Bahadır KUMRAL, Esat ŞAHİN, Feyzi ŞAHİN, İpek MELEZ ESEN, Yalçın BÜYÜK, Ümit Naci GÜNDOĞMUŞ, Deniz Oğuzhan MELEZ

İstanbulda Otopsisi Yapılmış Demiryolu ile İlişkili Ölümlerin Değerlendirilmesi

AMAÇ: Bu çalışmada demiryolu ile ilişkili ölümlerde saptanan travmatik değişimlerin ağırlığı ile olayın orijini arasındaki ilişkinin değerlendirilerek demiryollarında meydana gelen ölümlere ait verilerin tartışılması amaçlanmıştır. YÖNTEMLER: Demiryollarında intihar ve kaza orijinli ağır travma kaynaklı ölümlere adli otopsi serilerinde sık olmasa da rastlanmaktadır. İstanbulda 2005-2011 yılları arasında yapılan adli otopsilerde saptanan 114 demiryolu ölümü retrospektif olarak incelenmiştir. BULGULAR: Olgular toplam otopsilerin % 0.39unu oluşturmakta olup, olguların %85,1i (n=97) erkek, %14,9u (n=17) kadındır. Ortalama yaşın 38,32±19,35 yıl olduğu bu ölümlerde en sık orijin kaza (% 80.7) olarak belirlenmiştir. Kaza orijinini % 10.5 ile intihar orijini izlemektedir. Elektrik akımı kaynaklı 2 olgu dışında diğer tüm olgularda ağır genel beden travması bulguları saptanmış olup, olguların %6,1inde (n=7) izole üst, %11,4ünde (n=13) izole alt, %5,3ünde (n=6) kombine ampütasyon ve %5,4ünde (n=5) ise dekapitasyon gözlenmiştir. Olguların %51,8inde büyük damar yaralanması saptanmıştır.SONUÇ: Travmatik bulguların dağılımı ile olayın niteliği arasındaki ilişki değerlendirildiğinde; trenden düşme sonucu meydana gelen ölümlerde beyin kanaması sıklığı önde gelen bulgu iken, intihar olgularında vücudun gövde kısmında ağır genel beden travması bulguları daha fazla görülmüştür

Evaluation of Railway Related Deaths for Which Autopsies Were Performed In Istanbul

OBJECTIVE: In this study aiming to discuss the data of deaths occurring on the railways by evaluating the relationship between the severities of the traumatic changes and to determine the origin of the event according to the findings of trauma. METHODS: Suicidal or accidental origin deaths on the railways caused by severe trauma are encountered in the forensic autopsy series even though they are not frequent. 114 railway deaths detected in the forensic autopsies performed in Istanbul between 2005 and 2011 were investigated retrospectively. RESULTS: The cases comprised 0,39% of all autopsies, 85,1% (n=97) of the cases were males and 14,9% (n=17) of them were females. The mean age was 38,32±19,35 years in these deaths and the most common origin was determined to be accident (80,7%). The accidental origin is followed by suicidal origin with a rate of 10,5%. Multiple traumas to the body were determined in all of the cases except 2 cases with electrical current origin. Isolated amputation of upper extremity, isolated amputation of lower extremity, combined amputation and decapitation were observed in 6,1% (n=7), 11,4% (n=13), 5,3% (n=6) and 5,4% (n=5) of the cases, respectively. Great vessel injury was determined in 51,8% of the cases.CONCLUSION: When the relationship between the distribution of traumatic findings and the nature of the event was evaluated; while cerebral bleeding was the leading finding in the deaths due to fall from train, findings of multiple trauma to the body were observed much more in the suicide cases.

PDF

___

1. Turkish State Railways Annual Statistics 2007-2011. T.C. Devlet Demiryolları İstatistik Yıllığı 2007-2011. Available at: http://www. tcdd.gov.tr/Upload/Files/ContentFiles/2010/ istatistik/20072011yillik.pdf. Erişim tarihi: 24.06.2013.
2. Turkish Statistical Institute. Summary Statistics on Transportation 2011. TUİK Ulaştırma İstatistikleri Özeti 2011. Available at: http://www.tuik.gov.tr/Kitap. do?metod=KitapDetay&KT_ID=15&KITAP_ ID=74 Erişim tarihi: 24.06.2013.
3. Lerer LB, Matzopoulos RG. Fatal railway injuries in Cape Town, South Africa. Am J Forensic Med Pathol. 1997;18(2):144-7.
4. Raut ji R, Dogra TD. Rail traffic accidents: a retrospective study. Med Sci Law 2004 Jan;44(1):67-70.
5. Goldberg BA, Mootha RK, Lindsey RW. Train accidents involving pedestrians, motor vehicles, and motorcycles. Am J Orthop (Belle Mead NJ) 1998;27(4):315-20.
6. Özdoğan M, Cakar S, Ağalar F, Eryilmaz M, Aytaç B, Aydinuraz K. The epidemiology of the railway related casualties. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2006 Jul;12(3):235-41.
7. Cansunar N, Çetin G. Sarı H, Aşırdizer M, Altuğ M. Tren çarpmasına bağlı ölümler. Adli Tıp Dergisi 1996;12:34-41.
8. Doğan KH, Demirci Ş, Deniz İ, Büken B, Erkol Z. The railway deaths that occured in Konya between 2000-2007. Adli Tıp Derg 2008;22(3):1-8.
9. Mohanty MK, Panigrahi MK, Mohanty S, Patnaik KK. Death due to traumatic railway injury. Med Sci Law 2007;47(2):156-60.
10. Shkrum, MJ, Ramsey DA. Forensic Pathology of Trauma-Common Problems for the Pathologist. New Jersey: Humana Press, 2007:484-6.
11. Akkaş M, Ay D, Metin Aksu N, Günalp M. 10-year evaluation of train accidents. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg 2011;17(5):440-4.
12. Lin PT, Gill JR. Subway train-related fatalities in New York City: accident versus suicide. J Forensic Sci 2009;54(6):1414-8.
13. Agalar F, Cakmakci M, Kunt MM. Train- pedestrian accidents. Eur J Emerg Med 2000;7(2):131-3.
14. Kumral B, Buyuk Y, Gundogmus UN, Sahin E, Sahin MF. Medico-legal evaluation of due to decapitation. Rom J Leg Med 2012;20(4):251-4.