Pero Duygu DUMANGÖZ, Selçuk Bora ÇAVUŞOĞLU

Oyun Mu Kültürü Etkiler? Kültür Mü Oyunu Etkiler?

Eşsiz bir fenomen olarak oyun ve kültür arasındaki etkileşim, multidisipliner bilimlerde tartışılan önemli konulardan biridir. Bu çalışma kültür ve oyun arasındaki ilişkiye odaklanmış ve bu amaçla önce oyun ve özellikleri, ardından kültür ve özellikleri ve kültür ile oyun arasındaki ilişki başlıkları altında konu irdelenmeye çalışılmıştır. Bu çalışmada spor, rekabete dayalı, standartlaştırılmış koşulları sağlamak için birtakım kurallar ortaya koyan bir kurum olarak değil; çocukların güçlerine ve ilgilerine göre oyun ortamını birlikte yaratmalarına imkân verdiğimiz hareket oyun yapısına, sürekli ve aktif olarak yeniden yaklaşmak için, bilinçli olarak yönlendirebileceğimiz eğlenceli bir hareket olarak ele alınmıştır. Bu oyunların çoğunun günümüze kadar ulaşmamış olmasına rağmen, beden eğitimi alanındaki önemleri hem kültürel hem de itici değerleri açısından paha biçilmezdir. Çalışmanın konusu ile ilgili gerek ulusal gerekse uluslararası literatür taranmış, elde edilen bilgiler değerlendirilmiş ve mevcut problem üzerine yorumlanarak önerilerde bulunulmuştur. Çalışmanın alana önemli katkılar sağlayacağı ve gelecekte konuya ilişkin yapılabilecek farklı çalışmalara ışık tutacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Oyun, Kültür, Spor, Çocuk

PDF

___

Ayman, R. & Korabik, K. (2010). Leadership: Why Gender and Culture Matter. American Psychologist, 65(3), 157-170.
And, M. (1974). Oyun ve Bügü. Türk Kültüründe Oyun Kavramı. İstanbul: Baha Matbaası.
Balcı, A. (2005). Sosyal Bilimlerde Araştırma: Yöntem, Teknik Ve İlkeler. Ankara: Pegem Yayınları.
Demiray, M.G. (1960). Çocuk Eğlenceleri: Çocuk Oyunları ve Tekerlemeler. Türk Folklor Araştırmaları, 6(129), 2132-2133.
Gosso, Y. & Carvalho Almedia A.M. (2013). Play and culturel context. Encyclopedia on Early Chilhood Development CEECD/SKC-ECD, 1-5.
Güven, Ö. (1992). Türklerde Spor Kültürü. Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
Jost, B. & Hosta, M. (2004). Philosophy of sport – a bridge between sport science and empiry. V: ur. Macura, D., Hosta, M. Philosophy of sport and other essays: proceedings book. Ljubljana: Faculty of Sport:Eleventh Academy, 41-44.
Hosta, M. (2009). Play-sport culture. Journal of Human Sport and Exercise (online), 4(2), 72-77.
Karahüseyinoğlu, M. F. (2008). Geleneksel Türk Spor Kamuoyunun Profilinin Belirlenmesi. Sport Sciences, 3(2), 66-74.
Mahmud, K. (1986). Divanü Lügati’t Türk Tercümesi (Çev. Besim Atalay) Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Özdemir, N. (2006). Türk Çocuk Oyunları. Cilt I, Akçağ Yayınları, Ankara
Özdemir, N. (2006). Türk Çocuk Oyunları. Cilt II, Akçağ Yayınları, Ankara
Pufall, P.B. & Pufall, E. (2008). The relationship between play and culture. Human Development, 51(5-6), 390-398.
Rubin, K.H. & Menzer, M. (2010). Culture and Social Development. Encyclopedia on Early Childhood Development. Centre of Excellence for Early Childhood Development,6, 1-9.
Savicki, V. (1999). Cultural work values for supervisors and managers: A cross-cultural look at child and youth care agencies. Child & Youth Care Forum, 28(4), 239.
Shahidi, M. (2012). Culture within play and play within culture. International Journal of Current Research, 4(10), 282-286.
Taylor, S.L., Samuelsson, I.P. & Rogers, C.S. (2010). Perspectives of play in three nations: A comparative study in Japan, the United States, and Sweden. Early Childhood Research&Practise, 12(1).
Valentino, K, Cicchetti, D., Toth, S.L. & Rogosch, F.A. (2006). Mother-child play and emerging social behaviors among infants from maltreating families. Developmental Psychology, 42(3), 423-474.
Yaoying, X. (2010). Childrens’s social play sequence: Parten’s classic theory revisited. Early Child Development&Care, 180(4), 489-498.
http://www.mimesis-dergi.org/2011/05/oyunun-tanimi-ve-toplum-yasantisindaki-yeri/ Erişim tarihi: 26.11.2021
https://www.hurriyet.com.tr/gundem/bin-yildir-tepuk-luyoruz-10418592 Erişim tarihi: 02.12.2021
https://www.turktoyu.com/cevgan-bir-ata-sporu-ve-polo-oyununun-atasi Erişim tarihi: 02.12.2021