Turizm Eğitimi Alan Öğrencilerin Kültürel Miras Tutumları Üzerine Bir Araştırma

Bu çalışmada, turizm eğitimi alan öğrencilerin kültürel miras unsurlarına yönelik tutumlarının tespit edilmesi amaçlanmıştır. Bu kapsamda Erzincan Üniversitesi Turizm ve Otelcilik Meslek Yüksekokulu'nda 2016-2017 öğretim döneminde eğitim alan öğrencilerin kültürel miras unsurlarına yönelik tutumlarını ölçmek için Yeşilbursa (2011) tarafından geliştirilen Somut Kültürel Miras Tutum Ölçeği’nden yararlanılmıştır. Anket uygulaması 115 öğrenciyle gerçekleştirilmiştir. Elde edilen bulgular sonucunda araştırmaya katılan öğrenciler, kültürel mirasın ilgi ve koruma boyutuna arkeleojik alan ve hafıza boyutlarına göre daha yüksek katılım ortalaması göstermişlerdir. Ayrıca, genel olarak öğrencilerin kültürel miras unsurlarına yönelik tutumlarının olumlu olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler:

Kültürel miras, ; Kültürel miras tutumu

A Research on the Attitudes of Students of Tourism toward Cultural Heritage

In this study, it is aimed to determine the attitudes of tourism students to the elements of cultural heritage. In this context, the Cultural Heritage Attitude Scale developed by Yeşilbursa (2011) was used to measure the students' attitudes towards cultural heritage elements in Tourism and Hotel Management Vocational School of Erzincan University in 2016-2017 academic year. The survey was conducted on 115 students. As a result of the findings, the students who participated in the research showed higher participation average for the interest and protection dimension of the cultural heritage than the archaeological area and memory dimensions. In addition, it can be said that the attitudes of the students towards the elements of cultural heritage are generally positive.

Keywords:

Cultural heritage;, Cultural heritage attitude,

PDF

___

Ablak, S., Dikmenli, Y. ve Çetin, T. (2014). “Üniversite Öğrencilerinin Kırşehir’in Tarihi ve Kültürel Turizm Değerlerine Yönelik Farkındalıkları.” Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2):171-186.

Akay, A., S. (2006). “Somut Olmayan Kültürel Mirasın Tarih Araştırmalarında Kaynak Olma Özelliği.” Milli Folklor Dergisi, 18(70): 38-58.

Akkaya, M. (2017). “Nazilli’deki Kültürel ve Tarihi Değerlere İlişkin Öğrenci Görüş ve Bilgilerinin İncelenmesi.” Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 5(8): 226-239.

Akkuş, G., Karaca, Ş., Polat, G. (2015). “Miras Farkındalığı ve Deneyimi: Üniversite Öğrencilerine Yönelik Keşifsel Bir Çalışma.” Akademik Bakış Dergisi, (50):71-81.

Aktın, K., Karakuş, H., Sağlam, H. (2013). “Sinop Üniversitesi Öğretmen Adaylarının Sinop İline Ait Tarihi Ve Kültürel Eserler Hakkındaki İlgi Ve Farkındalık Düzeyleri” The Journal of Academic Social Science Studies, International Journal of Social Science, 6(7): 37-59.

Alkış, S. ve Oğuzoğlu, Y. (2005). “İlköğretim Öğrencilerinin Tarihi Çevre Bilgisinin Değerlendirilmesi.” Uludağ Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1): 23-46.

Arslan, S. ve Büyük, S. (2014). “Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Tarihi ve Kültürel Mekanlara/Eserlere İlgi ve Farkındalıklarının İncelenmesi: Midyat Örneği. Gazi Üniversitesi”, III. Uluslararası Sosyal Bilgiler Öğretimi Sempozyumu (USBES): ‘Eğitim Satrancı: Eğitim Sistemimiz, 4+4+4 ve Sosyal Bilgiler Eğitimi’ 28-30 Nisan, Ankara.

Aslan, Z., Ardemagni, M. (2006). Introducing Young People to the Protection of Heritage Sites and Historic Cites. Roma: MAXTUDIO, ICCROM.

Avcıkurt, C. (2007). Turizm Sosyolojisi Turist-Yerel Halk Etkileşimi. Ankara: 2. Baskı, Detay Yayıncılık.

Ay, T. S. ve Fidan, N. K., (2013). “Öğretmen Adaylarının “Kültürel Miras” Kavramına İlişkin Metaforları.” Turkish Studies - International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 8(12): 1135-1152.

Bakri, A. F., Ibrahim, N., Ahmad, S. Zaman, N. Q., (2015). “Public Perception on the Cultural Significance of Heritage Buildings in Kuala Lumpur.” Procedia - Social and Behavioral Sciences, (202), 294-302.

Çetin, T. (2010). “Cumalıkızık Köyünde Kültürel Miras ve Turizm Algısı.” Milli Folklor, 22(87): 181-190.

Demirbulat, Ö. G., Saatçi, G. ve Avcıkurt, C. (2015). “Bursa’nın Somut Kültürel Varlıklarına Yönelik Öğrencilerin Algıları: Harmancık MYO Örneği.” Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Elektronik Dergisi, (12): 62-86.

Dinç, E., Erdil, M. ve Keçe, M. (2011). “Uşak Üniversitesi Öğrencilerinin Tarihi ve Kültürel Eserler Hakkındaki İlgi ve Farkındalıklarının İncelenmesi.” Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2): 267-285.

Doğaner, S. (2003). “Miras Turizminin Coğrafi Kaynakları ve Korunması.”, Coğrafi Çevre Koruma ve Turizm Sempozyumu, 16- 18 Nisan, İzmir.

Göğebakan, Y. (2011). “İlköğretim Öğrencilerinin Kültür Varlıklarını Tanıma ve Sahip Çıkma Bilinçlerinin Oluşmasını Belirlemeye Yönelik Başarı Testi ve Tutum Ölçeği Çalışması.” Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 4(6): 75-93.

Gürgil, F. (2017). “Öğretmen Adaylarının Halk Kültürüne Yönelik Algılarının İncelenmesi.” Journal of History Culture and Art Research, 6(6): 523-541.

İSMEP Rehber Kitaplar, (2014). Kültürel Mirasın Korunması. İstanbul.

Kalaycı, Ş. (2010). SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri. Ankara: .Baskı, 5. Asil yayın Dağıtım.

Karpuz, H. (1990). “Eski Eser Ve Anıtların Korunmasında Halkın Eğitimi.” Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Dergisi, 34 (1.2), 405-408.

Kayış, A. (2010). Güvenilirlik Analizi. SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri (405). Ankara: Asil Yayın Dağıtım.

Keçe, M. (2015). “Sosyal Bilgiler Öğretmen Adaylarının Ankara’nın Tarihi ve Kültürel Turizm Değerlerine Yönelik İlgi ve Farkındalıkları.” Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(1):131-149.

Kozak, M. (2015). Bilimsel Araştırma: Tasarım, Yazım ve Yayım Teknikleri. Ankara: Detay Yayıncılık.

Metin Basat, E. (2013). “Somut ve Somut Olmayan Kültürel Mirası Birlikte Koruyabilmek.” Milli Folklor, 25(100): 61-71.

Nuryanti, W. (1996). “Heritage and Postmodern Tourism, Annals of Tourism Research.” 23(2): 249-260.

Öztemiz, S. (2016). Türkiye’de Dijitalleştirilen Kültürel Miras Ürünlerine Açık Erişim: Bir Model Önerisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.

Richards, G. (1996). “Production and Consumption Of European Cultural Tourism.” Annals Of Tourism Research, 23(2): 261-283.

Şahin, S. K., Güner, S. (2006). “Kültürel Miras Koruması ve Sivil Toplum Örgütleri Arasındaki İlişki”, Uluslararası Geleneksel Sanatlar Sempozyumu, 16-18 Kasım, İzmir

TDK (2017). http://www.tdk.gov.tr, Erişim Tarihi. 12.Ağusos 2017

Türker, A. ve Çelik, İ., (2012). “Somut Olmayan Kültürel Miras Unsurlarının Turistik Ürün Olarak Geliştirilmesine Yönelik Alternatif Öneriler.” Yeni Fikir Dergisi, (9): 86-98.

Ural, A., Kılıç, İ. (2005). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS İle Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık.

Vatan, A. ve Zengin, B., (2015). “Söğüt İlçesi’nde Kültürel Miras ve Yerel Halkın Turizme Bakış Açısı.” Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(10): 634-650.

Yeşilbursa, C., C. (2011). Sosyal Bilgilerde Miras Eğitiminin Öğrencilerin Somut Kültürel Mirasa Karşı Tutumlarına ve Akademik Başarılarına Etkisi, Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.

Yılmaz, Ş.K., Şahbudak, E., Akkuş, G. ve Işkın, M., (2017). “Kültürel Miras Farkındalığı: Cumhuriyet Üniversitesi Öğrencilerine Yönelik Bir Uygulama Çalışması.” Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi, 9(16): 86-100.