Kısa, N, Badavan, Y. & Houchens, G. (2021). Eğitim yönetimi alanındaki kuram-uygulama boşluğunun giderilmesi için çözüm önerileri. Başkent University Journal of Education, 8(1), 220-237.
Merriam, S. B. (2018). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
Miles, M. B. & Huberman, A. M. (2015). Nitel veri analizi. (S. A. Altun ve A. Ersoy, Çev.). Ankara, Pegem Akademi.
Mortimore, P. (2000). Does educational research matter? British Educational Research Journal, 26 (1), 5-24.
Mullen, C. A. & Hutinger, J. L. (2008). The principal's role in fostering collaborative learning communities through faculty study group development. Theory Into Practice 47(4), 276-28.
Ödemiş Keleş, N. & Tonbul, Y. (2020) Eğitim yönetimi doktora tezlerinde üretilen bilginin, bilimin işlevleri açısından değerlendirilmesi. VII. Euroasian Research Congress/2020, Eskişehir, Turkey, pp.666-685.
Ödemiş Keleş, N (2020). Türkiye’ de eğitim yönetimi anabilim dalında üretilen doktora tezlerindeki bilgi üretiminin, tezlerin incelenmesi ve katılımcı görüşleri üzerinden değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ege Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İzmir.
Özdemir, M. (2017). Eğitim yönetiminde epistemik bunalımın arkeolojisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23(2), 281-304.
Öztürk, M. A. (2011). Eğitimcilerin eğitim araştırmalarına yönelik tutum ölçeği'nin (Educators' attitudes toward educational research scale) doğrulayıcı faktör analizi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 11(2), 727-748.
Polat, G. (2010). Eğitim yönetimi ve denetimi anabilim dalında yapılmış lisansüstü tez çalışmalarının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Sarı, M. (2006). Teacher as a Researcher: Evaluation of Teachers’ Perceptions on Scientific Research. Educational Sciences: Theory & Practise. 6(3), 880-887.
Shkedi, A. (1998). Teachers’ attitudes towards research: A challenge for qualitative researchers. Qualitative Studies in Education, 11(4), 559- 577.
Şahin, Ç., & Arcagök, S. (2013). İlköğretim öğretmenlerinin eğitim araştırmalarına yönelik yaklaşımları. Journal of Computer and Education Research, 1(2), 1-20.
Şahin, F., & Cemaloğlu, N. (2021). Ortaöğretim kurumlarında örgütsel öğrenmeyi destekleyici ve engelleyici faktörler. Başkent University Journal of Education, 8(1), 28-39.
Şentürk, İ. & Turan, S. (2012). Foucault’un iktidar analizi bağlamında eğitim yönetimine ilişkin bir değerlendirme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 18(2), 243-272.
Şişman, M. & Turan, S. (2002). Dünyada eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesine ilişkin başlıca yönelimler ve Türkiye için çıkarılabilecek bazı sonuçlar. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu, Mayıs, Ankara.
Taşdemir, M & Taşdemir, A. 2011. Öğretmen adaylarının bilimsel araştırmaları inceleme Yeterlikleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 26, 343-353.
Tonbul, Y. (2020). Eğitim kurumlarında yönetimsel sorunların analizi için kuram rehberi. Ankara: Anı Yayıncılık.
Yıldırım, A, İlhan, N, Şekerci, A, & Sözbilir, M. (2014). Fen ve teknoloji öğretmenlerinin eğitim araştırmalarını takip etme, anlama ve uygulamalarda kullanma düzeyleri: Erzurum ve Erzincan örneği. Kastamonu Eğitim Dergisi, 22(1), 81-100.
Yıldırım, H. & Şimşek, M. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (Onuncu baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Yılmaz, K. (2018). Türkiye’deki eğitim yönetimi alanı ile ilgili çalışmalara eleştirel bir bakış. Journal of Human Sciences, 15(1), 123-154.