Cem UYSAL, Muhammed Ziya KIR, Süleyman SİVRİ, Yasin BEZ, İsmail BOZKURT, Mustafa KORKMAZ

Bir Üniversite Hastanesinde Görevli Sağlık Çalışanlarının Aile İçi Şiddete Maruziyetleri

AMAÇ: Şiddet hayatın her alanında ve dünyanın hemen her bölgesinde görülebilen önemli bir toplum sağlığı sorunudur. Bu çalışmanın amacı Güneydoğu Anadoluda ki en büyük Eğitim ve Araştırma Hastanelerinden biri olan Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesinde görev yapmakta olan sağlık çalışanlarının aile içi şiddete maruz kalıp kalmadıklarını değerlendirmektir. YÖNTEMLER: Çalışmamız bir anket çalışması olup 2013 yılında Dicle Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanelerinde gönüllük esasına bağlı olarak akademik personel, asistan doktor, hemşire, ebe, sağlık teknisyeni ve laborant olan sağlık çalışanlarından 371 kişiye uygulandı. BULGULAR: Çalışmamıza katılan gönüllülerin 203 (%54,7) tanesi erkek olup 168 (%45,3) tanesi kadındı. Olgular yaş aralıklarına göre değerlendirildiğinde 18 30 yaş aralığında 188 olgu, 31 4 yaş aralığında 119 olgu, 41 50 yaş aralığında 37 olgu, 51 60 yaş aralığında 21 olgu ve 61 yaş ve üzerinde ise toplam 6 olgu bulunmakta idi. Olgularımızın 63ünün (%17) aile içi şiddete maruz kaldığını tespit ettik. Çalışmamızda hekimler arasında fiziksel ve psikolojik şiddetin daha fazla olduğu, cinsel ve ekonomik şiddetin ise daha fazla hemşireler ve diğer sağlık çalışanları içerisinde daha fazla olduğu tespit edilmiştir. SONUÇ: Hastalarında şiddet unsuru gördüğü anda hemen tanımlayacak ve gerekli destekleri sağlayacak olan sağlık çalışanlarının kendileri de şiddete maruz kalabilmektedirler. Sağlık çalışanı da toplumun bir bireyidir ancak insanlara yardım eli uzatacak kişilerin bunları kendi üzerinde yaşaması çalışmamızda bulmayı umut etmediğimiz ancak ortaya çıkan bir sonuçtur.

Experiences of Health Workers Working in An University Hospital to Domestic Violence

OBJECTIVE: Domestic violence is very important public health problem and seen almost in every part of the world and all aspect of the life. The aim of this study is to evaluate whether health workers who are working in the Dicle University Medical Faculty exposed domestic violence or not. METHODS: This study is a questionnaire study and applied on 371 health care workers who are academic staff, physician assistants, nurses, midwives, medical technicians working in our hospital. We chose these persons who participated in our survey on a voluntary basis. RESULTS: In this study exist that 203 (54.7%) male and 168 (45.3%) female volunteers. When we evaluated the volunteers according to age groups; volunteers distributed as 188 subjects in between 18-30 years of age, 119 subjects in between 31-40 years, 37 cases in between 41-50 years of age, 21 volunteers in between 51-60 years and 6 volunteers were over the 61 years of age. We found that 63 volunteers (17%) had been subjected to domestic violence. We have defined that physicians exposure to physical and psychological violence are more common than the other health workers. On the other hand sexual and economic violence are more common seen within the other health workers. CONCLUSION: All type of the domestic violence also can be seen in the health workers family. But society expects that normally health workers should provide sufficient support to anyone exposed to domestic violence and alleviate their pain. Health workers also are part of the society. Although health workers should be offering help to physically or mentally injured people, being exposed to violence is what a pathetic condition for health workers. In this study we don t expect domestic violence within the health worker.

PDF

___

1. Elmalı F, Erten ZK, Zincir H, Özen B, Balcı E. Hemşire ve ebelerin aile içi fiziksel şiddete bakış açıları maruziyetleri. Sağlık Bilimleri Dergisi (Journal of Health Sciences) 2011;20(1):39-47.
2. Dillon G, Hussain R, Loxton D, Rahman S. Mental and physical health and intimate partner violence against women: a review of the literature. Int J Family Med 2013;2013:313909.
3. Orhan AS, Gölbaşı Z. Birinci basamak sağlık kurumlarında çalışan sağlık personelinin kadına yönelik aile içi şiddet konusundaki görüş ve uygulamaları. Hemşirelikte Araştırma Geliştirme Dergisi 2011;13(2):21-32.
4. Krug EG, Dahlberg LL, Mercy JA, Zwi AB, Lozano R. World report on violence and health. Geneva, Switzerland: World Health Organization. Available at: http:// whqlibdoc.who.int/hq/2002/9241545615. pdf Erişim tarihi: 01.10.2013.
5. Tel H. Gizli sağlık sorunu: ev içi şiddet ve hemşirelik yaklaşımları. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2002;6(2):1-9.
6. Eryılmaz G. Aile içi şiddet, kadın sağlığı ve hemşirelik. Cumhuriyet Üniversitesi Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2001;5(2):19-24.
7. http://tr.wikipedia.org/wiki/ Aile_i%C3%A7i_%C5%9Fiddet Erişim tarihi: 01.10.2013.
8. Moore ML, Zaccaro D, Parsons LH. Attitudes and practices of registered nurses toward women who have experienced abuse/domestic violence. J Obstet Gynecol Neonatal Nurs 1998;27(2):175-82.
9. Meclis Araştırma Komisyonu. Töre ve namus cinayetleri ile kadınlara ve çocuklara yönelik şiddetin sebepleri araştırılarak alınması gereken önlemlerin belirlenmesi meclis araştırması komisyonu raporu. Ankara: TBMM, 2006. Erişim: http://www.tbmm.gov.tr/sirasayi/ donem22/yil01/ss1140_BOLUM%20I%20 (0001-0153).pdf Erişim tarihi: 01.10.2013.
10. Merrell J. Social support for victims of domestic violence. J Psychosoc Nurs Ment Health Serv 2001;39(11):30-5.
11. Altınay AG, Arat Y. Türkiyede kadına yönelik şiddet. İstanbul: Punto, 2007. Erişim: http://research.sabanciuniv.edu/ cgi/search/simple?screen=Public%3A% 3AEPrintSearch&q_merge=ALL&q=T%C 3%BCrkiye%E2%80%99de+Kad%C4%B 1na+Y%C3%B6nelik+%C5%9Eiddet&ord er=-date%2Fcreators_name%2Ftitle&_ action_search=Search Erişim tarihi: 01.10.2013.
12. Gömbül Ö, Buldukoğlu K. Hemşirelerin kadın ve kadına yönelik eş şiddetine ilişkin görüşleri. Kriz Dergisi 1997;5(2):103-14.
13. Özvarış ŞB, Demirören M. Aile İçi Şiddetle Mücadele El Kitabı. Ankara: T.C. Başbakanlık Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, 2008. Erişim:
http://yenikadininstatusu.aile.gov.tr/ data/542a8e0b369dc31550b3ac30/ siddet_handbook.pdf Erişim tarihi: 01.10.2013.
14. Yazıcı S, Mamuk R. Sağlık çalışanlarının kadına yönelik şiddete yaklaşımları. Bakırköy Tıp Dergisi 2010;6(2):73-7.
15. Aktaş Karaali O. Aile içi şiddet. Erişim: http://www.bsm.gov.tr/e_dergi/ dergi_2014_1/FLASH/index.html Erişim tarihi: 01.01.2014.
16. Özmen SK. Aile içinde öfke ve saldırganlığın yansımaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi 2004;37(2):27-39.
17. Goldberg WG, Tomlanovich MC. Domestic violence victims in the emergency department. New findings. JAMA 1984;251(24):3259-64.
18. Sigurdardottir S, Halldorsdottir S. Repressed and silent suffering: consequences of childhood sexual abuse for womens health and well-being. Scand J Caring Sci 2013;27(2):422-32.
19. Lessa LM, Chein MB, da Silva DS, Poli Neto OB, Nogueira AA, Coelho LS, Brito LM. Irritable bowel syndrome in women with chronic pelvic pain in a Northeast Brazilian city. Rev Bras Ginecol Obstet 2013;35(2):84-9.
20. Heim C, Ehlert U, Hanker JP, Hellhammer DH. Abuse-related posttraumatic stress disorder and alterations of the hypothalamic-pituitary- adrenal axis in women with chronic pelvic pain. Psychosom Med 1998;60(3):309-18.
21. Walker EA, Katon WJ, Hansom J, Harrop-Griffiths J, Holm L, Jones ML, et al. Medical and psychiatric symptoms in women with childhood sexual abuse. Psychosom Med 1992;54(6):658-64.
22. Hodnett ED, Roberts I. Home-based social support for socially disadvantaged mothers. Cochrane Database Syst Rev 2007;18(2):CD000107
23. Haggblom AM, Hallberg LR, Moller AR. Nurses attitudes and practices towards abused women. Nurs Health Sci 2005;7(4):235-42.
24. Cann K, Withnell S, Shakespeare J, Doll H, Thomas J. Domestic violence: a comparative survey of levels of detection, knowledge, and attitudes in healthcare workers. Public Health 2001;115(2):89-95.
25. Arslan MM, Yarımoğlu B, Çekin N, Hilal A. Eş şiddeti öyküsüyle adli tıp kurumu Adana Şube Müdürlüğüne başvuran olguların incelenmesi. Turkiye Klinikleri J Foren Med 2005;2(2):39-43.